είπα να διανθίσω με περισσότερες λεπτομέρειες την σελίδα του μικρού μας..
Ο μπόμπιρας είναι ένα χαρούμενο και παιχνιδιάρικο πλάσμα.
Δεν θα έλεγα ότι είναι από τα σκυλιά που έχουν μάθει και πολύ γρήγορα και μεγάλο ρολο έπαιξαν σε αυτό 2 σημαντικοί παράγοντες..
1. αποχωρίστηκε την μητέρα και τα αδέλφια του σε αρκετά νεαρή ηλικία (γύρω στον 1 μηνα και κάτι)
και 2. Είναι πολύ πεισματάρης πανάθεμα τον.
Άργησε αρκετά να μάθει να τα κάνει στις εφημερίδες του παρόλο το γεγονός ότι ήμουνα κυριολεκτικά από πάνω του συνεχεια και με επιβράβευση και τις κλασσικές μεθόδους θετικής προσέγγισης τον παρακινούσα καθημερινά να πάει στο υποδεδειγμένο μέρος του.
Ευτυχώς όμως από την στιγμή που έμαθε δεν είχαμε πισωγυρίσματα!!!
Είναι παρα πολύ δεμένος μαζί μας και κυρίως με το αγόρι μου τον φάνη στον οποίο κάθεται σούζα!!!
Ήρθε σε επαφή με αλλα σκυλιά άμεσα (βλέπε boxer-πυραμίδα και τον μικρό τσοπάνο που επίσης έχουν οι δικοί μου) αλλα και πάλι άργησε να κοινωνικοποιηθεί για τον πρώτο λόγο που προανέφερα…
στην βόλτα φοβόταν ανθρώπους και κατουριόταν όταν έβλεπε άλλους σκύλους το δρόμο δείχνοντας πάντα υποταγή και βάζοντας την ουρα κάτω από τα σκέλια…
μεγάλη φοβία είχε στα αυτοκίνητα και έχει ακόμα στα σκουπιδιάρικα.
Δεν τον πίεσα η τον ζόρισα ποτε!!! Με τον καιρό οι φοβίες του αυτές έχουν εξαλειφθεί σχεδόν εντελώς.
Θέλει ακόμα δουλίτσα αλλα είμαι θετική και θα τα πάει μια χαρά όσο μεγαλώνει!!!
Με τις γατούλες δεν έχει πρόβλημα ούτε και με αυτές που συναντάμε στις βόλτες (μονο που θέλει να πάει να παίξει και τον απομακρύνω γιατί οι περισσότερες δεν είναι φιλικές απέναντι του)
Οι βόλτες μας είναι καθημερινές και χωρίζονται σε περίπου 3 μισάωρα όπου σταδιακά έχουμε ξεκινήσει να κάνουμε και την ανάγκη μας καταμεσής του δρόμου. (φυσικά όλα τα στερεα περιττώματα τα μαζεύουμε σε σακουλίτσα)!!!
Από ζημιες καλά πάμε και ακόμα μας δοκιμάζει. Ενίοτε παίρνει πράγματα που δεν του έχουν δοθεί.
Έτσι λοιπόν έχει μάθει πλέον να ακούει την εντολή αστο και να του δίνεται κάποιο από τα παιχνίδια του.
Μένει μέσα στο διαμέρισμα και εδώ και καιρό προσπαθούμε να καθαρίσουμε την πίσω αυλή από φυτά και πιστεύω σε κάνα μηνα που θα την έχουμε τσιμεντώσει και οριοθετήσει με πόρτες φράχτη ktlp.
θα απολαμβάνει κάποιες ώρες με τον φίλο του τον max έξω παίζοντας και απολαμβάνοντας τον ήλιο (από το μεσημέρι και μετά τα κεφαλια μέσα)
Κοιμάται μέσα στο υπνοδωμάτιο μας…στην θέση του το δικό του κανονικό παρακαλώ στρώμα!!!
Σχεδόν 7 μηνών πλέον και γύρω στα 28 kg. Από μορφολογία δεν ξέρω να σας πω ύψος.
Τώρα στο πιο δύσκολο και σημαντικό κομμάτι έστω και για ένα ημίαιμο boxer… την υγεία
Όλες τις βλακείες τις παθαίνουμε πάντα μέσα σε αργίες!!!
Περασμένο Πάσχα… βαζω σε υπερυψωμένο σημείο στις γατούλες ένα κοκαλάκι από χοιρινό να το γλύψουν (δεν τρώνε κόκκαλα απλά τα γλείφουνε). 5 λεπτά μετά πάω μέσα πουθενά το κοκαλάκι…ο γιατρός μας έλειπε εκτος αθηνών και τρέχαμε στο πικέρμι..
βγάζουμε ακτινογραφία πουθενά το κοκαλάκι… false alarm που λένε και οι αμερικανοι…tpt στην ακτινογραφία!!! Το κοκαλάκι δεν βρέθηκε ποτε μάλλον το είχε καταπιεί…μετά που μίλησα στον γιατρό μου μου εξήγησε ότι δεν ήταν κόκκαλο αλλα χονδρος και προφανώς το χώνεψε….
Περασμένο δεκαπενταύγουστο…του αλλάζω το scalibor από δικια μου αμέλεια δεν το αφήνω να ξεθυμάνει και το βάζω κατευθείαν!!! Παθαίνει αλλεργικό σοκ και πρήζεται πατόκορφα!!!
11 η ώρα το βραδυ όλα αυτά…παίρνω τον γιατρό μου λέει δώσε κορτιζόνη σε χάπι και καντού μπάνιο να φύγει η ουσία από πάνω του!!! Ευτυχώς τέλος καλο όλα καλά και τότε…
Πριν κάνα μηνα έφαγε κι ένα φιδάκι για τα κουνούπια…σάββατο βραδυ…παίρνω πάλι τον γιατρό μου λέει έλα από το ιατρείο.
Πάμε από εκεί του χορηγεί από το στόμα ένα υγρό κάτι σαν αλατόνερο πρέπει να ήτανε κάνει εμετό και δεν παρουσίασε κανένα πρόβλημα δηλητηρίασης…
Τέλος και πιο σημαντικό από όλα έχουμε δυσπλασία στα 2 πίσω ποδαράκια (στο αριστερό πιο πολύ) είχαμε βγάλει ακτινογραφία χωρίς αναισθησία πριν το καλοκαίρι γιατί ο γιατρός δεν ήθελε να τον υποβάλλει σε αυτή την διαδικασία σε τόσο μικρή ηλικία.
Περιμένουμε λοιπόν να μεγαλώσει λίγο ακόμα για να έχουμε και μια πιο ενδεικτική εικόνα. Με ενημέρωσε για κάποια χειρουργεία που θα μπορούσαν μελλοντικά να γίνουν. Αν και είμαι της άποψης ότι ότι λειτουργεί δεν το πειράζουμε…θέλω να πω πως αν δεν πονάει και δεν κουτσαίνει δεν θα τον ταλαιπωρήσω με ένα τόσο βαρυ χειρουργείο εκτος αν είναι άμεσης ανάγκης για την περαιτέρω ομαλή διαβίωση του. Φυσικά θα πάρω κι άλλες γνώμες από γιατρούς. Βλέποντας και κάνοντας.
Συγγνώμη για το μακροσκελές κείμενο…
Υγ links από θέματα που έχω ανοίξει για τον μπόμπιρα και μελλοντικά σκέφτομαι να τα εντάσσω όλα εδώ…
http://www.dogforum.gr/v3/showthread.php?18071-Σετ-μπολ-αυξομ-νη-βάση
http://www.dogforum.gr/v3/showthread.php?18161-Δεν-μου-έχει-ξανατύχει-έκκριση