Έζησα με έναν τέτοιο σκύλο 13 χρόνια....Ο Λύκανδρος, Γερμανικό Ποιμενικό (αμφιβόλου ποιότητας), φοβικός και πάρα πολύ επιθετικός με σκυλιά και όσους με πλησίαζαν στο ένα μέτρο. Είχαμε κάνει εκπαίδευση...και πάρα πολλές προσπάθειες μπας και έρθει σε κάποια ισορροπία ο σκύλος..Αποτυχία..
Ποτέ όμως δεν σκέφτηκα να τον κοιμίσω...απλά έμαθα να ζω με αυτό το πρόβλημα και το αντιμετώπιζα όσο καλύτερα μπορούσα...Βόλτες σε ερημικές τοποθεσίες για να είμαστε μόνοι....στο δρόμο τον έβγαζα βόλτα με φίμωτρο, όταν έπρεπε να περάσουμε από πολυσύχναστες περιοχές..και στο σπίτι είχα τα μάτια μου 14 όταν ερχόντουσαν φίλοι , ειδικά παιδιά τα οποία μισούσε...
Το φίμωτρο έπαιζε πάντα , όταν δεν είμασταν οι δύο μας