Ελληνικα Γκριφον & Γκριφον Κανις


FAINOMENON

Well-Known Member
11 Σεπτεμβρίου 2008
879
3
Ireland
Κατοπιν επικοινωνιας και εγκρισης απο το συγγραφεα, κο Βασιλη Λεκκα, παραθετω την μελετη του στα ελληνικα:

Μερος 1.

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΚΡΙΦΟΝ, ΓΚΡΙΦΟΝ-ΚΑΝΙΣ KAI OI YΠΟΔΙΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ


Εισαγωγη
Οι πλεον διαδεδομενες ομαδες αυτοχθονων κατοικιδιων σκυλων στην Ελληνικη επικρατεια. Οι οροι Γκριφον και Γκριφον-Κανις ειναι αυτοσχεδιοι και περιγραφικοι της υφης του μανδυα τους. "Γκριφον" αναφερεται σε ενα σκυλο με σκληρο η συρματοειδες τριχωμα. "Γκριφον-Κανις" περιγραφει εναν τυπο με μαλακο, σγουρο, μανδυα. Οι δυο οροι χρησιμοποιουνται χαλαρα, ανακριβως και συχνά αντιστρόφως για ενα ευραιο φασμα σκυλων ποικιλης μορφολογιας. Εν τουτοις ένας αριθμός δειγματων και των δύο τύπων, παρουσιαζουν αξιοσημειωτη ομοιογενεια ως προς την μορφολογια, αντιστοιχουν πληρως στις αυτοσχεδιες ονομασιες τους και παρουσιαζουν χαρακτηριστικα καθαροαιμων φυλων στα πρωιμα σταδια επιλεκτικης εκτροφης. Οι περιγραφες που ακολουθουν ειναι μια πρωτη αποπειρα συστηματοποιησης της μορφολογιας και ταυτοτητας τους, τοποθετοντας τις στον ιστορικο και κυνολογικο χαρτη. Παρουσιαζουν την κατασταση της εκτροφης τους στην αρχη του 21ου αιωνα και ελπιζεται να χρησιμευσουν ως οδηγος στην μεταγενεστερη εξελιξη τους απο συνειδητοποιμενους εκτροφεις. Η παρουσιαση αυτη υποδεικνυει οτι τα Ελληνικα Γκριφον και Γκριφον-Κανις αποτελουν γηγενείς, ανθεκτικους, φαινοτυπους που διατηρηθηκαν ως τον 21ο αιωνα παρα την ελλειψη συστηματικης καλλιεργειας.



Γκριφον. Ενας μακρυτριχος, σκληροτριχος, τυπος με κρεμμαστα αυτια. Απανταται σε τρια μεγεθη και μια πυγμαια παραλαγη. Το μεσαιο μεγεθος ειναι το πλεον διαδεδομενο. Ο μανδυας ειναι ισιος η ελαφρα κυμματιστος, διπλος με σκληρο εξωτερικο μανδυα και μαλακο υπομανδυα. Τα Χρωματα παρουσιαζουν εξαιρετικη ποικιλία και οποιοσδηποτε συνδιασμος ειναι θεωρητικα δυνατος. Ειναι αντιπροσωπευτικος τυπος της Ευρω-Ασιατικης οικογενειας μακρυτριχων ποιμενικων σκυλων κυριως καθηκοντων συλλογης και οδηγησης κοπαδιων. Συγγενικοι τυποι ειναι το Πορτογαλικο Σιερρα ντε Αιρες, Μπαρμπαντο απο τις Αζορες, οι ποιμενικοι Καταλωνιας, Καστηλιας, της χωρας των Βασκων, οι μικροσωμοι ποιμενικοι των Γαλλικων Πυρηναιων, Ολλανδικο Σαπεντος, Πολωνικο Νιζινυ, Γερμανικο Σαφ-πουντελ, Σκωτικο Μπηρντεντ κολι, Θιβετιανο Τερριερ και Κηι Απσο, Κορεατικο Σαπσαρη, Αιγυπτιακο Ερμεντ, Φονι της Σαρδηνιας ακομμα ισως τα Ουγκρικο Πουλι, και Ιταλικα Βεργκαμασκο. Παραγωγα των Ευρωπαικων τυπων υπαρχουν στην Αυστραλια υπο την μορφη του ποιμενικου Σμιθφηλντ και Αργεντινη με το Μπαρμπουτσο. Παρεμφερεις φυλες ειχαν μεγαλυτερη κατανομη στην Ευρωπη οπως οι τωρα εξαφανισμενες Ουαλικο Γκρευ και διαφορες ποικιλιες Γερμανικων "γιγαντιαιων" Σαφπουντελ. Παρομοιοι αλλα οχι σταθεροποιημενοι τυποι αναφερονται και απο την Βαλκανικη χερσονησο- Βουλγαρια, πρων Γιουγκοσλαβια, Ρουμανια. Το Μιοριτικ και ο Ποιμενικος Νοτιου Ρωσιας ειναι ισως μακρυνοι συγγενεις με εξειδικευση σε καθηκοντα φυλαξης ποιμνιων. Δειγματα Ελληνικων Γκριφον εχουν καταγραφει στην Αττικη, Μακεδονια, Θεσσαλονικη, Κρητη, Πελοπονησο, Θρακη, νησια του Αιγαιου, Ηπειρο και γενικα στο συνολο της Ελληνικης επικρατειας συμπεριλαμβανομενων αστικων και αγροτικων περιοχων.



Γκριφον-Κανις. Επισης γνωστος ως Κανις Γκριφον αλλα σπανιοτερα.-αναλυση- Η αντιστροφη των ορων δεν αντανακλα διαφορα μορφολογιας και ειναι ουσιαστικα αυθαιρετη.(ανάλυση πιθανής σημασίας αντιστροφής των όρων)Μακρυτριχος τυπος με σγουρο η πολυ κυμματιστο μανδυα και κρεμμαστα αυτια. Ο μανδυας ειναι μαλακος, μαλιαρος και συνηθως διπλος. Σπανιοτερα υπαρχουν μονοι μανδυες αρκετα ομοιοι με του Θιβετιανου Τερριερ. Το Γκριφον Κανις εχει πιο ποικιλης υφης μανδυα απο το Γκριφον. Εμφανιζει μεγαλη ποικιλια χρωματων, μονοχρωμα η με λευκες κηλιδες. Απανταται σε τρια μεγεθη και μια πυγμαια παραλαγη. Το μεσαιο μεγεθος ειναι το πλεον διαδεδομενο. Ταξινομειται ως ενας "σκυλος του νερου" κυριως λογω της μορφολογιας και του τριχωματος του. Ειναι λιγο η πολυ συγγενης με αλλα Ευρωπαικα νεροσκυλα με Μεσογειακη κατανομη, οπως διαφορες (τουλάχιστον τρεις) τοπικες ποικιλιες Ισπανικου Σκυλου του Νερου, Πορτογαλικό Σκυλοι του Νερου, το Γαλλικο Μπαρμπετ, το Ιταλικο Λαγγοτο Ρομανιολο και τα Κυπριακα Κανις/Μπισον. Πρόσφατα στην οικογένεια προστέθηκαν το Μπερζερ ντε λα Κραού από την νότιο Γαλλία, και το Στρόμπελ από την Γερμανία. Το Ουγκρικό Πούλι λίγο πολύ ανοίκει στην ίδια κατηγορία. Ψηγματα διαφοροποιημενων νεροσκυλων υπαρχουν στο Μαυροβουνιο, την χερσονησο της Ιστριας (Κροατια) και το Μαροκο. Σκυλοι παρομοιας μορφολογιας αναφερθηκαν προσφατα απο παρακτιες ζωνες της Τουρκιας οπου χρησιμοποιουνται στην οδηγηση κοπαδιων απο το εσωτερικο σε λιμανια για την επιβιβαση τους σε πλοια. Εξαφανισμενες φυλες νεροσκυλων υπηρχαν στην (Βόρειο) Ιρλανδια, Βρετανια, Βελγιο και Πολωνια. Παραδοσιακά οι "Σκύλοι του Νερού" χρησιμοποιούνται σε κυνηγετικά και ποιμενικά καθήκοντα. Οι Ισπανικοί Σκύλοι του Νερού ορεινού τύπου είναι αποκλειστικά ποιμενικοί ενώ αυτοί των παράκτιων περιοχών και των ελών/βάλτων ταυτίζονται με περι το υδάτινο στοιχείο δραστηριότητες. Δειγματα Ελληνικων Γκριφον-Κανις εντοπιζονται στην Αθηνα, Θεσσαλονικη, Κρητη, Κυκλαδες, Πελοπονησο, Ροδο, Λεσβο. Κυριως ειναι συνδεδεμενα με αστικες περιοχες αλλα και με αγροτικες.Ουσιαστικά τα Ελληνικά ΓΚ αποτελούν μεταβατικούς τύπους μεταξύ νερόσκυλων και σκληρότριχων ποιμενικών. Ενας πιο καταλληλος ορος ειναι ισως "Ελληνικος Σκυλος του Νερου" και οχι ο ξενικος Γριφον Κανις.


Ενδιάμεσοι τύποι. Οι φαινότυποι της ομάδας ποικίλουν από το το κλασσικό Γκριφόν με ίσιο, σκληρό, τρίχωμα μέχρι το σγουρότριχο, κλασσικό νερόσκυλο με όλες τις ενδιάμεσες διαβαθμήσεις του λίγο η πολύ κυμματιστού μανδύα. Απο άποψη μανδύα θα μπορούσαν να επιλεγούν τρείς πληθυσμοί, εάν υποτεθεί ότι υπάρχει επαρκές ενδιαφέρον και αριθμοί. Οι ενδείξεις υποδεικνύουν ότι υπάρχουν ικανοί αριθμοί και των τρειών υπο-ομάδων. Εάν χρησιμοποιηθεί η υφή του μανδύα ως κριτήριο τότε ο διαχωρισμός σε επί μέρους πληθυσμούς ίσως απλοποιηθεί και πιθανόν να υπάρξουν σκληρότριχοι διπλοι και μαλακοι διπλο/μονοί μανδύες. Στην ουσία παρά την τρέχουσα ορολογία υπάρχει ο τύπος του Γκριφόν, ένας ενδιάμεσος τύπος μεταξύ Γκριφόν και Γκριφόν-Κανίς και το καθεαυτό Γκριφόν-Κανίς που είναι λίγο πολύ ένα νερόσκυλο . Η κυρίως δυσκολία ευρίσκεται στην κατάταξη των ενδιάμεσων μανδυών και στο αν αυτοί αντιπροσωπεύουν ένα Γκριφόν με κυμματιστό τρίχωμα η ενα Γκριφόν-Κανίς με επίσης κυμματιστό μανδύα. Οι ποιμενικοί τύπου Catalan/PetitBergerdesPyreness/CaodaSerradesAiresκλπ παρουσιάζουν και κυμματιστούς μανδύες. Το μήκος των αυτιών και το κράτημα της ουράς παρουσιάζουν επίσης ποικιλότητα και δυσκολεύουν την συστηματοποίηση των τύπων. Το περίγραμα του κορμού είναι γενικά παραλληλόγραμο, αλλά υπάρχουν και οι σαφώς βραχυσκελείς μπασσετοειδείς τύποι. Πρέπει να σημειωθεί ότι το Γαλλικό Μπαρμπέτ, ο Πορτογαλικός Σκύλος του Νερού, ο Ισπανικός Σκύλος του Νερού εμφανίζονται σε δύο ποικιλίες τριχώματος, σγουρό και κυμματιστό. Στον Ισπανικό Σκύλο του Νερού οι κυμματιστοί μανδύες δεν έχουν συμπεριληφθεί στην επίσημη εκτροφή αλλά εμφανίζονται στον εργασιακό τύπο σε αγροτικές περιοχές. Επομένως οι εμφανιση ποικίλων μανδυών είναι συνιφασμένη με την ευρήτερη οικογένεια των "νερόσκυλων" στην οποία ανοίκουν τα Ελληνικά ΓΚ.

Η επίδραση του Κανίς. Μη τυπικοι χρωματισμοί, χαλαρή εκτροφή, πιθανότητες επίδρασης. Αγνοια του προτύπου σε παλαιότερες δεκαετίες, έλλειψη των άτυπων χρωματισμών από τον πληθυσμό των καθαροαίμων petΚανίς. Μή τυπικό περίγραμμα, ύψος, υφή μανδύα κλπ.

Aιτιολόγηση : Συστηματική μελέτη και εκτροφή. Βουλγαρία, Τουρκία. Η ερρασιτεχνική εκτροφή. Συστηματική καλλιέργια διαχωρίζει αρχικά κοινό γενικό υλικό. Ημι-συστηματική εκτροφή σε απομόνωση από άλλες εκτροφές και γεωγραφικούς περιοχές. Αριθμοί. Επιχειρηματα κατά και υπέρ.

Βαρος. 4-17 κιλα.

Υψος. 35-60 εκατοστα. Πλειοψηφία ανοίκει στο μεσαίο μέγεθος. Το μικρό μέγεθος είναι το λιγότερο κοινό ενώ το μεγάλο σπανιότερο από τα τρία.
Το μικρό μέγεθος υποδιαιρείται σε δύο τύπους Α και Β.
Υπότυπος Α. Αντίστοιχος των δύο μεγαλυτέρων δηλαδή μία καθ'όλα μικρότερη έκδοση η κατ'αναλογίαν σμίκρηνση.
Υπότυπος Β. Εμφανώς βραχυσκελής, με ουσιαστικά σχεδόν "μπασσετοειδή" μορφολογία. Εχει όλα τα εχέγγυα μιάς αναξάρτητης ποικιλίας.
 


FAINOMENON

Well-Known Member
11 Σεπτεμβρίου 2008
879
3
Ireland
Μερος 2.

Η παρουσια πληθυσμων στην υπαιθρο.Aττικη, Πελοπονησος, Κεντρικη Ελλαδα. Γενικά έχουν παρατηρηθεί σε όλη την Ελληνική επικράτεια, συμπεριλαμβανομένης της νησιωτικής χώρας.

Πλυθυσμιακή σχέση ΓΚ-Γ. Αριθμητικά περίπου ισοδύναμοι με το Γκριφόν Κανίς να υπερισχύει ελαφρώς. Κάποια αμφιβολία πρέπει να διατηρηθεί δίοτι πολλά δείγματα ταξινομούνται λανθασμένα η ο ακαθόριστος/μεταβατικός τους φαινότυπός προκαλεί σύγχυση.

Οικογενειες σκυλων εργασιας-Μουστακατο και αλλοι τοπικοι πληθυσμοι. Σκληρότριχοι η συρματοειδούς τριχώματος ποιμενικοί έχουν εντοπισθεί σε διάφορα σημεία της Ελλάδος. Δεν είναι ξεκάθαρο εάν πρόκειται περί σκληρότριχων ποιμενικών φυλάκων κοπαδιών ορεινού τύπου με μορφολογία Ελληνικού Ποιμενικού, η σκληρότριχων ποιμενικών συγκέντρωσης κοπαδιών μεγάλου μεγάλου μεγέθος, ένας ενδιάμεσος τύπος η δύο διαφορετικοί τύποι συνυπάρχουν έχουν συνυπάρξει στο πρόσφατο παρελθόν.
Σκληρότριχα δείγματα Ελληνικού Ποιμενικού έχουν παρατηρηθεί να συνυπάρχουν σε κοπάδια με κλασσικούς Ε.Π. σε τρεις περιπτώσεις.
Φωτογραφία Μουστακάτου παρουσιάζει τύπο πλησιέστερα στον Ε.Π. παρά σε έναν μεγάλου μεγέθους "Γκριφόν" συγκέντρωσης κοπαδιών. Ορισμένοι ποιμένες έχουν παραδοσιακά εκθρέψει επιλεκτικά τον τύπο του Μουστακάτου σε περιοχές του Ορους Βίτσι. Το Μουστακάτα από τα Περιβολάκια Μαγνησίας αναφέρονται ώς περισσότερο ποιμενικοί συγκεντρωσης κοπαδιών με μειωμένο ένστικτο προστασίας. Τα Μουστακάτα και από τις δύο περιοχές περιγράφονται ως του ιδίου τύπου από τον κ.Ψαρά που έχει ιδίαν γνώση μονον των δειγμάτων του Βιτσίου, ενώ γνωρίζει το Περιβολιώτικο μόνο από φωτογραφία ενός δείγματος. Οι κατοικοι των Περιβολιώτικων μετακινούνται μεταξύ της Βάλια Κάλντα και Μαγνησίας, επομένως τα "Μουστακάτα" των δύο περιοχών πρέπει να εχουν κοινή καταγωγή.
Σκληρότριχοι-μακρύτριχοι ποιμενικοί συγκέντρωσης κοπαδιών, ποικίλων μεγεθών, έχουν πιστοποιηθεί σε διάφορες περιοχές της Ελλάδος. Η μορφολογία τους είναι αυτή των κλασσικών ποιμενικών Γκρίφόν της Ευρωπαικής οικογένειας αλλά δεν αποτελούν πλέον σκύλους εργασίας. Εχουν μεταφερθεί στις πόλεις κυρίως ως ζώα συντροφιάς με περιορισμένα καθήκοντα φύλαξης. Δύο δείγματα μεσαίου μεγέθους του τύπου αυτού αναφέρονται ως σκύλοι εργασίας σε κοπάδι της Ανατολικής Αττικής. 1971. Επομένως υπάρχουν πληροφορίες που συνδέουν τους τύπους Γκριφόν ως σκύλους εργασίας στην Ελληνική ύπαιθρο και σε χρονικές στιγμές όπου η εισαγωγή ανάλογων ξενων φυλών ήταν εξαιρετικά απίθανη, περιορισμένη η ανύπαρκτη. Ο τύπος (μεσαίο και μεγάλο μέγεθος) έχει αναφερθεί και από την Πελοπόννησο απο τοπικές πηγές, ιδιαίτερα στην περιοχή Λακωνίας/Σπάρτης, ως κοινός στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά όχι πλέον. Επίσης Ρωσικές πηγές πρόσφατα συμπεριέλαβαν τον "Σπαρτιάτη" στην ίδια κατηγορία σκληρότριχων σκύλων όπως ο Ποιμενικός Νοτίου Ρωσίας, Πολωνικός Νιζύνι, κλπ.
Ελληνικοί Ανουροι Ποιμενικοί έχουν αναφερθεί ως σκύλοι εργασίας στην βόρειο Ελλάδα από την δυτική ακτή έως τον Εβρο-βορειο ανατολικά. Η μορφολογία τους είναι αυτή ενός μικρότερου Ε.Π. η ενός ακαλλιέργητου Μπόρντερ Κόλλει. Ο κυρίως ρόλος τους έιναι να συγκεντρώνουν το κοπάδι. Ξένη πηγή με πρόσβαση στην Ελλάδα αναφέρει ότι σκληρότριχα δείγματα είναι ιδιαίτερα κοινά ανάμεσα στον πληθυσμό τους. Μία ακόμα ένδειξη ότι το γονίδιο σκληρού τριχώματος είναι γηγενές και ότι είναι συνδεδεμένο με συγκεκριμένες εργασιακές ικανότητες.

Εργασιακος τύπος νερόσκυλου.

Υποτυποι και αλλες μορφες αυτοχθονων σκληροτριχων σκυλων.- Πυγμαιοι, Τερριερ, Μπισον/Γκριφον,Ιχνηλάτες. Σκληρότριχοι η συρματοειδείς τύποι σκύλων στην Ελλάδα χρήζουν μελέτης εις βάθος.

Αλλες κατηγορίες συρματοειδών σκύλων στην Ελλάδα έχουν μορφολογία, φωλεοδύτη, ιχνηλάτη,παρία. Οι τύποι μπισσόν είναι δυνατόν να εκλειφθούν ως "γκριφόν/συρματοειδείς", όπως και δείγματα βραχυσκελών σκύλων απροσδιορίστου φυλής, δείγματα Μελιταίων Κυνιδίων, Αλωπεκιδών και άλλοι ποικίλοι δύσκολα κατατάξιμοι φαινότυποι. Από αυτούς οι τυποι φωλεοδύτη και μπισσόν συγχέονται πιο εύκολα με τα καθεαυτό Γκριφόν και Γκριφόν-Κανίς. Ιδιαίτερα στην περιφέρεια και δη στην βόρειο Ελλάδα ως "Γκριφόν Τέρριερ" περιγράφει το κλασσικό Γκριφόν. Οι τυποι φωλεοδύτη με συρματοειδές τρίχωμα αποτελούν μία ξεχωριστή κατηγορία με διάφορους υπο-τύπους που χρείζει ιδιαίτερης μελέτης. Πρωτόγονοι/παρίες με συρματοειδες τρίχωμα είναι αντίστοιχοι των "συρματοειδών" πρωτόγονων λαγωνικών της Ιβηρικής χερσονήσου. Συρματοειδείς ιχνηλάτες εμφανίζονται υπο την μορφήν του "Μπαράκι" που ταυτίζεται με την ανατολική Μακεδονία και ίσως αρχικά είχε κοινή καταγωγή με ανάλογες φυλες της Βαλκανικής-Βουλγαρία/Βοσνία/Τουρκία/Αλβανία. Ενας αριθμός απροσδιορίστου φυλής και μεταβατικού φαινοτύπου αδεσπότων η οικόσυτων σκύλων φέρουν επίσης συρματοειδές τρίχωμα ποικίλου μήκους. Επομένως το γονίδιο συρματοειδόυς τριχώματος είναι βαθεία εδραιωμένο και διαδεδομένο σε ένα ευρή φάσμα του Ελληνικού πληθυσμού σκύλων..

Ιστορικη καταγωγη-Σκυλοι του Νερου.Aρχαια Ελλαδα, Βυζαντιο-πρωιμη Αναγεννηση, 19ος αιωνας, 20ος αιωνας. Οι παλαιότερες απεικονίσεις/ενδείξεις στην νεότερη ιστορία. 1950. Μακρύτριχοι, σγουρότριχοι σκύλοι έχουν απεικονισθεί στην αρχαία Ελλάδα ως ποιμενικοί η ταυτισθεί με την ναυσιπλοία και τις νησιωτικές περιοχές. Στην Αττική έχει βρεθεί αμφορέας που απεικονίζει ποιμενικό σκύλο με μακρύ στριφτό μανδύα. Ως προς την ναυσιπλοία η παρουσία τους έχει είτε χρηστικό είτε συμβολικό ρόλο η και τα δύο. Η ταύτιση τους με τον Θεό Σεράπη, προστάτη της ναυσιπλοίας, τους προσδίδει αποτρεπτικές ιδιότητες ως προς αντιξοότητες και ατυχίες. Ο Σεράπης συμβολικά παρουσιαζεται ως ο προστάτης σκύλος Κέρβερος. Ελληνικά νομίσματα της Κλασσικής και Ρωμαικής περιόδου παρουσιάζουν τον Κέρβερο υπό μορφή ενός πρώιμου νερό-σκυλου. Αν και Αιγυπτιακής καταγωγής η λατρεία του Σεράπη ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη στα Ελληνικά νησιά. Η παρουσία νερόσκυλων σε Ελληνικά πλοία διαπιστώνεται από τους προ-χρηστιανικούς χρόνους και θα πρέπει να συνεχίσθηκε μέχρι την Βυζαντινή εποχή και την Τουρκοκρατία. Η ναυσιπλοία παρέμεινε στα χέρια των Ελλήνων καθ'όλην την διάρκεια και μετά το πέρας, της Οθωμανικής περιόδου συνεχίζοντας μία παράδοση ήδη τουλάχιστον 3000 ετών. Οι Τούρκοι δεν είχαν αναπτύξει ικανότητες θαλασσοπορων προερχόμενοι από τις στέπες και ερήμους της κεντρικής Ασίας και αναγκαστικά εχρησιμοποίησαν η άφησαν τον τομέα σχεδόν αποκλειστικά στους Ελληνες. Ετσι τουλάχιστον εξηγείται η Ισπανική αντίληψη ότι ο Ισπανικός Σκύλος του Νερού-TurcoAndaluz/PerrodeAguaEspanol-εισήχθει στην Ανδαλουσία κατά τους 15 και 16 αιώνες από Τουρκικά πλοία του διεξήγαγαν εμπόριο στην Μεσόγειο. Δηλαδή τα "Τουρκικά πλοία" ήταν μόνο ως προς την σημαία Τουρκικά. Στην ουσία ήταν επανδρωμένα και κυβερνώνταν από Ελληνες ναυτικούς οι οποίοι συνέχιζαν την αρχαία τέχνη της ναυσιπλοίας. Ανάμεσα σε άλλες εξ'ίσου αρχαίες συνήθειες συνδεδεμένες με την δραστηριότητα αυτή θα πρέπει να συμπεριληφθεί και η παρουσία νερόσκυλων. Ισπανική πηγή αναφέρει την ύπαρξη σε παράκτιες περιοχές της σύγχρονης Τουρκίας, παρόμοιων σκύλων με τους Ισπανικούς Σκύλους του Νερου. Οπως και οι ΙΣΝ στην Ανδαλουσία, εκτελούν καθήκοντα ποιμενικών βοηθόντας στην μεταφορά κοπαδίών από το εσωτερικό στα λιμάνια προς αποβήβαση σε πλοία. Αναλογιζόμενοι τις ιστορικές ενδείξεις και την μακρά Ελληνικότητα της περιοχής, δεν είναι δύσκολο να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι οι σύγχρονοι "Τουρκικοι Σκύλοι του Νερού" προυπήρχαν στην Δυτική Μικρά Ασία των Τούρκων, και ότι θα πρέπει να θεωρηθούν, υπολείματα, συγγενείς η απόγονοι αυτών που εχρησιμοποιούντο στους αρχαίους, κλασσικούς, Ρωμαικούς και Βυζαντινούς χρόνους. Αυτή είναι μία σκιαγραφηση της ιστορίας των νερόσκυλων στην Ανατολική Μεσόγειο, το Αιγαίο και την Ελλάδα. Τα Γκριφόν Κανίς στον Ελληνικό χώρο κάλλιστα χαρακτηρίζονται ως απομεινάρια των προγενέστερων καλλιεργημένων τύπων και ως ισοδύναμα των "Τουρκικών ΣΝ" και των Κυπριακών Μπισσόν. Επομένως έχουμε απτές ενδείξεις ότι το γονίδιο των σκύλων του νερού έχει επιζήσει σε τουλάχιστον τρείς περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου : την Ελλάδα, τα Δυτικά παράλια της Τουρκίας και την Κύπρο και ότι δεν αποτελούν παράγωγα πρόσφατων εισαγωγών ξένων φυλών. Η κατανομή τους είναι ίσως ακόμμα ευρήτερη εάν λειφθούν σοβαρά οι αναφορες Βρετανών εκτροφέων περί τύπων Μπισσόν σε διάφορα νησιά του Αιγαίου.


συγγραφεας, Βασιλης Λεκκας (δεν εχει γινει συντακτικη / ορθογραφικη επεξεργασια στο κειμενο).
 


FAINOMENON

Well-Known Member
11 Σεπτεμβρίου 2008
879
3
Ireland
Μερος 3 (τελευταιο).

Γκριφον Κανις αναφορες σε ξενες πηγες. Μαροκο, Γαλλια, Βελγιο. Ηutchinson. Ο τύπος έχει αναφερθεί στην Γαλλία, Βέλγιο και Μαρόκο καθώς και από τον Βρετανό συγραφέα και κυνολόγο Hutchinson. Δεν υπάρχει απόδειξη άμεσης σχέσης μεταξύ Ελληνικών, Γαλλοβελγικών και Μαροκινών πληθυσμών. Κατά πάσα πιθανότητα ο Ελληνικός όρος έχει καταχρηστικά χρησιμοποιηθεί από κτηνιάτρους επειρεάσμένους από την Γαλλική ορολογία αποσκοπόντας μόνο στην περιγραφή ενός φαινότυπου. Στο Βελγιο και Γαλλια ΓΚ δηλώνει έναν ε'ξ ίσου απροσδιορίστου καταγωγής ενδιάμεσο τύπο και χρησιμοποιείται με την ίδια χαλαρότητα. Στην Γαλλία έχει επίσης αναφερθεί το Μπαρμπέτ Γκριφόν ώς ένας ευραίως αλλά χαλαρά εκτρεφόμενος, αυτόχθων πληθυσμός με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, χωρίς να είναι γνωστή η σχέση και διαφορά από το Γκριφόν-Κανίς. Γάλλος κυνολόγος έχει αναφέρει ότι εκτός του καθεαυτό "Κανίς", υπάρχουν κατανεμημένοι στην Μεσόγειο πληθυσμοί "κανισοειδών" οι οποίοι αποτελούν παράλληλους ακαλλιέργητους τύπους νερόσκυλων και όχι παράγωγα του καθαρόαιμου Κανίς. Χωρίς να προχωρήσει σε λεπτομέρειες, συνειδητά η όχι, ο Γάλλος ειδικός στην ουσία περιέγραψε τους πληθυσμούς νερόσκυλων της Ανατολικής Μεσογείου και κατ'επέκτασην τα Ελληνικά Γκριφόν Κανίς και τα Κυπριακά Μπισσόν.

Εκτροφη και συσχετισμος μεταξυ των τυπων. Βαθμος καθαροαιμιας, ημι-επιλεκτικη εκτροφη, βαθος-δυναμικη εκτροφης, διασταυρωσεις, συνυπαρξης τυπων,

Επιλογή. 19 Γκριφόν Κανίς και 32 Γκριφόν σχετικά αντιπροσωπευτικά για επιλεκτική εκτροφή.
Γκριφόν Κανίς λευκό, μαύρο, μαύρο/πύρινο διαφόρων αποχρώσεων, κρέμ/πορτοκαλί, καφέ ο-λέ, μαύρο/ασημί, μπλέ/λευκό, μαύρο/λευκό τριμ, πορτοκαλί, λευκό/μαύρο, μαύρο//πύρινο/λευκό.
Γκριφόν μαύρο/πύρινο (4), μαύρο/λευκό (5), καφέ/πύρινο (1), γκρίζο/ασημί (3), μαύρο/τριμ (1), πορτοκαλί/λευκό (1), γκρίζο/τριμ (1), σοκολατί, ποικίλο γκρίζο (1), ασημομπλέ/λευκό, πορτοκαλί (1), ποικίλο πορτοκαλί, λευκό, καφέ, μπλε/πύρινο, χρυσαφί-πορτοκαλί, λευκό/σηκωτί, λευκό/πορτοκαλι (1), λευκό/μαύρο(1).

Υπάρχει επαρκής αριθμός δειγμάτων και των δύο τύπων στα οποία θα μπορέσουν να βασισθούν προγράμματα επιλεκτικής εκτροφής.


Διασταυρωσεις με αλλες φυλες. Συσχετισμος αριθμων. 87% με διαφορους βαθμους καθαροαιμιας, η απροσδιοριστου γενεαλογιας. Γνωστές πρώτες διασταυρώσεις με καθιερωμενες φυλες συνιστούν περίπου το 9-13% των δειγμάτων. Απόρρεια παρατηρήσεων 7-8 χρόνων. Τις περισσότερες φορές το ποσοστό πρώτων διασταυρώσεων είναι κάτω του 13% των διαφημιζομένων δειγμάτων.

Δημοφιλεις "παρεξηγησεις/εικασιες/ερμηνειες" περι καταγωγης. Αρνησεις και παραδοχες οπως προχωρει η ερευνα. Γκριφον τερριε, σκληροτριχοι ιχνηλατες-γκριφον-μπαρακια,κοκκονια, μελιταια,τυποι μπισον, ξενικη καταγωγη, ξενομανια, αναβαθμηση,μιξει πρωτης και επομενων γεννεων, κυριαρχος τυπος, διαφοροποιησεις μεταξυ των, βαθμος καθαροαιμιας. Καθαροαιμια, ημι-καθαροαιμια, εισαγωγη, δημοφιλια. Διαφοροποιησεις απο προσφατες διασταυρωσεις στις ΗΠΑ.

Ετυμολογια. "Γκριφον/Griffon" αποτελει γλωσσικο αντιδανειο του αρχαιου Ελληνικου "Γρυφός". Γρυφος μεταφραζεται ως κυρτος, μη ομαλος, τραχυς, περιγραφοντας με ακριβεια εναν ορισμενο τυπο τριχωματος και οχι μια συγγεκριμενη φυλη. Ο ορος υιοθετηθηκε κυριως στα Γαλλικα ως η παραλλαγη Griffon. Απο εκει διαδοθηκε στην υπολοιπη Ευρωπη προσδιοριζοντας την υφη του τριχωματος ενος αριθμου καθαροαιμων φυλων. GriffonVendeen, GriffonNivernais, BriquetGriffonVendeen, BassetGriffonVendeen, GriffonFauvedeBretagne, GriffonKrothals, GriffonBelge, GriffonBruxelois, Η λεξη Γρυφος στην Ελλαδα σταδιακα "εξεπεσεν" της καθομιλουμενης και αντικατασταθηκε απο την Γαλλοποιημενη εκδοση Griffon. Αγνοια της ετοιμολογιας του Griffon ευθηνεται σε μεγαλο βαθμο για την διαχειτη συγχηση που επικρατει στην Ελλαδα.

Κανις/Caniche ειναι ενας καθαρα Γαλλικος ορος αναφερομενος σε μια πολυ συγγεκριμενη φυλη. Canicheπροερχεται απο το Canard, μεταφραζεται ως "παπια" και περιγραφει την κυριως χρηση της φυλης που ηταν το κυνηγι παπιας/υδροβιων. Το Κανις/Caniche ειναι σκυλος του νερου αλλα οχι η μοναδικη φυλη στην κατηγορια της. Στη Ελλαδα ο ορος Griffon-Caniche χρησιμοποιειται χαλαρα για σκυλους μη προσδιορισμενης καταγωγης που πιστευτεται οτι ειναι παραγωγα του τυπου Κανις η μεταβατικοι τυποι μεταξυ ενος Γκριφον και ενος Κανις. Δηλαδη σκυλοι οπου συνυπαρχουν στοιχεια νεροσκυλων και σκυλων με συρματοειδες τριχωμα. Η ομάδα των νερόσκύλων δεν είναι γνωστή ως ξεχωριστή οντότητα στην Ελλάδα με αποτέλεσμα αναφορές στον φαινότυπό τους να προσσάπτεται μία σχέση με το Κανίς-το μόνο εκπρόσωπο της στην συνείδηση των κυνόφιλων.

Συμπερασμα.ToΓκριφόν παρά τις λαικές δοξασίες είναι αυτόχθονος τύπος. Το Γκριφόν-Κανίς δεν αποτελεί πρώτη διασταύρωση μεταξύ του Κανίς και ενός απροσδιορίστου Γκριφόν αλλά υφίσταται ως αυτούσιος τύπος. Προέρχονται από ιστορικά κοινή γενετική βάση αλλά οι κορμοί τους διαχωρίσθηκαν εξ'αιτίας εκτροφικών και πρακτικών επιλογών. Αν και δεν αποτελούν συμβατικά καθαρόαιμους πληθυσμούς οδεύουν ολοταχώς προς την κατεύθηνση αυτή. Η αυθόρμητη εκτροφική δυναμική που τους συνοδεύει συντείνει στον βαθμιαίο διαχωρισμό και σταθεροποίηση των τύπων τους.

συγγραφεας, Βασιλης Λεκκας
 




ROTTIE

Well-Known Member
6 Ιανουαρίου 2007
7.689
23
ATHENS
Συγνώμη βρε παιδιά… Ο Βασίλης Λεκκας ποιος είναι ?
(Διότι τα περί "Ελληνικού σκύλου του νερού" προτιμώ να τα αφήσω ασχολίαστα για προφανείς λόγους)
 


FAINOMENON

Well-Known Member
11 Σεπτεμβρίου 2008
879
3
Ireland
Συγνώμη βρε παιδιά… Ο Βασίλης Λεκκας ποιος είναι ?
(Διότι τα περί "Ελληνικού σκύλου του νερού" προτιμώ να τα αφήσω ασχολίαστα για προφανείς λόγους)

Ελληνας μελετητης των ελληνικων φυλων...
τι προφανεις λογους? :confused:
 


Chloe

Well-Known Member
14 Δεκεμβρίου 2006
8.325
30
42
Αθήνα
prigipissa-straydog.blogspot.com
Ευχαριστούμε τον κο Λέκκα για το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του, καθώς κι εσένα Μαρία για τη δημοσίευσή του εδώ. Φυσικά, προσωπικά, ούτε να ακούω δε θέλω για αυτή τη "φυλή" και γι' αυτό ίσως ακουστούν ως αποκυήματα "εμπάθειας" τα παρακάτω...
Κάποιος με περισσότερες γνώσεις και αντικειμενική οπτική μπορεί να πει πολύ περισσότερα και πιο ουσιώδη.

Οι δυο οροι χρησιμοποιουνται χαλαρα, ανακριβως και συχνά αντιστρόφως για ενα ευραιο φασμα σκυλων ποικιλης μορφολογιας.
Ακριβώς!
Να πω εδώ ότι η χρήση του όρου "κανίς" έχει προκαλέσει ζημιά στη φυλή, λόγω της σύγχυσης που έχει δημιουργήσει στον μέσο πολίτη-κυνόφιλο σχετικά με το τι είναι τελικά αυτό το περιβόητο κανίς. Ξέρεις πόσες φορές δεν αναγνωρίζουν τι "ράτσα" είναι ο σκύλος μου ακριβώς γιατί έχουν έναν εντελώς διαφορετικό σκύλο στο νου τους ως "κανίς"?

Εν τουτοις ένας αριθμός δειγματων και των δύο τύπων, παρουσιαζουν αξιοσημειωτη ομοιογενεια ως προς την μορφολογια, αντιστοιχουν πληρως στις αυτοσχεδιες ονομασιες τους και παρουσιαζουν χαρακτηριστικα καθαροαιμων φυλων στα πρωιμα σταδια επιλεκτικης εκτροφης.
Πώς επιβεβαιώνεται αυτό που λέει ο κ. Λέκκας? Η "αξιοσημείωτη" ομοιογένεια (που έρχεται σε αντίθεση ασφαλώς με αυτό:
Βαρος. 4-17 κιλα.
) κατά τη γνώμη μου οφείλεται στο εξής: Αυτοί που επιλέγουν να ζευγαρώσουν το ημίαιμο γκριφονοειδές τους συνήθως υπολογίζουν ότι τα κουτάβια που θα προκύψουν θα βρουν εύκολα σπίτι (ή θα πουληθούν) λόγω κατσαρού μαλλιού και μικρού ή μεσαίου μεγέθους!
Πρώιμα στάδια επιλεκτικής εκτροφής? Μα είναι επιλεκτική εκτροφή η λογική του τύπου "έχω μικρόσωμο-μεσαίο κατσαρομάλλικο, θα βρω άλλο μικρόσωμο-μεσαίο κατσαρομάλλικο να το ζευγαρώσω"???

Η επίδραση του Κανίς. Μη τυπικοι χρωματισμοί, χαλαρή εκτροφή, πιθανότητες επίδρασης. Αγνοια του προτύπου σε παλαιότερες δεκαετίες, έλλειψη των άτυπων χρωματισμών από τον πληθυσμό των καθαροαίμων petΚανίς. Μή τυπικό περίγραμμα, ύψος, υφή μανδύα κλπ.
Εν ολίγοις... ζημιά στη φυλή των poodles, όχι επίδραση σε "νέα ελληνική φυλή" στη γέννησή της...

Κατά πάσα πιθανότητα ο Ελληνικός όρος έχει καταχρηστικά χρησιμοποιηθεί από κτηνιάτρους επειρεάσμένους από την Γαλλική ορολογία αποσκοπόντας μόνο στην περιγραφή ενός φαινότυπου.
Συμφωνώ και δεν πιστεύω ότι οποιοσδήποτε από τους ιδιοκτήτες τέτοιου σκύλου έχει επίγνωση αυτής της κατάχρησης...
Αντιθέτως μεγάλο μερίδιο ανάμεσά τους πιστεύει ότι έχει καθαρόαιμο σκύλο!

Γάλλος κυνολόγος έχει αναφέρει ότι εκτός του καθεαυτό "Κανίς", υπάρχουν κατανεμημένοι στην Μεσόγειο πληθυσμοί "κανισοειδών" οι οποίοι αποτελούν παράλληλους ακαλλιέργητους τύπους νερόσκυλων και όχι παράγωγα του καθαρόαιμου Κανίς. Χωρίς να προχωρήσει σε λεπτομέρειες, συνειδητά η όχι, ο Γάλλος ειδικός στην ουσία περιέγραψε τους πληθυσμούς νερόσκυλων της Ανατολικής Μεσογείου και κατ'επέκτασην τα Ελληνικά Γκριφόν Κανίς και τα Κυπριακά Μπισσόν.
ΠΟΙΟΣ????
Είναι δυνατόν να παρουσιάζει τέτοιο συμπέρασμα σε μελέτη χωρίς να δίνει το όνομα του εν λόγω? Επιπλέον, ποια είναι η γνώμη του κυνολόγου για τους τύπους αυτούς που διαφοροποιούνται κατά τη γνώμη του απ' το "καθεαυτό κανίς"?
Και τι είναι το "καθεαυτό κανίς"? Ένα δεν είναι? θα αρχίσουμε τελικά να μιλάμε όντως για υπο-τύπους?

Υπάρχει επαρκής αριθμός δειγμάτων και των δύο τύπων στα οποία θα μπορέσουν να βασισθούν προγράμματα επιλεκτικής εκτροφής.
Εδώ θα ήθελα τη γνώμη των άλλων μελών...
Να πω μόνο: ποιων δειγμάτων? Δειγμάτων απ' αυτόν τον αχταρμά μεγεθών, βαρών, χρωμάτων, τύπων κ.ο.κ?

Αυτών? :
Συσχετισμος αριθμων. 87% με διαφορους βαθμους καθαροαιμιας, η απροσδιοριστου γενεαλογιας. Γνωστές πρώτες διασταυρώσεις με καθιερωμενες φυλες συνιστούν περίπου το 9-13% των δειγμάτων. Απόρρεια παρατηρήσεων 7-8 χρόνων. Τις περισσότερες φορές το ποσοστό πρώτων διασταυρώσεων είναι κάτω του 13% των διαφημιζομένων δειγμάτων.
Αν και δεν αποτελούν συμβατικά καθαρόαιμους πληθυσμούς οδεύουν ολοταχώς προς την κατεύθηνση αυτή. Η αυθόρμητη εκτροφική δυναμική που τους συνοδεύει συντείνει στον βαθμιαίο διαχωρισμό και σταθεροποίηση των τύπων τους.
"Αυθόρμητη εκτροφική δύναμη"?
Εννοεί την ανεξέλεγκτη κουταβοπαραγωγή ή κατάλαβα λάθος?
 


ROTTIE

Well-Known Member
6 Ιανουαρίου 2007
7.689
23
ATHENS
Ελληνας μελετητης των ελληνικων φυλων...
τι προφανεις λογους? :confused:
Μαρία δεν έχω πρόβλημα με τα ημιαμα. Είναι γλυκύτατα!

Οι ενστάσεις μου έγκεινται στην τάση να βαπτιστεί το κάθε ρουξουνι «Ελληνική φυλή». Και στο φινάλε ποιες ελληνικές φυλές?
Όπως έγραψα και αλλού, ας σταθεροποιηθούν όσες φυλές είναι ήδη σε διαδικασία αναγνώρισης διότι με τα δείγματα που παρουσιάστηκαν στην τελευταία έκθεση του ΚΟΕ (με μόνη εξαίρεση ένα κρητικό λαγωνικό), γελούσε ο κόσμος με τα χάλια μας! :(

Ελπίζω να έρθει η στιγμή που κάποια στιγμή θα αισθανόμαστε όλοι περήφανοι για τις Ελληνικές μας φυλές. Μέχρι τότε έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε και όσο αναλωνόμαστε σε συζητήσεις για τον Ελληνικό σκύλο του νερού/ Γκριφον Κανις ή τον Ελληνικο …κανις-τερριε, η απόσταση μεγαλώνει.
 


FAINOMENON

Well-Known Member
11 Σεπτεμβρίου 2008
879
3
Ireland
ολες η οι περισσοτερες φυλες πριν αναγνωριστουν και πριν τη συσταση κυνολογικων ομιλων ειχαν αυτη τη μορφη και αυτη τη διαχειριση...Εγω δεν θα παρω θεση υποστηριξης του κου Λεκκα ή της εργασιας του, αλλα ουτε και θεση υποστηριξης της Γαλλικης φυλης...Θα πω μονο οτι πρεπει να ειμαστε ανοιχτομυαλοι και να μην αντιμετωπιζουμε τα θεματα κυνοτεχνιας σαν πεδιο αντιπαραθεσης παρομοιων ή και συγγενικων φυλων...Στοιχεια για την ιστορια αυτων και αλλων τυπων στον ελλαδικο χωρο υπαρχουν πολλα. Για μερικους μπορει να ειναι κυνοτεχνικη προκληση ν ασχοληθουν μαζι τους και δεν θα το αποθαρρυνα...Η ελλειψη ομοιογενειας ειναι χαρακτηριστικη φυλων που δεν εκτρεφονται βασει προτυπου. Καλως ή κακως καποιες γηγενεις ελληνικες φυλες παρεμειναν και αλλες παραμενουν ως φτωχοι συγγενεις των ξενων οχι για αλλους λογους αλλα γιατι οι ξενοι κυνολογικοι ομιλοι προηγηθηκαν του ελληνικου πολλες δεκαετιες...Στην Ισπανια πχ αναγνωριζουν φυλες καθε τρεις και λιγο...και μαλιστα ανησυχησαν εκτροφεις μικροσωμων ποντενκι μην αναγνωριστει η Αλωπεκιδα και τους ανταγωνιστει στην παγκοσμια αγορα μικροσωμων φυλων! Τι να κανουμε τωρα, να στειλουμε στον καιαδα το γηγενες κυνοτεχνικο υλικο που μαλιστα ισως να ειναι και προγονικο, γιατι προλαβαν και το αναγνωρισαν αλλοι? Το ιδια ισχυουν και για τις ποιμενικες, κυνηγετικες κοκ ελληνικες φυλες...
 


Elina...

Well-Known Member
21 Φεβρουαρίου 2008
244
0
Πειραιάς
Νομίζω πως ο κόσμος έχει μπερδευτεί πολύ με τα γκριφόν γενικά!!!΄Οταν δούν στο δρόμο ένα σκυλάκι με σκληρή τρίχα και "μούσια" νομίζουν ότι είναι γκριφόν!!!

Εγώ έχω βγάλει τον σκύλο μου βόλτα και όλοι μα όλοι (εκτός από 3 που κατάλαβαν αμέσως ότι είναι westie) έλεγαν : "Μπα, τι westie! Αυτό είναι σίγουρα κανίς-γκριφόν" :shock::maria::paja1:

Αυτή η σιγουριά βρε παιδί μου, θα μας φάει τους Έλληνες!!!
 


Chloe

Well-Known Member
14 Δεκεμβρίου 2006
8.325
30
42
Αθήνα
prigipissa-straydog.blogspot.com
Εγω δεν θα παρω θεση υποστηριξης του κου Λεκκα ή της εργασιας του, αλλα ουτε και θεση υποστηριξης της Γαλλικης φυλης...
Δε θα έπρεπε να τίθεται καν τέτοιο θέμα, αλλά ναι, η γαλλική φυλή (που μάλλον γερμανική είναι τελικά) χρειάζεται υποστήριξη, ακριβώς εξαιτίας των γκριφόν-κανίς,

Για μερικους μπορει να ειναι κυνοτεχνικη προκληση ν ασχοληθουν μαζι τους και δεν θα το αποθαρρυνα...
Ποιους?
Τους ιδιοκτήτες τους? ΕΝΑΝ θέλω που να ξέρει τι σκύλο έχει! Δεν έχω γνωρίσει ποτέ κανέναν!
Ποιος θα ασχοληθεί? Και στην τελική γιατί?
Για να ενισχύσουμε τέτοιες "ελληνικές φυλές"?
Έχουμε ήδη αρκετές που χρειάζονται ενίσχυση δε θα επαναλάβω όσα είπε η Rottie...
Τουλάχιστον τα κοκώνια μοιάζουν μεταξύ τους...
 
Last edited:


FAINOMENON

Well-Known Member
11 Σεπτεμβρίου 2008
879
3
Ireland
Ποιος αποφασιζει και με ποια κριτηρια ποιες αξιζει να ενισχυθουν και ποιες οχι?
Ποτε αποφασιζει και με τι σκεπτικο αν ειναι αρκετες ή οχι αυτες που εχουμε?
Γιατι να αρνηθουμε την ιστορια και την καταγωγη αυτων των τυπων?
Ερωτηματα θετω, οχι απαντησεις...
Οσο για τα κοκονια, ειναι μεγααααλο το θεμα...Δηλαδη οι Αλωπεκιδες και τα Μελιταια Κυνιδια δεν ειχαν ομοιομορφια, γι αυτο δεν αναγνωριστηκαν ? Αν ειναι ετσι τοτε και οι υπολοιπες ελληνικες φυλες (οι αναγνωρισμενες λεω) δεν θα επρεπε να ν' ανσγνωριστουν. Αν μονο η ομοιομορφια ειναι το κριτηριο, να επιλεξουμε μια - δυο κλειστες οικογενειες εκτροφικες και να αποκλεισουμε φυλες που εχουν μεγαλο πληθυσμο και επομενως τοπικες οικογενειες με τις αναλογες αποκλισεις...αλλα αυτο κυνοτεχνικα δεν ειναι υγιες! Ομοιομορφια δεν υπαρχει ουτε σε σταθεροποιημενες φυλες με αιωνες εκτροφη (γι αυτο και το κανις εχει μεγεθη, και το νταξχουντ μεγεθη και τριχωματα, και το σναουτσερ κλπ...) ουτε σε φυλες εργασιας (κυνηγοσκυλα, ποιμενικοι κλπ - δες τους τυπους στο γερμανικο ποιμενικο, στο ποιντερ, στα σπανιελ κλπ) δεν μπορουμε να την απαιτουμε ως προϋποθεση. Αλλωστε και η ΔΚΟ προτρεπει προς αναγνωριση διαφορων τυπων με ελαστικοτητα, ακριβως για να μη κλεινονται οι φυλες σε μικρους γονιδιακα πληθυσμους...
 


Chloe

Well-Known Member
14 Δεκεμβρίου 2006
8.325
30
42
Αθήνα
prigipissa-straydog.blogspot.com
Ποιος αποφασιζει και με ποια κριτηρια ποιες αξιζει να ενισχυθουν και ποιες οχι?
Πάντως όχι εγώ :D
Αλλά να μην έχουν ένα στοιχειώδες πρότυπο, μια στοιχειώδη ιστορία ως φυλές και όχι ως τύποι-υποτύποι-αχταρμάς! Αφού, επαναλαμβάνω, πέραν των μετρημένων στα δάχτυλα κυνολόγων που έχουν παρατηρήσει το γκριφόν κανίς κι έχουν καταγράψει την ιστορική του πορεία, όλοι οι υπόλοιποι δεν έχουν ιδέα περί τίνος πρόκειται. Ποιος θα προάγει λοιπόν τη "φυλή"?

Γιατι να αρνηθουμε την ιστορια και την καταγωγη αυτων των τυπων?
Μια ιστορία βασισμένη σε λάθη, τυχαίες διασταυρώσεις, ανεξέλεγκτη και ασταμάτητη εκτροφή πίσω πόρτας, παρερμηνείες, μπέρδεμα τεράστιο σχετικά με τον όρο... Και πάλι δεν είμαι εγώ αυτή που θα το αποφασίσω. Τη γνώμη μου λέω, όπως θέτεις εσύ ερωτήματα :)

Οσο για τα κοκονια, ειναι μεγααααλο το θεμα...Δηλαδη οι Αλωπεκιδες και τα Μελιταια Κυνιδια δεν ειχαν ομοιομορφια, γι αυτο δεν αναγνωριστηκαν ?
Δεν έχω ιδέα. Το μόνο που είπα είναι ότι τα 2-3 κοκώνια που έχω δει μοιάζουν.
Αν μονο η ομοιομορφια ειναι το κριτηριο, να επιλεξουμε μια - δυο κλειστες οικογενειες εκτροφικες και να αποκλεισουμε φυλες που εχουν μεγαλο πληθυσμο και επομενως τοπικες οικογενειες με τις αναλογες αποκλισεις...αλλα αυτο κυνοτεχνικα δεν ειναι υγιες!
ΜΑ η ομοιομορφία δεν πρέπει να είναι το μόνο κριτήριο. Όμως πού ακριβώς βασίζεται αυτή η ιδέα περί προώθησης των κανίς γκριφόν, σύμφωνα με τον κο Λέκκα? Στην υποτιθέμενη αξιοσημείωτη ομοιομορφία! Προσωπικά την αμφισβητώ. Το μόνο κοινό που έχουν αυτά τα σκυλιά είναι το κατσαρό μαλλί!
Ποιες άλλες προϋποθέσεις, αν εξαιρέσουμε λοιπόν την ομοιομορφία, καλύπτουν?
Την ιστορία?
 


Dr.Zhivago

Well-Known Member
18 Απριλίου 2008
2.944
17
Χανιά
Δεν υπάρχει σκύλος που δεν έχει ρίζες. Και φυσικά πάντα υπήρχαν κατσαρομάλλικα μικρά σκυλιά στην Ελλάδα (καλά 'σχεδόν' πάντα).

Κάπιοι κυνόφιλοι προσπαθούν ν' ακολουθίσουν το παράδειγμα της Ισπανίας. "Βάφτισαν" όλα τα πιο συνηθισμένα ημίαιμα σκυλάκια που βρήκαν (έχουν πράγματι ΠΟΛΛΕΣ ράτσες τώρα).

Δεν ξέρω αν διαφωνώ μ΄αυτό (επειδή πολλές φυλές απλώς "βαφτήστηκαν", και σχεδόν ΟΛΕΣ οι φυλές γατιών πχ).

Με τρομάζει όμως το ότι ίσως ενθαρύνει κάποιους να ζευγαρώσουν τα ημίαιμα σκυλάκια τους, σε έναν κόσμο που πάσχει από υπερπληθισμό σκύλων (καθαρόαιμων και μη) και κυρίως σε μία χώρα με τόσο σοβαρό πρόβλημα αδέσποτων (και γενικής έλλειψης σεβασμού προς τα ζώα).
 


FAINOMENON

Well-Known Member
11 Σεπτεμβρίου 2008
879
3
Ireland
κυτταξε, οταν λεγαμε στη δεκαετια του 80 για ελληνικες φυλες, μας ελεγαν καποιοι (οι περισσοτεροι) οτι ειναι μπασταρδα και ανευ σημασιας...απο αυτους τους αχταρμαδες βγαζουν/ αναγνωριζουν αλλες χωρες τις εθνικες φυλες τους και ειναι και πιο υγιεις οι πληθυσμοι τους απο αλλους σταθερους (υποτιθεται) και περιορισμενους γενετικα...ολους θα μας κρινει η ιστορια τελικα και γι αυτα που εγιναν και γι αυτα που δεν εγιναν...Εγω ειχα πει το '93 (οταν καποιοι οικειοποιηθηκαν τον Ελληνικο Ποιμενικο και λεγανε δεν υπαρχουν αλλες φυλες, μην λετε για διασταση τυπων γιατι θα σας κανουμε καταγγελια), οτι ποτε δεν θα συνεργησω να μπει το τελευταιο καρφι στο φερετρο του Μολοσσου της Ηπειρου...Και ευτυχως δεν θαφτηκε η φυλη παροτι τα συμφεροντα πεσαν να την φανε... Καμμια φορα η ιστορια δικαιωνεται! :)
 


Chloe

Well-Known Member
14 Δεκεμβρίου 2006
8.325
30
42
Αθήνα
prigipissa-straydog.blogspot.com
Για να δούμε...
Απορώ όμως σπό πού πηγάζει η αισιοδοξία!
Αφού η ελληνική πραγματικότητα είναι μία! Αυτή:
ΓΚΡΙΦΟΝ ΚΑΝΙΣ καθαρόαιμο, λευκό, 1,5 έτους, εκπαιδευμένο για τουαλέτα, εμβολιασμένο, αρσενικό, με σπίτι, τιμή 200 ευρώ
ΓΚΡΙΦΟΝ ΚΑΝΙΣ 30 ημερών, πωλούνται
ΓΚΡΙΦΟΝ ΚΑΝΙΣ 45 ημερών, τιμή 100 ευρώ έκαστο
Έχω ένα σκυλάκι κανίς-γκριφον, ασπρόμαυρο, καθαρόαιμο θηλυκό. Είναι στον καιρό της και θέλω να τη ζευγαρώσω με καθαρόαιμο της ράτσας της
Συνέβη ποτέ κάτι αντίστοιχο με άλλη ελληνική φυλή?
 


Dr.Zhivago

Well-Known Member
18 Απριλίου 2008
2.944
17
Χανιά
Επίσης μιας και υπάρχουν πολλές αναγνωρισμένες φυλές γκριφόν (σε όλα σχεδόν τα μεγέθη) δεν βλέπω τον λόγο να δημιουργηθεί καινούργια.

Τώρα αν κάποιος μου πει "δεν δημιουργείται αλλά ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ" θα αναγκαστώ ν' απαντήσω πως δεν υπάρχει καμία ΕΛΛΕΙΨΗ και κανένας κίνδυνος ν' αφανιστεί το "είδος" για τα επόμενα 30 χρόνια τουλάχιστον, όχι μόνο εδώ αλλά πουθενά στον κόσμο... και το τελευταίο το λέω γιατί σχεδόν παντού βλέπεις ημίαιμα που τεροιάζουν απόλυτα με την περιγραφή του "Ελληνικού Γκριφόν-Κανίς". Είναι ΔΙΑΣΗΜΟ είδος (βλέπε της ταινίες με τον "Μπέντζι").

Τελικά, διαφωνώ μάλλον.
Πιο πολύ ρίσκο είναι (για το καλό των ζώων) παρά οτιδήποτε άλλο.
Αν κάπιος θέλει να μπει στα βιβλία ντε και καλά, πως κάτι έσωσε, δεν δικαιολογεί το να βάζει σκύλους σε κίνδυνο (ενθαρύνοντας περισσότερες γέννες).
 


FAINOMENON

Well-Known Member
11 Σεπτεμβρίου 2008
879
3
Ireland
Ακριβως το ιδιο οχι. Απλα και μονο γιατι δεν υπηρξε το κυνολογικο πρωθυστερο. Ειναι ομως λογος αυτος να καταδικασουμε την ελληνικη?
Υπηρχε ομως και εξακολουθει εν μερει η καταφωρη εκμεταλλευση του ελληνικου ποιμενικου και η αρνηση καποιων να δεχτουν την αναγνωριση αλλων ελληνικων ποιμενικων φυλων για να μη θιγουν τα συμφεροντα τους. Δεν εμαθες για το δικαστηριο που εκαναν στον ΚΟΕ για διαφυγοντα κερδη ??? (Μη κερδοσκοπικος ομιλος φυλης!!!! ) κι αυτο ελληνικη πραγματικοτητα ειναι ... :(
 


kokoni

Well-Known Member
6 Αυγούστου 2008
10.349
97
15
earth
το πρόβλημα έγκειται στο ότι δεν υπάρχει καθαροαιμόμετρο

δηλαδή δεν υπάρχει έγκυρο τεκμήριο ότι τα τάδε δείγματα είναι αυτής της φυλής της αρχαίας και όχι ημίαιμα απο σύγχρονες φυλές

οι άλλες χώρες με δικά τους κίνητρα έφτιαξαν ένα σωρό φυλές
ίδιο σκυλί με άλλα αυτιά και μόνο άσπρο=άλλο τεριέ π.χ.
ίδιο σκυλί ίδια αυτιά αλλά μόνο μαυρο=άλλο τεριέ κι αυτό

και τώρα βέβαια θέλουμε και εμείς
οι οποίοι παρεπιμπτόντως έχουμε και μια προιστορία έ....
δηλ
όταν εμείς ταίζαμε σκύλους για συντροφιά
οι τεριέδες τα έτρωγαν,αν τα έπιαναν:D:D:D

τελικά εγώ ακόμα περιμένω το καθαροαιμόμετρο και μέχρι τότε καλό είναι να διαφυλάτουμε όσα πιο πολλά δείγματα μπορούμε

τα ίδια συμβαίνουν με αγελάδες-αλογα-κατσίκες-πρόβατα
είναι καθήκον όλων μας να βοηθήσουμε στην διατήρηση των ελληνικών φυλών -αν και όσες υπάρχουν


και αν κανείς απορεί γιατί να διαφυλαχτεί μια φυλή που ας πούμε δεν έχει τίποτα να προσφέρει παραγωγικά πλέον (αγελάδες των πρεσπών π.χ.)
να ζητήσω και την συνδρομή των βιολόγων κλπ μελών μας...

απλά σας λέω πως διαφορετικές φυλές έχουν ανοσία ή αυξημένη αντοχή σε ασθένειες κλπκλπ
άρα το γεννετικό τους υλικό είναι άξιο διατήρησης και αξιοποίησης όταν και αμα χρειαστεί


θεώρησα δίκαιο να προσθέσω
πως οι αλλοεθνείς
αργότερα στην ιστορία
έκαναν επιλεκτικές εκτροφές
ενώ εμείς βασανίζαμε σκύλους άνευ λόγου
αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία μάλλον
 
Last edited:


Dr.Zhivago

Well-Known Member
18 Απριλίου 2008
2.944
17
Χανιά
Θεωρώ πως οι ποιμενικοί σκύλοι που αναφέρεις, Μαρία, είναι άσχετο παράδειγμα. Είναι χρήσημοι σκύλοι που χρησιμοποιούνται χιλιάδες χρόνια και ναι βλέπω μεγάλες διαφορές μεταξύ αυτών (και στην εργασία/ταμπεραμέντο), και των ξένων "ξαδερφών" τους (Πυριναίων πχ.).

Ούτε με το Κοκκόνι έχω πρόβλημα (ούτε με το σκυλάκι της Σκιάθου -πες με τρελή, αλλά το θεωρώ φυλή διαφορετική από όλες τις άλλες!) και φυσικά ούτε με τον Ελληνικό Ιχνηλάτη και το Κρητικό Λαγωνικό (είμαι Κρητικιά δεν με παίρνει!).
 


Στατιστικά Forum

Θέματα
33.103
Μηνύματα
895.601
Μέλη
19.914
Νεότερο μέλος
nicksugar3