Είχα παρόμοια εμπειρία με ραμμενη φουλ πληγή που ταλαιπώρησε πολύ το σκύλο μέχρι ο επόμενος κτηνίατρος με ένα νυστεράκι να την ξανανοιξει.
Ένα μεγάλο μπράβο για τη περιποίηση βρε Όλγα, η πληγή ήταν φριχτή θα σάπιζε ζωντανό το ζώο αν δεν ήσασταν εσείς..
O πρώτος κτηνίατρος που τον πήγαν έκανε πολλά λάθη. Πρώτο και κύριο ήταν οτι δε τον ξύρισε και τον έραψε με την τρίχα. Φυσικά και μολύνθηκε. Οι πλύσεις που κάναμε πήγαιναν στράφι, όπως και οι αντιβιώσεις. Την 4η μέρα, το πρωί, το πόδι του είχε γίνει τούμπανο και το πατούσε με το ζόρι από τον πόνο. Ευτυχώς ήρθε αμέσως ο πρόεδρος της φιλοζωικής και τον πήγαν στον γιατρό που πάω και τη Νεφέλη.
Άνοιξαν την πληγή, τον καθάρισε εκ νέου, τον ξύρισε και αφαίρεσε όλο το πύον που είχε μαζευτεί.
Από τότε και μέχρι σήμερα, η αλλαγή θεαματική.
Μυρτώ μου, το ζωντανό ήταν ένα βήμα κυριολεκτικά πριν τη σηψαιμία όταν τον βρήκα.
Μέσα σε λίγες ώρες είχε σαπίσει, γιατί ο βλακάκος για να προστατέψει το πόδι του μέχρι να τον βρω, είχε ξαπλώσει πάνω σε κάτι χόρτα κομμένα που ήταν φουλ στα ζουζούνια, μυρμήγκια κλπ.
Ευτυχώς ήξερε την ώρα που βγάζω τη Νεφέλη βόλτα το πρωί και με περίμενε στην αυλή.
Δεν υπήρχε κανένα θέμα από μέρους μου να τον αφήσω στη μοίρα του. Τόσους μήνες τον τάιζα και κοιμόταν έξω από την πόρτα μας. Στα δύσκολα θα τον άφηνα;

Απλά τα τρεξίματα στους γιατρούς τα έκαναν άλλοι για μένα, γιατί δεν έχω μεταφορικό μέσο.