Γιαννη, ο τροπος που το βλεπεις, ειναι συνηθης. Αρα κατανοητο.
Υπαρχει μια σπουδαια διαφορα της αγαπης προς εναν ανθρωπο απο την αγαπη προς ενα σκυλο. Στην πρωτη δεν σημαινει οτι σε κανει να αγαπας τους ανρθωπους γενικα ενω στη δευτερη...Στη δευτερη η αγαπη αποκτα αλλη υποσταση...Αγαπας το συγκεκριμενο σκυλακι κ μεσω εκεινου, τα σκυλακια γενικως...
Ειναι φυσιολογικο λοιπον , να "εξανθρωπιζεις" τροπον τινα λοιπον την αγαπη σου στη Φριντα. Εμπιστευσου ομως οσους σου λενε να συνεχισεις. Η αγαπη αυτη , ειναι αεναη, βαθια, απολυτη και απο καποιο σημειο κ μετα αοριστη. η Φριντα ναι, σε κερδισε, σε εκανε να την αγαπησεις. Μα καταφερε και κατι ακομα.Να αγαπας τα σκυλακια...ΑΥΤΟ ειναι το ΑΠΟΛΥΤΟ δωρο.Το ΥΠΕΡΤΑΤΟ μεγαλειο.
Δες την αγαπη αυτη χωρις συνορα και ανθρωπινα στεγανα και θα βιωσεις στο πετσι σου το μεγεθος της. ΕΤΣΙ θα κουβαλας ΣΥΝΕΧΕΙΑ τη Φριντα.Κ δεν θα ναι προδοσια μα το αντιθετο ακριβως... Φορος τιμης στην τιμη που σου εκανε με το να σε μυησει στην αγαπη ετουτη...
ΥΓ: προσεξε κατι που θα σου πω... Οταν πεσει ενα αεροπλανο στην πολεμικη αεροπορια, στο μιασωρο μεσα ειναι ΟΛΑ τα αεροπλανα στον αερα...Ξερεις γιατι; γιατι οσο μενει το μυαλο στο δυσαρεστο γεγονος, δημιουργειται φοβια. πρεπει με το που πεσεις, να σηκωθεις ΑΜΕΣΩΣ. Φροντισε να μην μεινεις πολυ στον θρινο της απωλειας γιατι θα υπαρχει κινδυνος να ριζωσει ο φοβος. Της απωλειας. Συνεπεια θα ειναι να μην δινεις βαση στα ομορφα της αγαπης αλλα στον τρομο του πονου της απωλειας.
Οταν επεσα απο τη μηχανη , εκανα το λαθος ΛΑΘΟΣ ΛΑΘΟΣ να σταματησω τα μαθηματα και να μην ανεβω για ενα μηνα...ΤΡΑΓΙΚΟ. Γιατι μετα χρειαστηκε προσπαθεια απο μερους μου να ξεπερασω οτι επεσα και να ξαναανεβω στη μηχανη που λατρευω. Αυτα που σου λεω μπορει να στα διαβεβαιωσει οποιοσδηποτε του χωρου της ψυχολογιας και ειδικος. Σηκω λοιπον γρηγορα γιατι η αγαπη αυτη ειναι ΕΥΛΟΓΙΑ.
Υπαρχει μια σπουδαια διαφορα της αγαπης προς εναν ανθρωπο απο την αγαπη προς ενα σκυλο. Στην πρωτη δεν σημαινει οτι σε κανει να αγαπας τους ανρθωπους γενικα ενω στη δευτερη...Στη δευτερη η αγαπη αποκτα αλλη υποσταση...Αγαπας το συγκεκριμενο σκυλακι κ μεσω εκεινου, τα σκυλακια γενικως...
Ειναι φυσιολογικο λοιπον , να "εξανθρωπιζεις" τροπον τινα λοιπον την αγαπη σου στη Φριντα. Εμπιστευσου ομως οσους σου λενε να συνεχισεις. Η αγαπη αυτη , ειναι αεναη, βαθια, απολυτη και απο καποιο σημειο κ μετα αοριστη. η Φριντα ναι, σε κερδισε, σε εκανε να την αγαπησεις. Μα καταφερε και κατι ακομα.Να αγαπας τα σκυλακια...ΑΥΤΟ ειναι το ΑΠΟΛΥΤΟ δωρο.Το ΥΠΕΡΤΑΤΟ μεγαλειο.
Δες την αγαπη αυτη χωρις συνορα και ανθρωπινα στεγανα και θα βιωσεις στο πετσι σου το μεγεθος της. ΕΤΣΙ θα κουβαλας ΣΥΝΕΧΕΙΑ τη Φριντα.Κ δεν θα ναι προδοσια μα το αντιθετο ακριβως... Φορος τιμης στην τιμη που σου εκανε με το να σε μυησει στην αγαπη ετουτη...
ΥΓ: προσεξε κατι που θα σου πω... Οταν πεσει ενα αεροπλανο στην πολεμικη αεροπορια, στο μιασωρο μεσα ειναι ΟΛΑ τα αεροπλανα στον αερα...Ξερεις γιατι; γιατι οσο μενει το μυαλο στο δυσαρεστο γεγονος, δημιουργειται φοβια. πρεπει με το που πεσεις, να σηκωθεις ΑΜΕΣΩΣ. Φροντισε να μην μεινεις πολυ στον θρινο της απωλειας γιατι θα υπαρχει κινδυνος να ριζωσει ο φοβος. Της απωλειας. Συνεπεια θα ειναι να μην δινεις βαση στα ομορφα της αγαπης αλλα στον τρομο του πονου της απωλειας.
Οταν επεσα απο τη μηχανη , εκανα το λαθος ΛΑΘΟΣ ΛΑΘΟΣ να σταματησω τα μαθηματα και να μην ανεβω για ενα μηνα...ΤΡΑΓΙΚΟ. Γιατι μετα χρειαστηκε προσπαθεια απο μερους μου να ξεπερασω οτι επεσα και να ξαναανεβω στη μηχανη που λατρευω. Αυτα που σου λεω μπορει να στα διαβεβαιωσει οποιοσδηποτε του χωρου της ψυχολογιας και ειδικος. Σηκω λοιπον γρηγορα γιατι η αγαπη αυτη ειναι ΕΥΛΟΓΙΑ.
Last edited:
