Κι εγώ το ελπίζω για τον τυπάκο αυτό. Τον Τζιμάκο τον μάζεψα μόνο και μόνο γιατί φοβήθηκα για το τέλος του. Μου ήταν αδύνατο να έχω τρεις σκύλους αλλά τελικά τίποτα δεν είναι αδύνατο, Είχα γίνει μάρτυρας 1-2 πολύ άσχημων σκηνικών που κατέληγαν σε ξυλοδαρμό του και επίςης του είχαν σπάσει τον αςτράγαλο με κλωτσιά μάλλον,όπως είχε πει ο γιατρός δεν ήταν από αυτοκίνητο.
Η μία του πατούσα στο μπροστινό πόδι βλέπει προς τα έξω, έχει δέςει στραβά, αλλά δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα στην κίνηση.
Μια άλλη φορά ένας τύπος τον είχε βουτήξει και κάπου τον πήγαινε, αλλά του ξέφυγε . Αυτό μου το είπαν άλλοι. Είναι απίστευτο πόσα πράγματα καταλαβαίνουν οι σκύλοι. Όταν εγώ του έβαλα το λουράκι και τον έχωσα στο αμάξι δεν διαμαρτυρήθηκε λεπτό.
Ελπίζω να υιοθετηθεί και ο σκύλος της ιστορίας.
