Δυστυχώς εδώ και 3 περίπου μήνες ο Αλομπάρ μας ( ημίαιμος περίπου 7,5 ετών) διαγνώστηκε ότι πάσχει απο πολυκεντρικό λέμφωμα.
Τα αρχικά συμπτώματα ήταν ανορεξία, αδυναμία και η απώλεια βάρους. Στην κλινική εξέταση εντοπίστηκαν διογκωμένοι ( μέγεθος καρυδιού) οι λεμφαδένες που βρίσκονται κοντά στα πόδια.
Έγινε πλήρης αιματολογικός έλεγχος με φυσιολογικά αποτελέσματα σε όλους τους δείκτες εκτός από την τιμή των λευκών που ήταν ελαφρώς χαμηλότερη του ορίου. Ακολούθησε υπέρηχος που έδειξε την ύπαρξη οζιδίου στην σπλήνα και λήψη με παρακέντηση υγρού από λεμφαδένα που επιβεβαίωσε την διάγνωση.
Ο σκύλος μέχρι τώρα ήταν απόλυτα υγιής και τρέφεται κύρια με ξηρά τροφή.
Η προτεινόμενη αγωγή - που ακολουθήσαμε τελικά , ήταν μετά την αρχική λήψη της κορτιζόνης που έγινε για άμεση ανακούφιση, χημειοθεραπεία με το ανθρώπινο Doxorubicin σε 5 συνεδρίες με απόσταση μεταξύ τους τρείς εβδομάδες η κάθε μια.
Η θεραπεία γίνεται στο κτηνιατρείο μιας και γίνεται με ενδοφλέβια χορήγηση και απαιτεί πολύ προσεκτικούς χειρισμούς λόγο της μεγάλης τοξικότητας του φαρμάκου.
Οι παρενέργειες ( εμετοί, διάρροιες, απώλεια υγρών, ανορεξία, πόνος στο στομάχι) είναι πλέον αρκετά ελεγχόμενες εφόσον γίνονται στον σκύλο ενέσεις Primperan και Zantac 1 μέρα πριν και 5 μέρες μετά την χημειοθεραπεία .
Αυτή την στιγμή έχουν γίνει ήδη οι 3 χημειοθεραπείες και τα συμπτώματα έχουν υποχωρήσει πολύ. Οι λεμφαδένες παραμένουν διογκωμένοι, όμως έχει μειωθεί αρκετά το μέγεθος τους. Ο σκύλος τρώει κανονικά , ζεί πάλι μια φυσιολογική ζωή, έχει ανακτήσει σχεδόν όλο του το βάρος και όσο αφορά τις αιματολογικές του εξετάσεις είναι αρκετά καλές εκτός από μια μικρή αναιμία που κατά τον ιατρό είναι φυσιολογική μέσα στα πλαίσια της θεραπείας που ακολουθεί.
Η πρόγνωση κατά τον ιατρό και με βάση μελέτες είναι 8-13 μήνες διάρκεια ζωής μετά το τέλος της θεραπείας...
Παρ΄όλα αυτά εμείς ελπίζουμε και προσπαθούμε για το καλύτερο…..