Θα ήθελα λίγο τη βοήθειά σας.
Έχω δύο παιδιά 7,5 ετών και πιστεύω πως ήρθε η ώρα από τρεις να γίνουμε τέσσερις στο σπίτι. Η κόρη μου είναι πολύ ώριμη και υπεύθυνη για την ηλικία της και αρκετά εξοικειωμένη με τα σκυλιά, σε βαθμό αρκετά ανησυχητικό, γιατί τα πλησιάζει πολύ εύκολα, χωρίς να αναλογίζεται τον κίνδυνο.
Ο γιος μου όμως (δίδυμος με τη μικρή) είναι ένα παιδάκι "ξεχωριστό". Είναι ημιπληγικός, με αποτέλεσμα να είναι αρκετά ασταθής και πάσχει από εγκεφαλική παράλυση με συνοδό διανοητική καθυστέρηση. Φανταστείτε ένα παιδί 7,5 χρονών με ωριμότητα τετράχρονου, πολύ τρυφερό όμως και επικοινωνιακό. Φοβάται τα μεγαλόσωμα ζώα και ένα μεγαλόσωμο σκυλί σίγουρα δε θα ήταν η κατάλληλη επιλογή, γιατί φοβάμαι ότι επάνω στο παιχνίδι και τη χαρά του, θα τον ρίξει εύκολα κάτω, με αποτέλεσμα να χτυπήσει σοβαρά. Και ακόμη και εάν δεν χτυπήσει, θα γίνει αρνητικός απέναντί του, χωρίς να φταίει ουσιαστικά κανένας από τους δύο. Τα ζώα τα αγαπά, και τα πλησιάζει αρκετά επιφυλακτικά θα έλεγα, φτάνει να βρίσκεται και κάποιος άλλος κοντά του για να νιώθει ασφαλής.
Εγώ από την άλλη, είμαι μεταφράστρια και εργάζομαι αποκλειστικά από το σπίτι, οπότε θα περνώ πολλές ώρες της ημέρας μαζί με το σκύλο, τουλάχιστον όλο το πρωινό που τα παιδιά λείπουν στο σχολείο, αλλά και τα βράδια, αφού δουλεύω μέχρι πολύ αργά.
Σκέφτηκα τα Σιχ Τζου, γιατί είναι καλά με τα παιδιά, αλλά ψάχνοντας πολύ και διαβάζοντας ακόμη περισσότερο, τον τελευταίο καιρό σκέφτομαι πολύ και τα Αγγλικά Κόκερ Σπάνιελ, τα οποία θεωρούνται και αυτά εξαίρετα με τα παιδιά.
Θα ήθελα ειλικρινά τη γνώμη σας, γιατί θέλω να επιλέξω με το οποίο θα μπορέσουμε να ταιριάξουμε όλοι: και αυτό με εμάς και εμείς με εκείνο, δεδομένου ότι στην προκειμένη περίπτωση δε μιλώ για έν παιδάκι "φυσιολογικό", αλλά για ένα παιδί "διαφορετικό" από τα υπόλοιπα.
Σας ευχαριστώ πολύ και καλή χρονιά σε όλους!
Έχω δύο παιδιά 7,5 ετών και πιστεύω πως ήρθε η ώρα από τρεις να γίνουμε τέσσερις στο σπίτι. Η κόρη μου είναι πολύ ώριμη και υπεύθυνη για την ηλικία της και αρκετά εξοικειωμένη με τα σκυλιά, σε βαθμό αρκετά ανησυχητικό, γιατί τα πλησιάζει πολύ εύκολα, χωρίς να αναλογίζεται τον κίνδυνο.
Ο γιος μου όμως (δίδυμος με τη μικρή) είναι ένα παιδάκι "ξεχωριστό". Είναι ημιπληγικός, με αποτέλεσμα να είναι αρκετά ασταθής και πάσχει από εγκεφαλική παράλυση με συνοδό διανοητική καθυστέρηση. Φανταστείτε ένα παιδί 7,5 χρονών με ωριμότητα τετράχρονου, πολύ τρυφερό όμως και επικοινωνιακό. Φοβάται τα μεγαλόσωμα ζώα και ένα μεγαλόσωμο σκυλί σίγουρα δε θα ήταν η κατάλληλη επιλογή, γιατί φοβάμαι ότι επάνω στο παιχνίδι και τη χαρά του, θα τον ρίξει εύκολα κάτω, με αποτέλεσμα να χτυπήσει σοβαρά. Και ακόμη και εάν δεν χτυπήσει, θα γίνει αρνητικός απέναντί του, χωρίς να φταίει ουσιαστικά κανένας από τους δύο. Τα ζώα τα αγαπά, και τα πλησιάζει αρκετά επιφυλακτικά θα έλεγα, φτάνει να βρίσκεται και κάποιος άλλος κοντά του για να νιώθει ασφαλής.
Εγώ από την άλλη, είμαι μεταφράστρια και εργάζομαι αποκλειστικά από το σπίτι, οπότε θα περνώ πολλές ώρες της ημέρας μαζί με το σκύλο, τουλάχιστον όλο το πρωινό που τα παιδιά λείπουν στο σχολείο, αλλά και τα βράδια, αφού δουλεύω μέχρι πολύ αργά.
Σκέφτηκα τα Σιχ Τζου, γιατί είναι καλά με τα παιδιά, αλλά ψάχνοντας πολύ και διαβάζοντας ακόμη περισσότερο, τον τελευταίο καιρό σκέφτομαι πολύ και τα Αγγλικά Κόκερ Σπάνιελ, τα οποία θεωρούνται και αυτά εξαίρετα με τα παιδιά.
Θα ήθελα ειλικρινά τη γνώμη σας, γιατί θέλω να επιλέξω με το οποίο θα μπορέσουμε να ταιριάξουμε όλοι: και αυτό με εμάς και εμείς με εκείνο, δεδομένου ότι στην προκειμένη περίπτωση δε μιλώ για έν παιδάκι "φυσιολογικό", αλλά για ένα παιδί "διαφορετικό" από τα υπόλοιπα.
Σας ευχαριστώ πολύ και καλή χρονιά σε όλους!