Θέλουμε να μην υπάρχουν αδέσποτα για το καλό των σκύλων;
Θεωρώ πως είναι χρέος όλων μας εδώ μέσα να μην θέλουμε να βλέπουμε αδέσποτα να λιώνουν στους δρόμους.
Είναι το τσιπάκι, η αστυνόμευση, η υποχρεωτική στείρωση και τα πρόστιμα ο τρόπος που θα φτάσουμε να μην έχουμε πρόβλημα με τα αδέσποτα;
Ναι, 100% συν οικονομικό κίνητρο για την εφαρμογή.
Γιατί ζω χρόνια σε έναν κόσμο με πρόβλημα ναρκωτικών, παράνομο εμπόριο όπλων, λαθρεμπόριο ειδών προς εξαφάνιση και άγριων ζώων και ας υπάρχουν πολύ αυστηροί νόμοι και τιμωρίες για όλα τα παραπάνω.
Γιατί εκεί υπάρχει μαζική απαγόρευση μεν, επιλεκτική ανοχή δε, "επιδοτούμενη".
Ολα καλά μέχρι που εφτασα στο " Δεύτερη προτεραιότητα πρέπει να είναι η ενθάρρυνση των ιδιοκτητών να στειρώσουν τους σκύλους τους. "
Των ανεύθυνων ιδιοκτητών θα έλεγα εγώ.
Δηλαδή να βγει μια εγκύκλιος που να λέει "παρακαλούνται οι ανεύθυνοι ιδιοκτήτες να στειρώσουν"? Πόσο εφαρμοστέος είναι ο διαχωρισμός σε ανεύθυνους και μη για να επιβάλλεις στείρωση μόνο στους πρώτους?
Η στείρωση είναι μια σοβαρή ιατρική πράξη που και κινδύνους μπορεί να έχει ως διαδικασία, και αρνητικές συνέπειες μπορεί να επιφέρει, οπότε "μικρή" θυσία δεν τη λες...
Κινδύνους έχει και η γέννα χωρίς κτηνίατρο στο σπίτι και φυσικά τεράστιο κίνδυνο διατρέχουν τα κουτάβια που καταλήγουν στα βουνά. Αν μετρήσουμε το ρίσκο προς τη μία και την άλλη πλευρά και τους αντίστοιχους πληθυσμούς, αριθμητικά το μεγαλύτερο ρίσκο είναι στις μη-στειρώσεις.
Από την άλλη βέβαια, όταν είσαι μέσα στο πρόβλημα και το ζεις καθημερινά ψάχνεις άμεσες και δραστικές λύσεις που ίσως είναι και ακραίες.
Έχεις να προτείνεις κάποιες λύσεις/μέτρα, ρεαλιστικά εφαρμοστέες και με άμεση αποτεσματικότητα, η οποία προφανώς απαιτείται γιατί το πρόβλημα αυξάνεται εκθετικά?
Πραγματικά θεωρώ πως αν με κάποιο τρόπο καταφέρουμε να το δούμε λίγο ψύχραιμα, θα δούμε πως έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε "έγκλημα" την γέννηση της ζωής ενός πλάσματος, που εμείς οι ίδιοι αποκαλούμε "καλύτερο φίλο του ανθρώπου".
Σόρρυ τώρα αλλά αυτό θυμίζει το "η έκτρωση είναι φόνος".
Σχετικά τώρα με την πρωτοβουλία στην Αίγινα. Εξαιρετική και με συγκλονιστική αποτελεσματικότητα. Η επιτυχία 50% δεν υπάρχει σαν νούμερο - για όσους αμφιβάλλουν για τα αποτελέσματα - και αμφιβάλλω αν έχει καταγραφεί ποτέ τέτοιο νούμερο και στις πιο μαμάτες διαφημιστικές εκστρατείες με πολύ πιο εύκολο περιεχόμενο. Σαφώς το ότι πρόκειται για νησί με οριοθετημένο χώρο, βοήθησε την προσπάθεια, παρόλα αυτά ήταν εκπληκτική επιτυχία.
Μπορεί να το δει κανείς σαν πιλοτική προσπάθεια σε ένα μικρό δείγμα - ώστε μετά να αρχίσει να ρολάρει παντού (που αμφιβάλλω αν θα γίνει για άλλους λόγους). Θα ήθελα πολύ να δω κάτι τέτοιο και στην περιοχή που είμαι.
Σχετικά τώρα με το θέμα στείρωσης, για το οποίο από ότι καταλαβαίνω και η κτηνιατρική κοινότητα δεν έχει καταλήξει σε ένα ξεκάθαρο ναι ή όχι. Για να φτάσει σε σημείο να το συζητήσει/ζυγίσει σωστά κάποιος θα πρέπει καταρχάς να έχει γενικότερη κυνολογική κριτική ικανότητα. Την οποία οι αούγκανοι με τις γέννες και τα σκουπιδοκούταβα δεν έχουν γιατί τους λείπει το βασικό υπόβαθρο. Είναι σαν να συζητάς με ένα ναρκομανή για το αν το λυκοπένιο στη ντομάτα είναι πιο υγιές να προσλαμβάνεται σε ωμή ή μαγειρεμένη μορφή.
@Yorkaddict θέλεις να έρθεις να μιλήσετε για τα υπέρ και κατά της στείρωσης με το γείτονα εδώ πιο κάτω που αφήνει 2 ροτβάιλερ να βγαίνουν μόνα τους βόλτα;
Το - σούπερ πιλοτικό - της Αίγινας έδειξε ότι ο συνδυασμός
εφαρμογή νομοθεσίας + ενημέρωση με τρόπο που φτάνει τους πάντες + οικονομκό κίνητρο = επιτυχία.