Στο γυρισμό από Ζάκυνθο-Κυλήνη, έμεινα με τον Ορφέα μέσα στο αυτοκίνητο, γιατί φάνηκε να στρεσάρεται αρκετά από την καινούρια του εμπειρία και είπα να μην το περάσει αυτό 2η φορά μέσα σε 3 μέρες.
Ζήτησα βέβαια από τους υπεύθυνους, να μας βάλουν μπροστά μπροστά σε χώρο με άπλα που θα μπορούν να ανοίξουν οι πόρτες του αυτοκινήτου και να πάμε κατευθείαν στο κατάστρωμα, αν χρειαστεί. Κι επειδή έπεσα σε καλούς ανθρώπους, μας άνοιξαν και τον κλιματισμό του γκαράζ!
Εκεί λοιπόν που καθόμασταν με τον Ορφέα και περιμέναμε καρτερικά να περάσει αυτή η μία ώρα... γυρνάει κι αρχίζει το ψευτογάβγισμα! κοιτάω καλύτερα και βλέπω το παρακάτω θαύμα!
View attachment 8377
Περιμένοντας να μπούμε είχα δει ένα ΜΑΛ###ΚΑ, να την τραβολαγάει να μπει μέσα στο πλοίο, αλλά εκείνη αντιστεκόταν κι αυτός όλο περισσότερο τραβολογούσε. Δεν τον είχα δει όμως να βγαίνει!
Με τα πολλά, ο τύπος την άφησε κι έφυγε! Ασυνόδευτη! Ούτε να το σκεφτείτε να φοράει ταυτότητα! Ούτε να έχει μία σταγόνα νερό δίπλα της ούτε τίποτα! τι λέω εδώ το λουρί ήταν σχοινί απλά δεμένο πάνω στο κλιπ...
(για να μην πω ψέματα, αν δε με έβλεπαν θα την είχα κλέψει) της έδωσα λίγες κροκέτες να ξεφοβηθεί γιατί έτρεμε, της είπα και κανένα γλυκόλογο... αλλά η καημένη τίποτα! εκεί που πήγαινε να κοιμηθεί μπαπ σήκωνε κεφάλι από το φόβο μην της συμβεί τίποτα!
Και φτάνουμε στο λιμάνι... μέχρι να βγούμε... μπαίνει μέσα ένας τύπος με μία άλλη σκύλα... δένει την άλλη και παίρνει μαζί του τη μικρή της φωτογραφίας...
Προς τι... όλο αυτό δυστυχώς, δεν κατάλαβα...