Δεν αργήσαμε ε;;
Φάγαμε ένα καλό τρίωρο στην γιατρό μας
Αρχικά βάλαμε την αντιβίωση ενδοφλέβια και στην συνέχεια κάναμε μια παρακέντηση στην κοιλιά να δούμε αν υπάρχει πουθενά αίμα. Καθαρή η παρακέντηση.
Καλαζαρ, ερλιχιωση μηδενική δείκτες.
Οπότε λόγω του χαμηλού αιματοκριτη η γιατρός κατέληξε στα εξής δύο : όγκος που αιμοραγγει ή αυτονοση αιμολυτικη αναιμία. Αφού την αφήσαμε να ξεκουραστεί λίγο από την παρακέντηση πηγαμε να την ξυπνήσουμε αλλά ήταν σε λήθαργο. Νωχελικη ίσα που ανεπνεε.. Ετοιμοθανατη!
Την βάζουμε πάνω στο τραπέζι και έκανε μια ακτινογραφία που έδειξε όγκο στο πάγκρεας και γενικα πνεύμονες σε άσχημη κατάσταση (υποψήφια μικρά ογκιδια).
Σε εκείνη την φάση είχαν κλάψει (!!!!) τα ματάκια της, ίσα που ανεπνεε λόγω της αναιμίας και να με κοιτάει. Με πιάνει και μενα εκεί το ζουμί και της λεω την τρελή cult ατάκα "αν κουραστηκες φύγε κούκλα μου.."...
Και λέω στην γιατρό νομίζω πρέπει να την κοιμησουμε...
Μου λέει θα το παλέψουμε! Φωνάζει τον δεύτερο γιατρό να φέρει τον σκύλο του για αίμα. (ο Άρης δεν έκανε λόγω κιλών για δοτης)
Μετά από 5 λεπτά ήρθε ο ροκο που μας έδωσε 400ml φρέσκο ζωηρό αίμα
Κάποια στιγμή άφησα την Λαιλα στην ετοιμοθάνατη φαση στο θάλαμο και πήγα δίπλα να κρατάω τον αιμοδοτη γιατί ήταν λίγο ανήσυχος...
Ε όταν γύρισα στην Λάϊλα βλέπω την κύρια να γλύφει την γούνα της, να έχει σταύρωση τα ποδαράκια της και να με κοιτάει σαν να μου λέει "που να πάω ρε;; αφήνω τον αρουμπα μόνο του;;;"
Βάλαμε το αίμα να μπαίνει μέσα της και την ξαπλωσαμε στον υπέροχο χώρο για αποθεραπεία που έχει το ιατρείο δίπλα από την dr forrest και ένα τρίποδο γατί
Κοιμάται εκεί η κούκλα μου απόψε οπότε με το καλό αύριο το αίμα θεωρητικά θα ανεβάσει τον αιματοκριτη και θα μπούμε χειρουργείο. Αν το πράγμα συμμαζεύεται τότε όλα καλά αν όχι τότε ξέρω ότι αυτή θα είναι ευτυχισμένη με τα τόσα σπουδαία σκυλιά που υπάρχουν εκεί ψηλά και εγώ εδώ κάτω θα είμαι ευτυχισμένος γιατί 1 μήνα τώρα παλεύουμε μαζί και κάναμε τα ΠΑΝΤΑ
