Λοιπόν...δεν έχει ούτε ένα μήνα που ξεκινήσαμε τις βόλτες μας κατόπιν παρότρυνσης του κτηνιάτρου βεβαίως βεβαίως, και έτσι έχουμε φτάσει αισίως 4,5 μηνών και ακόμα γνωρίζουμε τον κόσμο γύρω μας.
Το θέμα της κοινωνικοποίησης του με άλλα σκυλιά με ενδιέφερε πάντα και το "κυνηγούσα" όσο μπορούσα. Μόλις βλέπαμε σκυλάκι στο πάρκο αλληλοπλησιαζόμασταν για να γνωριστούν όσο ήταν αυτό δυνατό. Το σκηνικό πάντα το ίδιο. Ο δικός μου μόλις βλέπει άλλο σκυλί, ανεξαρτήτου μεγέθους, ηλικίας και φύλου, τρελαίνεται! Όταν λέω τρελαίνεται, τρελαίνεται! Από τη χαρά του κι από τη λαχτάρα του να παίξει βέβαια γιατί τα μαστιγώματα που τρώω από την ουρά του τα λένε όλα!
Το κακό είναι οτι μέχρι στιγμής ό,τι σκυλάκι συναντούσαμε μας αγρίευε και αναγκαστικά τα μαζεύαμε για να αποφύγουμε τα χειρότερα και να μην τα πάρει από φόβο ο δικός μου, οπότε δεν είχαμε καλές ευκαιρίες. Βέβαια ο δικός μου δεν έπαιρνε και πολύ χαμπάρι, το χαβα του!
Μέχρι που σήμερα πετύχαμε ένα θυληκό γκριφονάκι 2 ετών, πολύ φιλικό και ήρεμο...εδώ είμαστε λέω! Κλασικό σκηνικό, ο δικός μου μέχρι να φτάσουμε στο γκριφονάκι να τραβάει και να χοροπηδάει σαν χαζός, μέχρι που άρχισε να ψευτογαβγίζει σε κάποια φάση και τρόμαξε το άλλο και δεν ήθελε να παίξει μαζί μας..
Προσπαθώ να τον διορθώσω την ώρα που αρχίζει να τρελαίνεται, αλλά η αλήθεια είναι οτι δεν ξέρω και τον σωστό τρόπο. Τι μπορώ να κάνω για να είναι πιο ήρεμος? Ήδη την τρέλα του με τους περαστικούς τη δουλέψαμε και είναι πολύ καλύτερα, αλλά με άλλα σκυλιά έχουμε πρόβλημα.
Συγγνώμη αν σας κούρασα.
Το θέμα της κοινωνικοποίησης του με άλλα σκυλιά με ενδιέφερε πάντα και το "κυνηγούσα" όσο μπορούσα. Μόλις βλέπαμε σκυλάκι στο πάρκο αλληλοπλησιαζόμασταν για να γνωριστούν όσο ήταν αυτό δυνατό. Το σκηνικό πάντα το ίδιο. Ο δικός μου μόλις βλέπει άλλο σκυλί, ανεξαρτήτου μεγέθους, ηλικίας και φύλου, τρελαίνεται! Όταν λέω τρελαίνεται, τρελαίνεται! Από τη χαρά του κι από τη λαχτάρα του να παίξει βέβαια γιατί τα μαστιγώματα που τρώω από την ουρά του τα λένε όλα!
Το κακό είναι οτι μέχρι στιγμής ό,τι σκυλάκι συναντούσαμε μας αγρίευε και αναγκαστικά τα μαζεύαμε για να αποφύγουμε τα χειρότερα και να μην τα πάρει από φόβο ο δικός μου, οπότε δεν είχαμε καλές ευκαιρίες. Βέβαια ο δικός μου δεν έπαιρνε και πολύ χαμπάρι, το χαβα του!
Μέχρι που σήμερα πετύχαμε ένα θυληκό γκριφονάκι 2 ετών, πολύ φιλικό και ήρεμο...εδώ είμαστε λέω! Κλασικό σκηνικό, ο δικός μου μέχρι να φτάσουμε στο γκριφονάκι να τραβάει και να χοροπηδάει σαν χαζός, μέχρι που άρχισε να ψευτογαβγίζει σε κάποια φάση και τρόμαξε το άλλο και δεν ήθελε να παίξει μαζί μας..
Προσπαθώ να τον διορθώσω την ώρα που αρχίζει να τρελαίνεται, αλλά η αλήθεια είναι οτι δεν ξέρω και τον σωστό τρόπο. Τι μπορώ να κάνω για να είναι πιο ήρεμος? Ήδη την τρέλα του με τους περαστικούς τη δουλέψαμε και είναι πολύ καλύτερα, αλλά με άλλα σκυλιά έχουμε πρόβλημα.
Συγγνώμη αν σας κούρασα.