...Όταν το ζώο υποφέρει...Όταν δεν ζεί αξιοπρεπώς...Όταν βασανίζετε...
Σίγουρα όλοι μας αυτά έχουμε στο μυαλό μας όταν είναι να συμφωνήσουμε για μία ευθανασία...
Αλλά έχουν σε όλων τα μυαλά το ίδιο νόημα αυτές οι έννοιες?!!...
Τα κριτήρια της αξιοπρέπειας,του βασανισμού και του "υποφέρει" είναι τα ίδια για όλους?...
Αν,για παράδειγμα,σήμερα νομιμοποιούταν η ευθανασία στους ανθρώπους πόσες πρίζες δεν θα τραβιούνταν το επόμενο λεπτό από ανυπόμονους κληρονόμους,κουρασμένους συγγενείς,αχάριστα παιδιά,ηλίθιους ανθρώπους,κοκ.?...
Στα κατοικίδια που επιτρέπετε
πόσοι με τις παραπάνω δικαιολογίες δεν σκοτώνουν το "γέρικο άλογο" γιατί δεν έχει πια να προσφέρει,γιατί το βαρέθηκαν,γιατί θέλουν να πάρουν κάτι άλλο ή γιατί μπούχτισαν πια να το ξεσκατίζουν,να το βγάζουν βόλτα,να το κουράρουν,κλπ?...
Βέβαια σε μια χώρα που ο καθένας παίρνει ένα σκύλο και μετά,πολύ εύκολα,τον αφήνει αδέσποτο...στην ίδια χώρα που ο κυνηγός το κρεμά από το δέντρο ή το ντουφεκίζει γιατί δεν είναι "καλό" στο κυνήγι...ο τσοπάνης πνίγει τα "παραπανίσια" κουτάβια σε ένα κουβά νερό...και πολλά άλλα τέτοια...Εγώ κάθομαι να "φιλοσοφίσω" την ευθανασία...
