Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά.
Σας ανακάλυψα τυχαία και μου αρέσει πολύ η δουλειά που έχετε κάνει και οι σχέσεις που έχετε αναπτύξει.
Ας συστηθούμε λοιπόν κι εμείς.
Έχοντας το «γνώθι σαυτών» σας λέω ότι έχω το ομορφότερο, εξυπνότερο, τσαχπινογαργαλιαρότερο σκυλάκι όλων (δεν θέλω σχόλια).
Παρουσίαση λοιπόν: Η Ιρισούλα μας είναι μια τετράποδη, χνουδωτή ασπρομελί μπαλίτσα μόλις 7 μηνών. Μας την έφεραν τον Νοέμβριο του 13 μια Παρασκευή βράδυ (Ευτυχώς δεν ήταν Παρασκευή και 13). Ήταν μόλις 2 ½ μηνών. Η Ίρις μας λοιπόν μεγάλωσε. Έμαθε για τον Λευτεράκι (δες Βενιζέλο), τον Χαρίλαο (δες Τρικούπη), έμαθε Λατινικά (έχω παιδί που δίνει πανελλήνιες όπως καταλάβετε), έμαθε επίσης γεωμετρία, γεωγραφία, ζωγράφισε και ζωγραφίστηκε με/από την μικρότερη, για να έρθει ποιο κοντά στην σκυλίσια φύση της κι όχι στην ανθρώπινη, γιατί όπως το πηγαίναμε εμείς σε λίγο θα μετέφραζε κι κείμενο των αρχαίων Ελληνικών, πήραμε και θετικό εκπαιδευτή για να μας βάλει σε μια σειρά (λέμε-τώρα). Σε σειρά εμείς, τα δίποδα, δεν έχουμε μπει, διότι ο πατέρας δεν θέλει να της χαλάει χατίρι, η μεγάλη διαβάζει δυνατά για να την ακούει η Ίρις (η οποία κοιμάται μακαρίως), η μικρή την «τραβολογά» για να την γνωρίσει σε φίλους και γνωστούς (και αγνώστους να μη σας πω) και μες τη μέση εγώ να προσπαθώ να κρατήσω τις ισορροπίες. Όπως καταλάβατε είμαστε μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα.
Να ζητήσω προκαταβολικά συγνώμη για λάθη ή παραλείψεις μου. Θα προσπαθήσω ν' ανεβάσω φωτογραφίες ώστε να δείτε τι ΘΕΑ είμαστε.
Αυτά λοιπόν από εμένα για το τετράποδο τέκνο μας…
Χριστός Ανέστη λοιπόν και πάλι. Ανάσταση στις καρδιές μας.
Σας ανακάλυψα τυχαία και μου αρέσει πολύ η δουλειά που έχετε κάνει και οι σχέσεις που έχετε αναπτύξει.
Ας συστηθούμε λοιπόν κι εμείς.
Έχοντας το «γνώθι σαυτών» σας λέω ότι έχω το ομορφότερο, εξυπνότερο, τσαχπινογαργαλιαρότερο σκυλάκι όλων (δεν θέλω σχόλια).
Παρουσίαση λοιπόν: Η Ιρισούλα μας είναι μια τετράποδη, χνουδωτή ασπρομελί μπαλίτσα μόλις 7 μηνών. Μας την έφεραν τον Νοέμβριο του 13 μια Παρασκευή βράδυ (Ευτυχώς δεν ήταν Παρασκευή και 13). Ήταν μόλις 2 ½ μηνών. Η Ίρις μας λοιπόν μεγάλωσε. Έμαθε για τον Λευτεράκι (δες Βενιζέλο), τον Χαρίλαο (δες Τρικούπη), έμαθε Λατινικά (έχω παιδί που δίνει πανελλήνιες όπως καταλάβετε), έμαθε επίσης γεωμετρία, γεωγραφία, ζωγράφισε και ζωγραφίστηκε με/από την μικρότερη, για να έρθει ποιο κοντά στην σκυλίσια φύση της κι όχι στην ανθρώπινη, γιατί όπως το πηγαίναμε εμείς σε λίγο θα μετέφραζε κι κείμενο των αρχαίων Ελληνικών, πήραμε και θετικό εκπαιδευτή για να μας βάλει σε μια σειρά (λέμε-τώρα). Σε σειρά εμείς, τα δίποδα, δεν έχουμε μπει, διότι ο πατέρας δεν θέλει να της χαλάει χατίρι, η μεγάλη διαβάζει δυνατά για να την ακούει η Ίρις (η οποία κοιμάται μακαρίως), η μικρή την «τραβολογά» για να την γνωρίσει σε φίλους και γνωστούς (και αγνώστους να μη σας πω) και μες τη μέση εγώ να προσπαθώ να κρατήσω τις ισορροπίες. Όπως καταλάβατε είμαστε μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα.
Να ζητήσω προκαταβολικά συγνώμη για λάθη ή παραλείψεις μου. Θα προσπαθήσω ν' ανεβάσω φωτογραφίες ώστε να δείτε τι ΘΕΑ είμαστε.
Αυτά λοιπόν από εμένα για το τετράποδο τέκνο μας…
Χριστός Ανέστη λοιπόν και πάλι. Ανάσταση στις καρδιές μας.