Μεγαλειώδες post!
για μένα...
Και συγκινητικό!
για τον Κάσπερ...
Τι μου θύμησες τώρα...
Είμαστε σε κάποιο παρόμοιο χώρο, με τον Κάσπερ... και τη Μόκα... δεμένα και τα δύο (μιάς και εμείς είμαστε "βλάχοι" και δεν καταλαβαίνουμε από καινοτομίες)... και, μάλιστα, θα έλεγα και λίγο πιο απόμερα από τους υπόλοιπους (μιάς και δεν "πιάνουμε πουλιά στον αέρα", ως χειριστές)...
Και χαρούμενα σκυλάκια, γύρω-γύρω, να τρέχουν και να παίζουν...
Και ένα θηλυκό Πρέσα (του τύπου "όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω"), στο ανοιχτό πορτμπαγκάζ ενός αμαξιού... κι αυτό πιο απόμερα... δεμένο στην κλειδαριά του καπώ, με ένα ΣΧΟΙΝΑΚΙ (!)... με τους ιδιοκτήτες (συμπεριλαμβανομένης και αυτής του Πρέσα) να ρεμβάζουν αρειμανίως και να "τα λένε"...
Και, ξαφνικά, σπάει το σχοινάκι... και, αν έχεις το Θεό σου... από ΟΛΑ τα "σκυλάκια του Θεού", που έτρεχαν και έπαιζαν ανέμελα... σε ποιόν ήρθε καταπάνω (με τα φλάμπουρα ψηλά και τα δόντια έξω)? Ναι, σωστά το κατάλαβες!!!
Και, βέβαια, ο Πίου "συγκινήθηκε"... πολύ! Και, αφού αμύνθηκε σε πρώτη φάση (και μέτρησε τον "εχθρό"), άρχισε τα αφρικάνικα... και η άλλη ιδιοκτήτρια να τρελαίνεται, να έχει πανικοβληθεί και να ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ να ελέγξει την (κακιά) σκύλα της...
Και, άντε τώρα, να αποφασίσεις εσύ, ρε ζωοφοβικέ ιδιοκτήτη, τι να κάνεις... όχι, σας ρωτάω, δηλαδή:
Αμολάς το σκύλο σου και "γαία πυρί μιχθείτο"? ή κρατάς με νύχια και με δόντια το σκύλο σου, να τρώει τις ψιλές του και τον αδικείς κατάφωρα?