Ερώτηση προς τον Omarock
Εαν κάποιος έπαιρνε ενα απο τα κουτάβια σου και το έκανε υπέρβαρο και το έβαζε να ανεβοκατεβαίνει σκάλες και το ανάγκαζε με το μπαλάκι να πηδάει πάνω-κάτω, και να ζούσε σε σε δωμάτιο με πλακάκια τί βαθμό δυσπλασίας πιστευεις οτι θα είχε σε ηλικία 1 χρόνων?
ξαναβάζω το άρθρο που είχα βάλει και παλιότερα για να καταλάβουμε για τι μιλάμε.
Όπως στις περισσότερες πολυγονιδιακές ασθένειες, υπάρχουν κύριοι και δευτερεύοντες αιτιολογικοί παράγοντες .
Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η κύρια αιτία ειναι οτι υπάρχει ελάττωμα των οστών , αλλά η ασθένεια είναι μια αποτυχία των μυών και άλλων μαλακών ιστών να κρατήσουν την άρθρωση του ισχίου με πλήρη ομοιότητα
Οι Φυλές που είναι πιο επιρεπής στην δυσπλασία ισχίου αναπτύσονται και ωριμάζουν πιο γρήγορα από ό, τι εκείνες στις χαμηλού κινδύνου ομάδες .
Ξεκινώντας κατά τη γέννηση , η ομάδα υψηλού κινδύνου παίρνει βάρος γρήγορα.
Τα κουτάβια αυτών των φυλών είναι λαίμαργα, τόσο οσο θηλάζουν οπως και οταν αρχίζουν να λαμβάνουν συμπληρωματική τροφή .
Σε μια μελέτη που περιλαμβάνονται 222 γερμανικοί ποιμενικοί , το 63 % των σκύλων που ζύγιζαν περισσότερο από ό, τι ο μέσος όρος της ομάδας αυτής σε ηλικία 60 ημέρων ήταν δυσπλαστικοί στο 1 έτος της ηλικίας τους, ενώ μόνο το 37% αυτών με μικρότερο από το μέσο όρο έγιναν δυσπλαστικοί .
Το ίδιο παρατηρήθηκε και σε άλλες φυλές με υψηλό ρίσκο δυσπλασίας.
Η δυσπλασία ισχίων δεν έχει αναφερθεί σε άγρια σαρκοβόρα ζώα , όπως οι λύκοι και αλεπούδες .
Σε μια μελέτη του τρόπου διεξαγωγής της ανάπτυξής τους διαπίστωσε ότι τα νεογνά είχαν αργή ανάπτυξη και καθυστερημένη ωριμότητα.
Τα νεαρά κουτάβια ήταν γεννημένα σε φωλιές . Σαν νεογέννητα , είχαν λάβει τροφή τους από θηλασμό κατά τη διάρκεια των πρώτων λίγων εβδομάδων.
Όταν ήταν υποχρεωτική περσσότερη τροφή , η μητέρα σκότωνε τρωκτικά και τα έφερνε στο κρησφύγετο ή το έτρωγε το ζώο , όπου σκοτώθηκε και στη συνέχεια επέστρεψε στην φωλιά όπου τα τρωκτικά δίνονταν μασημένα στα νεαρά κουτάβια.
Τα μικρά σαρκοφάγα ζώα ήταν αρκετά ώριμα για να κυνηγήσουν 6 έως 10 μηνών .
Η ποσότητα τροφής που λάμβαναν τα αναπτυσόμενα κουτάβια ήταν περιορισμένη .
Αυτό προκάλεσε τα κουτάβια να ωριμάζουν αργά και να παραμένουν λεπτά και ελαφριά για το μέγεθος του σώματός τους .
Ένα τέτοιο περιβάλλον ευνοει την ολοκλήρωση της οστεοποίησης και αναπτυξιακής ωριμότητας των συνδέσμων πριν οι γοφοί μπορούσαν να πάθουν πιθανό τραυματισμό , ή δυσαρμονία ,
από υπερβολικές εξωγενείς δυνάμεις (π.χ. , το υπερβολικό βάρος σώματος)
πηγή
Συμπερασματικά πρέπει να δίνουμε τεράστια προσοχή κατα την άνάπτυξη των κουταβιών
1. Να μην εχουν περιτό βάρος ειδικά οι μεσαίες και μεγαλόσωμες φυλές (πολλοί εκτροφείς συστήνουν τα κουτάβια όσο είναι στην ανάπτυξη να είναι ελαφρώς πεινασμένα).
2. Περιορισμένη και ήπια άσκηση μέχρι να ολοκληρωθεί η ανάπτυξη.
Εάν η δυσπλασία ήταν κάτι απλό όπως το χρώμα του τριχώματος θα είχε ήδη εξαφανιστεί (τουλάχιστον στους υπευθυνους εκτροφείς.)
Ναί στις εξετάσεις δυσπλασίας των γεννητόρων αλλά και σωστή ανάπτυξη για τα κουτάβια.
Εαν κάποιος έπαιρνε ενα απο τα κουτάβια σου και το έκανε υπέρβαρο και το έβαζε να ανεβοκατεβαίνει σκάλες και το ανάγκαζε με το μπαλάκι να πηδάει πάνω-κάτω, και να ζούσε σε σε δωμάτιο με πλακάκια τί βαθμό δυσπλασίας πιστευεις οτι θα είχε σε ηλικία 1 χρόνων?
ξαναβάζω το άρθρο που είχα βάλει και παλιότερα για να καταλάβουμε για τι μιλάμε.
Όπως στις περισσότερες πολυγονιδιακές ασθένειες, υπάρχουν κύριοι και δευτερεύοντες αιτιολογικοί παράγοντες .
Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η κύρια αιτία ειναι οτι υπάρχει ελάττωμα των οστών , αλλά η ασθένεια είναι μια αποτυχία των μυών και άλλων μαλακών ιστών να κρατήσουν την άρθρωση του ισχίου με πλήρη ομοιότητα
Οι Φυλές που είναι πιο επιρεπής στην δυσπλασία ισχίου αναπτύσονται και ωριμάζουν πιο γρήγορα από ό, τι εκείνες στις χαμηλού κινδύνου ομάδες .
Ξεκινώντας κατά τη γέννηση , η ομάδα υψηλού κινδύνου παίρνει βάρος γρήγορα.
Τα κουτάβια αυτών των φυλών είναι λαίμαργα, τόσο οσο θηλάζουν οπως και οταν αρχίζουν να λαμβάνουν συμπληρωματική τροφή .
Σε μια μελέτη που περιλαμβάνονται 222 γερμανικοί ποιμενικοί , το 63 % των σκύλων που ζύγιζαν περισσότερο από ό, τι ο μέσος όρος της ομάδας αυτής σε ηλικία 60 ημέρων ήταν δυσπλαστικοί στο 1 έτος της ηλικίας τους, ενώ μόνο το 37% αυτών με μικρότερο από το μέσο όρο έγιναν δυσπλαστικοί .
Το ίδιο παρατηρήθηκε και σε άλλες φυλές με υψηλό ρίσκο δυσπλασίας.
Η δυσπλασία ισχίων δεν έχει αναφερθεί σε άγρια σαρκοβόρα ζώα , όπως οι λύκοι και αλεπούδες .
Σε μια μελέτη του τρόπου διεξαγωγής της ανάπτυξής τους διαπίστωσε ότι τα νεογνά είχαν αργή ανάπτυξη και καθυστερημένη ωριμότητα.
Τα νεαρά κουτάβια ήταν γεννημένα σε φωλιές . Σαν νεογέννητα , είχαν λάβει τροφή τους από θηλασμό κατά τη διάρκεια των πρώτων λίγων εβδομάδων.
Όταν ήταν υποχρεωτική περσσότερη τροφή , η μητέρα σκότωνε τρωκτικά και τα έφερνε στο κρησφύγετο ή το έτρωγε το ζώο , όπου σκοτώθηκε και στη συνέχεια επέστρεψε στην φωλιά όπου τα τρωκτικά δίνονταν μασημένα στα νεαρά κουτάβια.
Τα μικρά σαρκοφάγα ζώα ήταν αρκετά ώριμα για να κυνηγήσουν 6 έως 10 μηνών .
Η ποσότητα τροφής που λάμβαναν τα αναπτυσόμενα κουτάβια ήταν περιορισμένη .
Αυτό προκάλεσε τα κουτάβια να ωριμάζουν αργά και να παραμένουν λεπτά και ελαφριά για το μέγεθος του σώματός τους .
Ένα τέτοιο περιβάλλον ευνοει την ολοκλήρωση της οστεοποίησης και αναπτυξιακής ωριμότητας των συνδέσμων πριν οι γοφοί μπορούσαν να πάθουν πιθανό τραυματισμό , ή δυσαρμονία ,
από υπερβολικές εξωγενείς δυνάμεις (π.χ. , το υπερβολικό βάρος σώματος)
πηγή
Συμπερασματικά πρέπει να δίνουμε τεράστια προσοχή κατα την άνάπτυξη των κουταβιών
1. Να μην εχουν περιτό βάρος ειδικά οι μεσαίες και μεγαλόσωμες φυλές (πολλοί εκτροφείς συστήνουν τα κουτάβια όσο είναι στην ανάπτυξη να είναι ελαφρώς πεινασμένα).
2. Περιορισμένη και ήπια άσκηση μέχρι να ολοκληρωθεί η ανάπτυξη.
Εάν η δυσπλασία ήταν κάτι απλό όπως το χρώμα του τριχώματος θα είχε ήδη εξαφανιστεί (τουλάχιστον στους υπευθυνους εκτροφείς.)
Ναί στις εξετάσεις δυσπλασίας των γεννητόρων αλλά και σωστή ανάπτυξη για τα κουτάβια.
Last edited:
](*,)
