@Άρη ότι γράφω είναι αποτέλεσμα της προσωπικής μου εμπειρίας που έχω με τα σκυλιά ή της απλής λογικής .
Η dorapl86 λέει ότι το σκυλάκι της ''γενικά φοβάται τον πολύ κόσμο'', ''δεν αφήνει κανέναν να την ακουμπήσει''.
Τι πιο φυσιολογικό λοιπόν απο το να της προτείνω να επισκεφτεί ένα πάρκο όπου να συχνάζουν ιδιοκτήτες σκύλων και να τους ζητήσει να παίξουν ή να χαιδέψουν την σκυλίτσα της.
Αναφέρομαι σε ιδιοκτήτες σκυλιών γιατί θεωρητικά αυτοί και θα πρέπει να έχουν τις λιγότερες αναστολές να το κάνουν και φαντάζομαι θα ξέρουν και πως να πλησιάσουν ένα σκυλί.(εγώ προσωπικά θα το έκανα με χαρά).
Σίγουρα η σκυλίτσα δεν πρέπει να αποκτήσει άσχημες εμπειρίες αλλά εν' πάση περιπτώσει είναι
δική μας ευθύνη να κρίνουμε και να εκτιμήσουμε αν ο άνθρωπος που συναντάμε με δεσποζόμενο σκυλί απέναντι μας είναι
π@π@ρομ@λ@κ@ς ή όχι.
Το ιδανικό βέβαια για μένα θα ήταν η dorapl86 να απευθυνθεί σε κάποιον εκπαιδευτή που να λειτουργεί με ομάδες κοινωνικοποίησης κουταβιών.
Τώρα όσο αφορά την επαφή της σκυλίτσας με
σκυλιά και
άλλα ζώα σαφέστατα
πρέπει να γίνει γιατί ο τελικός στόχος είναι να έχουμε έναν σκύλο με ισορροπημένο χαρακτήρα κάτι που δεν φτιάχνεται με τίποτα έχοντας το σκυλί σε ''γυάλα''.
Και να μη ξεχάμε ποτέ
την σημασία που έχει για το σκυλί μας το να συναντήσει ένα άγνωστο ή και γνωστό σκυλί στο δρόμο του ή ξένους ανθρώπους. Άλλη έχει για εμάς και άλλη για αυτό.Οι εμπειρίες αυτές είναι για το σκυλί μας και όχι για εμάς.Εδώ λοιπόν είναι που δεν πρέπει να κρίνουμε τις ανάγκες του σκύλου μας με βάση τα δικά μας χαρακτηριστικά αλλά με βάση της πραγματικές δικές του ανάγκες.
Δεν πρέπει λοιπόν να του στερήσουμε την δυνατότητα να ''μάθει'' για να μην έχουμε τις απρόβλεπτες αντιδράσεις που συνήθως είναι αποτέλεσμα διαφόρων φοβιών και λαθών που συμβαίνουν κατά την κουταβίσια ηλικία.
Καταλήγοντας ξαναφέρνω το θέμα της εκπαίδευσης.Τα έχουμε πεί και σε άλλο θέμα.
Ο βέλγος που έχω τώρα έχει ένα παρατσούκλι (περίπου σαν το Μούφ) είναι το ''no problem'' και αυτό γιατί απο τότε που τον πήρα δεν είχε ποτέ πρόβλημα με τίποτα. Μα με άλλα σκυλιά, γατιά, αυτοκίνητα, μηχανάκια,ξαφνικούς έντονους θορύβους, ξένους ανθρώπους ,παιδιά........... απολύτως κανένα.
Μετά απο μια επίθεση όμως που του έκανε ένας Γ.Π. ο δικός μου όποτε πάμε στο σημείο αυτό αλλάζει στάση,έκφραση και γίνεται ανήσυχος.
Ξέρεις Άρη τι τον βοηθάει και επανέρχεται στην ''φυσιολογική'' του κατάσταση ? Το να του δίνω κάποια εντολή,οπότε συγκεντρώνεται σε μένα, σε αυτό που κάνουμε και ξαφνικά βλέπω έναν σκύλο να αποκτάει ξανά την προηγούμενη ηρεμία και αυτοπεπίθεση.