Καλα, στο δημοσιο παρκο σκυλων της Ξανθης ο επισημος κανονισμος ειναι οτι εντος του σκυλοπαρκου επιτρεπονται λυτα.
Επίθεση από Πιτ Μπουλ
- Thread starter loomy
- Ημερομηνία δημιουργίας
Τα σκυλοπαρακα εμπιπτουν στην αρμοδιοτητα των κατα τοπου δημων, αρα οι κανονες καθοριζονται απο αυτους ξεχωριστα. Μπορει να λεει με λουρι, χωρις λουρι, χωρις τιποτα, με μοϊκανα κοκ
Πάντως μπορώ να καταλάβω την λογική εντός του σκυλοπαρκου να είναι λυτά . Εφόσον οι ιδιοκτήτες τους παίρνουν την ευθύνη ... Κ δεν μαλλιοτραβιούνται αν δαγκωθουν (όπως αναπόφευκτα θα συμβεί ) τα σκυλιά τους!!
Πήγαινα κ εγώ σε πάρκα παλιότερα . Έχω διάφορες εμπειρίες συνοδευόμενες από το γνωστό «Πρώτη φορά το κάνει αυτό ο Μπούμπης» ... Σε ένα πάρκο μια φορά πήγε ο ένας ιδιοκτήτης να τα χωρίσει βάζοντας το χέρι του ανάμεσα τους κ το ένα του έκοψε κομμάτι κ τον τρέχαμε !
Ε σε τέτοια καλά κοινωνικοποιημένα δεσποζομενα αποφάσισα να μην ρισκάρω την ακεραιότητα κ την δίκη μου κ των ζώων μου !
Αυτά για τα σκυλοπαρκα , αν είστε συνειδητοποιημένοι για τους κινδύνους οκ από εμένα !
Δυστυχώς όμως ο άνθρωπος που έχει στην φιλοσοφία του τον λυτό σκύλο , δεν θα μείνει στα σκυλοπαρκα . Αυτό από προσωπική εμπειρία ορμώμενη , θα το αφήσει κ στην πλατεία κ όπου άλλου του έρθει .
Κ να υπάρχει μάλιστα η φιλοσοφία η παραπάνω ... Αφού το δικό μου είναι φιλικό κ «σούπερ» κοινωνικοποιημένο κ λυτό , το δικό σου το δεμένο που έχεις κολλητά δίπλα στο πόδι σου φταίει που είναι ακοινώνητο ... Μην περνάς από την πλατεία ... Θαψτο ξέρω γω ...
Πήγαινα κ εγώ σε πάρκα παλιότερα . Έχω διάφορες εμπειρίες συνοδευόμενες από το γνωστό «Πρώτη φορά το κάνει αυτό ο Μπούμπης» ... Σε ένα πάρκο μια φορά πήγε ο ένας ιδιοκτήτης να τα χωρίσει βάζοντας το χέρι του ανάμεσα τους κ το ένα του έκοψε κομμάτι κ τον τρέχαμε !
Ε σε τέτοια καλά κοινωνικοποιημένα δεσποζομενα αποφάσισα να μην ρισκάρω την ακεραιότητα κ την δίκη μου κ των ζώων μου !
Αυτά για τα σκυλοπαρκα , αν είστε συνειδητοποιημένοι για τους κινδύνους οκ από εμένα !
Δυστυχώς όμως ο άνθρωπος που έχει στην φιλοσοφία του τον λυτό σκύλο , δεν θα μείνει στα σκυλοπαρκα . Αυτό από προσωπική εμπειρία ορμώμενη , θα το αφήσει κ στην πλατεία κ όπου άλλου του έρθει .
Κ να υπάρχει μάλιστα η φιλοσοφία η παραπάνω ... Αφού το δικό μου είναι φιλικό κ «σούπερ» κοινωνικοποιημένο κ λυτό , το δικό σου το δεμένο που έχεις κολλητά δίπλα στο πόδι σου φταίει που είναι ακοινώνητο ... Μην περνάς από την πλατεία ... Θαψτο ξέρω γω ...
Επειδή θεωρώ ότι λίγο πολύ κατέχουμε τα ελληνικά, Το ποστ σου αναφέρεται γενικά για τον δρόμο, πλατείες κλπ.
Στο τέλος λες : "Έπειτα είναι κ το άλλο... Στα πάρκα σκύλων, στα ΚΑΝΟΝΙΚΑ πάρκα σκύλων...) Που σημαίνει ότι προσθέτεις τα πάρκα στην εικόνα στην τελευταία παράγραφο, για να ολοκληρώσεις την σκέψη σου.
Και πάμε, όπως και οι προλαλίσαντες.
1. Όχι. Μέσα στην πόλη, στις πλατείες, σε δημόσιους χώρους, δεν έχεις κανένα δικαίωμα να κρίνεις τον κάθε ένα με τον σκύλο του, όταν αυτός είναι δεμένος και ελεγχόμενος, επειδή δεν ανέχεται τις γλύκες του δικού σου, ή επειδή εσύ θέλεις να το παίζεις άνετος.
2.Οχι τα ζώα δεν είναι άνθρωποι, δεν βγαίνουν για να πάνε καφενείο να συζητήσουν τα προσωπικά τους. Λειτουργούν με το ένστικτο. Και δυστυχώς, σε πόλεις, υπάρχει υπερπληθυσμός αυτών, με διάφορες ράτσες, ταπεραμέντα, εμπειρίες, που σε κανονικές συνθήκες στην φύση δεν θα τα έβρισκες..
3.Τέλος επειδή έχω ακούσει πολύ την δικαιολογία "Τι θα κάνεις με τα αδέσποτα" και "να μην έπαιρνες τέτοια ράτσα", "τι σου φταίμε εμεις που έχεις πιτμπουλ", "να μην το βγάζεις βόλτα".Δεν έχω συναντήσει αδέσποτο να μας πλησιάζει για "κοινωνικές επαφές", ξέρουν αναγνωρίζουν και φεύγουν. Όσα έχουν έρθει, επιτεθεί ή εμπλακεί με τον δικό μου, ήταν δεσποζόμενα, ελεύθερα.
Υ.Γ
Φυσικά και το ποστ σου, όσο και η απάντησή μου δεν αφορά, ελεγχόμενα πάρκα. Γιατί ΦΥΣΙΚΑ, δεν θα έμπαινα ποτέ σε παρκο σκύλων, που ΞΕΡΩ ότι είναι για να αφήνεις ελεύθερο τον σκύλο σου.
Και τα υποτιθεται κοινωνικοποιημενα χαζοχαρουμενα δεν ειναι παντα ευχαριστα παντως ... Βλεπω σκυλια που ειναι χαρουμενα, κουνανε ουρα αλλα εισβαλουν πιεστικα στο χωρο του αλλου σκυλου . Ουτε αυτο το θεωρω την επιτομη του κοινωνικοποιημενου σκυλου.Και μιλαω με αφορμη τον δικο μου, που φαινομενικα ειναι τρελοσκυλο.
Επειδη λυνεται μονο στο σκυλοπαρκο ειναι υπερχαρουμενος σε φαση να τρεχει σα παλαβο,, να χοροπηδαει, να κυνηγαει τα σκυλια για 3 ωρες, να εχει τον ακαθιστο, να πηδαει απο πανω τους λες και ειναι εμποδια , να τα πιεζει να τρεξουν, να τρεχει καταμουτρα προς οποιο σκυλο μπει μεσα. Παντα με φιλικες φαινομενικα διαθεσεις , αλλα παρα ταυτα πολλες φορες γινεται εκνευριστικος για τα αλλα σκυλια και δε δεχεται και αρνηση, πιεζει. Συχνα βλεπω σκυλια μια χαρα κοινωνικα και παιχνιδιαρικα μολις περασει η χαρα τους να κρυβονται ή να ανεβαινουν πανω σε παγκακια ή και να γρυλιζουν προειδοποιητικα για να γλιτωσουν απο το σπαστικο παιχνιδιαρικο σκυλι .
Οταν βλεπω οτι γινεται εκνευριστικος εγω θα τον μαζεψω , το παρκο δεν ειναι μονο δικο μας. Και οταν μπαινει σκυλος, εγω θα τον μαζεψω παντα και θα τον κρατησω λιγο, δε θα τον αφησω να τρεξει να αυξηθουν οι πιθανοτητες να φρικαρει το αλλο σκυλι. Επειδη εχουμε ταμπελα χαζοχαρουμενο παλι δεν χρειάζεται να μας ανεχονται οταν ξεπερναμε ενα οριο.
Ασε που ευκολα αυτο οδηγει σε καβγαδες, μια δυο, τρεις θα αντιδρασει και ο σκυλος που πιεζεται ....Δε θα ειναι ο αλλος σκυλος απαραιτητα φοβικος και προβληματικος και ακοινωνητος, ο δικος μου εχει ξεπερασει τα ορια.
Επειδη λυνεται μονο στο σκυλοπαρκο ειναι υπερχαρουμενος σε φαση να τρεχει σα παλαβο,, να χοροπηδαει, να κυνηγαει τα σκυλια για 3 ωρες, να εχει τον ακαθιστο, να πηδαει απο πανω τους λες και ειναι εμποδια , να τα πιεζει να τρεξουν, να τρεχει καταμουτρα προς οποιο σκυλο μπει μεσα. Παντα με φιλικες φαινομενικα διαθεσεις , αλλα παρα ταυτα πολλες φορες γινεται εκνευριστικος για τα αλλα σκυλια και δε δεχεται και αρνηση, πιεζει. Συχνα βλεπω σκυλια μια χαρα κοινωνικα και παιχνιδιαρικα μολις περασει η χαρα τους να κρυβονται ή να ανεβαινουν πανω σε παγκακια ή και να γρυλιζουν προειδοποιητικα για να γλιτωσουν απο το σπαστικο παιχνιδιαρικο σκυλι .
Οταν βλεπω οτι γινεται εκνευριστικος εγω θα τον μαζεψω , το παρκο δεν ειναι μονο δικο μας. Και οταν μπαινει σκυλος, εγω θα τον μαζεψω παντα και θα τον κρατησω λιγο, δε θα τον αφησω να τρεξει να αυξηθουν οι πιθανοτητες να φρικαρει το αλλο σκυλι. Επειδη εχουμε ταμπελα χαζοχαρουμενο παλι δεν χρειάζεται να μας ανεχονται οταν ξεπερναμε ενα οριο.
Ασε που ευκολα αυτο οδηγει σε καβγαδες, μια δυο, τρεις θα αντιδρασει και ο σκυλος που πιεζεται ....Δε θα ειναι ο αλλος σκυλος απαραιτητα φοβικος και προβληματικος και ακοινωνητος, ο δικος μου εχει ξεπερασει τα ορια.
Last edited:
Αυτός κ 3-4 ακόμα ... Τέλος πάντων ...
Νομίζω απλά άλλαξες άποψη μετά από τις τοποθετήσεις μας ! Καλό είναι αυτό !
Νομίζω απλά άλλαξες άποψη μετά από τις τοποθετήσεις μας ! Καλό είναι αυτό !
Μάλιστα… Κλασική περίπτωση.
Γράφει κάποιος ένα κείμενο (σχόλιο, άρθρο, οτιδήποτε) κ πέφτουν όλοι πάνω του να τον φάνε. Τι συμβαίνει;
Κάποιοι δεν ξέρουν να διαβάζουν.
Κάποιοι διαβάζουν μόνο 1-2 σειρές για να πιάσουν το νόημα κ όλο το υπόλοιπο κείμενο το περνάνε στα πεταχτά με αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνουν συνολικά το νόημα το κειμένου.
Κάποιοι καταλαβαίνουν τι λέει το κείμενο, αλλά επειδή έχουν μία προσωπική εμπειρία που είναι αντίθετη με κάποιο σημείο του κείμενου, δεν μπορούν να το κρίνουν αντικειμενικά κ αντιτίθενται συνολικά σε αυτό.
Υπάρχει κ η περίπτωση, κάποιοι που διαβάζουν ένα κείμενο να εντοπίζουν προσωπικές τους ευθύνες που αναδεικνύονται μέσα από αυτό κ ως εκ τούτου να επιλέγουν μία «πολεμική» στάση απέναντι του, αδιαφορώντας για την αντικειμενική διερεύνηση της αλήθειας.
Και φυσικά, υπάρχει κ η περίπτωση να μην ισχύει τίποτα από τα παραπάνω αλλά να ευθύνεται απλά το ίδιο το κείμενο, είτε επειδή αυτά που υποστηρίζει είναι λανθασμένα, είτε επειδή -αν κ σωστά- δεν τα εκφράζει με σαφήνεια κ αφήνει περιθώρια παρεξηγήσεων.
Θέλοντας να πιστεύω ότι έχω να κάνω με αντικειμενικούς κ «ποιοτικούς» σχολιαστές, θα αποκλείσω λοιπόν τις προηγούμενες περιπτώσεις κ θα σταθώ μόνο στην τελευταία.
Ότι δηλ. ευθύνομαι εγώ, είτε γιατί το σχόλιο μου δεν ήταν ξεκάθαρο, είτε επειδή απλά λέω μπούρδες.
Θα προσπαθήσω λοιπόν ξανά να γράψω τις σκέψεις μου, ελπίζοντας αυτή τη φορά να γίνω κατανοητός . Και αν όντως υπάρχουν πάλι διαφωνίες , να ακούσω ποιες είναι αυτές.
Γράφει κάποιος ένα κείμενο (σχόλιο, άρθρο, οτιδήποτε) κ πέφτουν όλοι πάνω του να τον φάνε. Τι συμβαίνει;
Κάποιοι δεν ξέρουν να διαβάζουν.
Κάποιοι διαβάζουν μόνο 1-2 σειρές για να πιάσουν το νόημα κ όλο το υπόλοιπο κείμενο το περνάνε στα πεταχτά με αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνουν συνολικά το νόημα το κειμένου.
Κάποιοι καταλαβαίνουν τι λέει το κείμενο, αλλά επειδή έχουν μία προσωπική εμπειρία που είναι αντίθετη με κάποιο σημείο του κείμενου, δεν μπορούν να το κρίνουν αντικειμενικά κ αντιτίθενται συνολικά σε αυτό.
Υπάρχει κ η περίπτωση, κάποιοι που διαβάζουν ένα κείμενο να εντοπίζουν προσωπικές τους ευθύνες που αναδεικνύονται μέσα από αυτό κ ως εκ τούτου να επιλέγουν μία «πολεμική» στάση απέναντι του, αδιαφορώντας για την αντικειμενική διερεύνηση της αλήθειας.
Και φυσικά, υπάρχει κ η περίπτωση να μην ισχύει τίποτα από τα παραπάνω αλλά να ευθύνεται απλά το ίδιο το κείμενο, είτε επειδή αυτά που υποστηρίζει είναι λανθασμένα, είτε επειδή -αν κ σωστά- δεν τα εκφράζει με σαφήνεια κ αφήνει περιθώρια παρεξηγήσεων.
Θέλοντας να πιστεύω ότι έχω να κάνω με αντικειμενικούς κ «ποιοτικούς» σχολιαστές, θα αποκλείσω λοιπόν τις προηγούμενες περιπτώσεις κ θα σταθώ μόνο στην τελευταία.
Ότι δηλ. ευθύνομαι εγώ, είτε γιατί το σχόλιο μου δεν ήταν ξεκάθαρο, είτε επειδή απλά λέω μπούρδες.
Θα προσπαθήσω λοιπόν ξανά να γράψω τις σκέψεις μου, ελπίζοντας αυτή τη φορά να γίνω κατανοητός . Και αν όντως υπάρχουν πάλι διαφωνίες , να ακούσω ποιες είναι αυτές.
Καταρχάς, δεν υποστήριξα ποτέ ότι πρέπει να κυκλοφορούμε με τα σκυλιά μας λυμένα. Είπα «Ορθώς ειπώθηκε ότι πρέπει ο σκύλος να είναι δεμένος…».
Αφορμή για το σχόλιο μου ήταν τοποθέτηση άλλου σχολιαστή, ο οποίος αναφερόμενος στους σκυλοκαβγάδες κ τους ανθρωποκαβγάδες που ακολουθούν, διατύπωσε μία κωδικοποιημένη θεωρία, εν είδει κανόνα, που έλεγε «Αν ο σκύλος μου είναι λυμένος, φταίω εγώ. Αν είναι σε λουρί, φταίει ο άλλος».
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις -ίσως οι περισσότερες- όπου όντως αυτό ισχύει. Υπάρχουν όμως και πολλές περιπτώσεις που είτε δεν ισχύει, είτε δεν μπορούν να αξιολογηθούν με βάση αυτό. Υπάρχουν μάλιστα κ περιπτώσεις που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί αυτός ο «κανόνας» από ένοχους κηδεμόνες ώστε να καλύψουν την ανευθυνότητα τους .
Θεωρώ λοιπόν αυτή τη διατύπωση αρκετά απλουστευμένη. Δεν δίνει απαραίτητα απαντήσεις ως προς το ποιος φταίει κάθε φορά. Και για να στηρίξω αυτή τη διαφωνία μου, ανέφερα κάποια παραδείγματα, τόσο στο αρχικό, όσο κ στα επόμενα μου σχόλια.
Ανέφερα συγκεκριμένα την περίπτωση όπου ένας κηδεμόνας (σίγουρος για τον σκύλο του), έχει το σκυλί του λυμένο κ αυτό πλησιάσει άλλον σκύλο -δεμένο- με ήρεμες κ φιλικές διαθέσεις. Μίλησα για σκυλί που πηγαίνει «κουνιστός-κουνιστός με την ουρά του πέρα-δώθε». Σκεφτείτε την εικόνα… Δεν είναι εικόνα σκύλου που τρέχει προς τον άλλον, ούτε που χοροπηδάει. Και πηγαίνει προς τον άλλον σκύλο «για να τον γνωρίσει, χωρίς να τον καβαλήσει, χωρίς να τον προκαλέσει». Και η απάντηση του άλλου σκύλου, χωρίς να τον προειδοποιήσει, χωρίς να τον διώξει, είναι να τον αρπάξει με την μία! Δεν μίλησα για υπερκινητικό σκύλο, εντελώς χαζοχαρούμενο (σε σημείο που να καταντάει επικίνδυνος ), ο οποίος θέλει ντε κ καλά να παίξει, δεν καταλαβαίνει από «όχι» κ γίνεται ενοχλητικός. Δεν έχει καν προλάβει να γίνει ενοχλητικός (ακόμη κ αν υπήρχε αυτή η περίπτωση), γιατί ο δεμένος σκύλος τον άρπαξε με την μία!
Σε αυτήν λοιπόν την περίπτωση, ποιος φταίει; Ρητορικό το ερώτημα, φταίει ο κηδεμόνας του δεμένου σκύλου.
Ανέφερα την περίπτωση αδέσποτου σκύλου, την οποία όσο κ να προσπαθείτε να υποβαθμίσετε («λογικό», αφού δεν ξέρετε τι να πείτε), είναι ρεαλιστική. Και μόνον εφόσον θεωρητικά στέκει, θα έπρεπε να απαντηθεί ικανοποιητικά για να στηρίξει τον κανόνα «δεμένος ο σκύλος μου, φταίει ο άλλος». Αλλά δεν είναι απλά θεωρητικά πιθανό, συμβαίνει κιόλας. Έχω δει με τα μάτια μου αδέσποτα σκυλιά να ορμάνε σε ήρεμα δεσποζόμενα αλλά κ το αντίθετο. Όταν λοιπόν, δεσποζόμενος σκύλος που είναι δεμένος με οδηγό, αρπάξει αδέσποτο σκύλο που απλά βρέθηκε στην ακτίνα του δεσποζόμενου (εννοώ τον χώρο όπου, το μήκος του οδηγού τον επιτρέπει να κινηθεί), ποιος φταίει; Ο «κηδεμόνας» του αδέσποτου;
Για να καταδείξω ότι το «δεμένος σκύλος» δεν είναι απάντηση για όλες τις περιπτώσεις, ανέφερα κ το παράδειγμα όπου δύο δεσποζόμενοι δεμένοι σκύλοι, βρίσκονται με τους κηδεμόνες τους στον δρόμο. Έστω ότι ο σκύλος Α «έχει θέματα» κ ο σκύλος Β είναι «νορμάλ». Την στιγμή λοιπόν που συναντιούνται, ο Β πλησιάζει να γνωρίσει τον Α κ αυτός τον αρπάζει. Ποιος φταίει; Πάλι αυτός που πλησίασε; Οκ, παραλλαγή του ίδιου παραδείγματος. Έστω ότι οι δύο κηδεμόνες κινούνται σε πολυσύχναστο πεζόδρομο όπου λόγω της κίνησης, δεν αντιλήφθηκαν έγκαιρα ο ένας τον άλλον κ τα σκυλιά τους περνάνε δίπλα-δίπλα κ χωρίς να κάνει την οποιαδήποτε κίνηση ο Β προς τον Α, ο Α ορμάει κ τον αρπάζει. Ποιος φταίει;
Τέλος, ανέφερα κ το παράδειγμα του πάρκου σκύλων η οποία είναι κ η μόνη περίπτωση που υποστηρίζω την ύπαρξη δεσποζόμενων λυμένων σκύλων. Και πιστεύω αποτελεί ξεκάθαρη απόδειξη ότι δεν είναι πάντα αθώος ο κηδεμόνας του δεμένου σκύλου. Μη ξαναγράφω τα ίδια, διαβάστε στα προηγούμενα μου σχόλια, τι ακριβώς είναι τα πάρκα σκύλων…
Το ρεζουμέ της τοποθέτησης μου; Σε περίπτωση που κ τώρα δεν το καταλάβατε, ορίστε:
- Ο κηδεμόνας που έχει τον σκύλο του δεμένο, δεν είναι πάντα αθώος σε περίπτωση επεισοδίου με άλλον σκύλο (αδέσποτο/δεσποζόμενο, λυμένο/δεμένο) κ αντιστρόφως , ο κηδεμόνας που έχει τον σκύλο του λυμένο δεν είναι αναγκαία κ ένοχος.
- Δεσποζόμενοι σκύλοι πρέπει να κυκλοφορούν δεμένοι.
- Δεσποζόμενοι σκύλοι σε πάρκα σκύλων πρέπει να είναι λυμένοι.
Αφορμή για το σχόλιο μου ήταν τοποθέτηση άλλου σχολιαστή, ο οποίος αναφερόμενος στους σκυλοκαβγάδες κ τους ανθρωποκαβγάδες που ακολουθούν, διατύπωσε μία κωδικοποιημένη θεωρία, εν είδει κανόνα, που έλεγε «Αν ο σκύλος μου είναι λυμένος, φταίω εγώ. Αν είναι σε λουρί, φταίει ο άλλος».
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις -ίσως οι περισσότερες- όπου όντως αυτό ισχύει. Υπάρχουν όμως και πολλές περιπτώσεις που είτε δεν ισχύει, είτε δεν μπορούν να αξιολογηθούν με βάση αυτό. Υπάρχουν μάλιστα κ περιπτώσεις που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί αυτός ο «κανόνας» από ένοχους κηδεμόνες ώστε να καλύψουν την ανευθυνότητα τους .
Θεωρώ λοιπόν αυτή τη διατύπωση αρκετά απλουστευμένη. Δεν δίνει απαραίτητα απαντήσεις ως προς το ποιος φταίει κάθε φορά. Και για να στηρίξω αυτή τη διαφωνία μου, ανέφερα κάποια παραδείγματα, τόσο στο αρχικό, όσο κ στα επόμενα μου σχόλια.
Ανέφερα συγκεκριμένα την περίπτωση όπου ένας κηδεμόνας (σίγουρος για τον σκύλο του), έχει το σκυλί του λυμένο κ αυτό πλησιάσει άλλον σκύλο -δεμένο- με ήρεμες κ φιλικές διαθέσεις. Μίλησα για σκυλί που πηγαίνει «κουνιστός-κουνιστός με την ουρά του πέρα-δώθε». Σκεφτείτε την εικόνα… Δεν είναι εικόνα σκύλου που τρέχει προς τον άλλον, ούτε που χοροπηδάει. Και πηγαίνει προς τον άλλον σκύλο «για να τον γνωρίσει, χωρίς να τον καβαλήσει, χωρίς να τον προκαλέσει». Και η απάντηση του άλλου σκύλου, χωρίς να τον προειδοποιήσει, χωρίς να τον διώξει, είναι να τον αρπάξει με την μία! Δεν μίλησα για υπερκινητικό σκύλο, εντελώς χαζοχαρούμενο (σε σημείο που να καταντάει επικίνδυνος ), ο οποίος θέλει ντε κ καλά να παίξει, δεν καταλαβαίνει από «όχι» κ γίνεται ενοχλητικός. Δεν έχει καν προλάβει να γίνει ενοχλητικός (ακόμη κ αν υπήρχε αυτή η περίπτωση), γιατί ο δεμένος σκύλος τον άρπαξε με την μία!
Σε αυτήν λοιπόν την περίπτωση, ποιος φταίει; Ρητορικό το ερώτημα, φταίει ο κηδεμόνας του δεμένου σκύλου.
Ανέφερα την περίπτωση αδέσποτου σκύλου, την οποία όσο κ να προσπαθείτε να υποβαθμίσετε («λογικό», αφού δεν ξέρετε τι να πείτε), είναι ρεαλιστική. Και μόνον εφόσον θεωρητικά στέκει, θα έπρεπε να απαντηθεί ικανοποιητικά για να στηρίξει τον κανόνα «δεμένος ο σκύλος μου, φταίει ο άλλος». Αλλά δεν είναι απλά θεωρητικά πιθανό, συμβαίνει κιόλας. Έχω δει με τα μάτια μου αδέσποτα σκυλιά να ορμάνε σε ήρεμα δεσποζόμενα αλλά κ το αντίθετο. Όταν λοιπόν, δεσποζόμενος σκύλος που είναι δεμένος με οδηγό, αρπάξει αδέσποτο σκύλο που απλά βρέθηκε στην ακτίνα του δεσποζόμενου (εννοώ τον χώρο όπου, το μήκος του οδηγού τον επιτρέπει να κινηθεί), ποιος φταίει; Ο «κηδεμόνας» του αδέσποτου;
Για να καταδείξω ότι το «δεμένος σκύλος» δεν είναι απάντηση για όλες τις περιπτώσεις, ανέφερα κ το παράδειγμα όπου δύο δεσποζόμενοι δεμένοι σκύλοι, βρίσκονται με τους κηδεμόνες τους στον δρόμο. Έστω ότι ο σκύλος Α «έχει θέματα» κ ο σκύλος Β είναι «νορμάλ». Την στιγμή λοιπόν που συναντιούνται, ο Β πλησιάζει να γνωρίσει τον Α κ αυτός τον αρπάζει. Ποιος φταίει; Πάλι αυτός που πλησίασε; Οκ, παραλλαγή του ίδιου παραδείγματος. Έστω ότι οι δύο κηδεμόνες κινούνται σε πολυσύχναστο πεζόδρομο όπου λόγω της κίνησης, δεν αντιλήφθηκαν έγκαιρα ο ένας τον άλλον κ τα σκυλιά τους περνάνε δίπλα-δίπλα κ χωρίς να κάνει την οποιαδήποτε κίνηση ο Β προς τον Α, ο Α ορμάει κ τον αρπάζει. Ποιος φταίει;
Τέλος, ανέφερα κ το παράδειγμα του πάρκου σκύλων η οποία είναι κ η μόνη περίπτωση που υποστηρίζω την ύπαρξη δεσποζόμενων λυμένων σκύλων. Και πιστεύω αποτελεί ξεκάθαρη απόδειξη ότι δεν είναι πάντα αθώος ο κηδεμόνας του δεμένου σκύλου. Μη ξαναγράφω τα ίδια, διαβάστε στα προηγούμενα μου σχόλια, τι ακριβώς είναι τα πάρκα σκύλων…
Το ρεζουμέ της τοποθέτησης μου; Σε περίπτωση που κ τώρα δεν το καταλάβατε, ορίστε:
- Ο κηδεμόνας που έχει τον σκύλο του δεμένο, δεν είναι πάντα αθώος σε περίπτωση επεισοδίου με άλλον σκύλο (αδέσποτο/δεσποζόμενο, λυμένο/δεμένο) κ αντιστρόφως , ο κηδεμόνας που έχει τον σκύλο του λυμένο δεν είναι αναγκαία κ ένοχος.
- Δεσποζόμενοι σκύλοι πρέπει να κυκλοφορούν δεμένοι.
- Δεσποζόμενοι σκύλοι σε πάρκα σκύλων πρέπει να είναι λυμένοι.
Όταν ο σκύλος μας έχει θέματα, είτε πρόκειται για φοβικό/μη κοινωνικοποιημένο/επιθετικό/κτλ, είτε απλά για ένα «υγείες», σχετικά ισορροπημένο αλλά κάπως κυρίαρχο σκύλο, που εύκολα κ ανεξάρτητα από την βαρύτητα του ερεθίσματος, επιτίθεται σε άλλους σκύλους, είναι πρωτίστως δική μας ευθύνη να προστατέψουμε κ αυτόν κ τους άλλους σκύλους. Ευθύνη, η οποία δεν εξαντλείται στη χρήση οδηγού. Προϋποθέτει κυρίως την αντιμετώπιση των αιτιών του προβλήματος. Γνωρίζω ότι η αντιμετώπιση αυτή είναι δύσκολη, επίπονη, απαιτεί χρόνο κ ίσως χρήμα. Σέβομαι απεριόριστα όσους μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα που κατορθώνουν να επιτύχουν. Όταν όμως το πρόβλημα παραμένει, ήμαστε εμείς αυτοί που πρέπει να ήμαστε διπλά προσεχτικοί. Προσεχτικοί, πρέπει να είναι όλοι οι κηδεμόνες (ακόμη κ αυτοί «φυσιολογικών» σκύλων), αλλά διπλά προσεχτικοί πρέπει να είναι οι κηδεμόνες των «προβληματικών» σκύλων (συγνώμη για την έκφραση). Είναι δική τους ευθύνη να μη βρίσκεται ο σκύλος τους κοντά σε άλλους σκύλους, σε μέρη πολυσύχναστα, σε πάρκα σκύλων κτλ. Και όταν αυτό δεν είναι εφικτό, είναι δική τους ευθύνη να ενημερώνουν/προειδοποιούν τους υπόλοιπους , είτε μιλώντας, είτε όπως είπα κ στην αρχή, φορώντας τις ειδικές χρωματιστές προειδοποιητικές κορδέλες.
Κάτι τελευταίο… Κάπως παρουσιάστηκε μία άποψη του τύπου «αν ο σκύλος μου δεν γουστάρει πολλά-πολλά κ ο δικός σου τον ενοχλήσει, είναι φυσιολογικό να τον δαγκώσει». Εξαρτάται… Στα παραδείγματα που έδωσα εγώ, δεν είναι φυσιολογικό. Ένας σκύλος επίμονος, που θέλει με το ζόρι να παίξει, που το κάνει άγαρμπα, που δεν καταλαβαίνει από «μη», που πάει να καβαλήσει, ή που έστω επιχειρεί την όποια επαφή ενώ ο άλλος σκύλος του έδειξε ότι δεν την επιθυμεί και εφόσον προειδοποιήθηκε αυτός αγνόησε τις προειδοποιήσεις και τελικά δαγκώθηκε, ναι, αυτό μπορεί να θεωρηθεί φυσιολογικό. Ένας σκύλος όμως που δαγκώνει με την μία, οποιοδήποτε σκυλί βρεθεί κοντά του, ΟΧΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ. Αυτός ο σκύλος έχει πρόβλημα κ πρέπει να απασχολήσει σοβαρά τον κηδεμόνα του.
Κάτι τελευταίο… Κάπως παρουσιάστηκε μία άποψη του τύπου «αν ο σκύλος μου δεν γουστάρει πολλά-πολλά κ ο δικός σου τον ενοχλήσει, είναι φυσιολογικό να τον δαγκώσει». Εξαρτάται… Στα παραδείγματα που έδωσα εγώ, δεν είναι φυσιολογικό. Ένας σκύλος επίμονος, που θέλει με το ζόρι να παίξει, που το κάνει άγαρμπα, που δεν καταλαβαίνει από «μη», που πάει να καβαλήσει, ή που έστω επιχειρεί την όποια επαφή ενώ ο άλλος σκύλος του έδειξε ότι δεν την επιθυμεί και εφόσον προειδοποιήθηκε αυτός αγνόησε τις προειδοποιήσεις και τελικά δαγκώθηκε, ναι, αυτό μπορεί να θεωρηθεί φυσιολογικό. Ένας σκύλος όμως που δαγκώνει με την μία, οποιοδήποτε σκυλί βρεθεί κοντά του, ΟΧΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ. Αυτός ο σκύλος έχει πρόβλημα κ πρέπει να απασχολήσει σοβαρά τον κηδεμόνα του.
Πολύ καλά περιγράφεις την περίπτωση σας. Όντως, το "πρόβλημα" είναι στον δικό σου που δεν μπορεί να κοντρολάρει τη χαρά του κ την επιθυμία του για παιχνίδι. Πες μου σε παρακαλώ κάτι... Αν εκεί που τον έχεις λυμένο, κάποια στιγμή πλησιάσει σε ένα δεμένο δεσποζόμενο το οποίο κατευθείαν αρπάξει τον δικό σου, με τη μία... Δε λέμε να τον διώξει κ ο δικός σου να είναι επίμονος αλλά με τη μία να τον δαγκώσει, έτσι απλά... Ποιος θα φταίει; Εσύ, ή ο άλλος κηδεμόνας;
Μιας που έφερε η κουβέντα τα σκυλοπάρκα, θα μιλήσω για την εμπειρεία μου στην πόλη μου, το Ηράκλειο τση Κρήτης. Μέχρι πρόσφατα δεν είχαμε σκυλοπάρκο σαν πόλη. Υπάρχει όμως ένα πάρκο-χώρος πρασίνου σε μέρος των ενετικών τειχών, όπου το λέμε "Ευκάλυπτο" λόγω ομώνυμου μπαρ-καφετέριας που λειτουργεί εκεί. Εκεί ήταν κάτι σαν το ανεπίσημο σκυλοπάρκο της πόλης, όπου πηγαίναν σχεδόν οι περισσότεροι σκυλοιδιοκτήτες με τα σκυλιά τους. Επειδή η μαύρη της φώτο μου σαν ημίαιμο border collie που είναι, έχει αστείρευτες αντοχές (το όνομά της είναι "Κόκα", nuff said) την πήγαινα εκεί για να τη λύσω για να τρέξει, να παίξει με άλλα σκυλιά μπας και εκτονωθεί αποτελεσματικά, έτσι για αλλαγή. Ορισμένα μέλη του φόρουμ, μου λέγαν ότι είμαι ανεύθυνος που αφήνω το σκύλο λυτό σε τέτοιο χώρο χωρίς να γνωρίζω με τι έχω να κάνω. Εγώ έλαγα "Μπά μωρέ, βλακείες". Για κανα δυο μήνες πήγαινα χωρίς πρόβλημα. την έλυνα, έπαιζε, έτρεχε, πάλευε με άλλα λυτά-δεσποζόμενα σκυλιά (Από κοκόνια-μέχρι ντόπερμαν και γ.π.) χωρίς πρόβλημα. Σκεφτόμουν "για να έχουν λυτά τα σκυλιά τους, σημαίνει ότι δεν είναι επιθετικά, δεν πρόκειται να συμβεί κάτι". Μέχρι που μια μέρα, έχοντας φτάσει σχεδόν στη μέση του πάρκου, με την Κόκα λυτή, σε χώρο όπου συνήθως συγκεντρώνονται οι "γνωστές φάτσες" του πάρκου με τα σκυλιά τους και στον οποίο είχε παίξει και η δική μου δεκάδες φορές, άρχισε τσακωμός μεταξύ δυο λυτών μεγαλόσωμων (το ένα πρέπει να ήταν πρέσα κανάριο και το άλλο μπόξερ). Έγινε της π*******. Αγριεύτηκαν και άλλα σκυλιά, πέφταν νερά, κλωτσιές να τα χωρίσουν, φωνές, χαμός γενικότερα. Μάζεψα την Κόκα και την έκανα με ελαφρά. Πλέον έχουμε σκυλοπάρκο στο Ηράκλειο όπου νομίζω ότι επιτρέπονται να είναι λυτά με την ευθύνη των κατόχων τους. Δεν υπάρχει περίπτωση να πάω. Δεν έχω εμπιστοσύνη σε κανέναν πλέον (ειδικά στους κάγκουρες ιδιοκτήτες σκύλων που έχει περίσσευμα εδώ) και δεν με ενδιαφέρει άμα γίνει η στραβή, ότι δεν θα φταίω εγώ, με ενδιαφέρει η ακεραιότητα του σκύλου μου. Από τότε, για να λύσω τη μαύρη μόνο σε απομονωμένα χωράφια, βουνά κ.λπ. Ποτέ σε μέρος με άγνωστα σκυλιά, όσο φιλικά και αν δείχνουν.
Κοιταξε εάν μιλάμε για σκυλοπαρκο και στο καταστατικό του του λέει ότι μπορείς να έχεις λυτο τον σκυλο μέσα,φταιει αυτό που ξεκίνησε τον καυγά (άσχετα αν τον τελειωσε άλλος).
Εάν λέει ότι απαγορεύεται να τον έχεις λυτο φταίς εσύ που τον είχες εξ ορισμού.
Στο δρόμο (πλατείες,δημοσιους χώρους κλπ) φταις πάλι εσύ που τον είχες λυτο.
Ο νομοθέτης δεν μπορεί να εξετάσει τη ψυχοσύνθεση κάθε σκύλου ούτε μπορεί να ξέρει αν ο σκύλος έδειχνε ολα τα δοντια (φόβος) ,η μέχρι τους κυνόδοντες (επιθετική διαθεση).
Για αυτό λέει όλοι οι σκύλοι δεμένοι ώστε να μπορείς να τους ελέγξεις.
Πριν πλησιασεις τον άλλον σκύλο ρωτάς τον ιδιοκτήτη αν είναι οκ και πράττεις ανάλογα.
Για να μιλήσω για το δικό μου σκύλο,δεν είναι επιθετικός αλλά είναι κυριαρχικός προς αλλά αρσενικα αυτό σημαίνει ότι αν τον πλησιάσει άγνωστος σκύλος θα προσπαθήσει να του επιβληθεί (καβαλημα,μουσούδα στη πλατη,πόδι στο κεφάλι κλπ).
Κάθε φορά θα τον αποθαρρύνω και θα τον αποτρέψω.
Πλέον απλά προσπάθω να αποφύγω τις επαφές με αγνωστα αρσενικά δεσποσποζομενα ή μη.
Αυτό σημαινει ότι θα αλλάξω πλευρά στο δρόμο δεν θα τον αφήσω λυτο σε σκυλοπαρκο κλπ.
Εάν εμφανιστεί αδέσποτο ή ημιδεσποζομενο ή δεσποζομενο λυτο αρσενικό θα βάλω τον Δία στο κάτσε (δε το σπάει) και θα προσπαθήσω να διώξω το άλλο σκυλι.
Εάν υπάρχει ιδιοκτήτης θα του εξηγήσω ότι την επόμενη φορά θα καλέσω την αστυνομία.
Δε θέλω ο σκύλος μ να δαγκώσει ούτε να δαγκωθεί έτσι απλά έχω τα μάτια μ 24 και προσπαθω να δουλέψω τη συγκέντρωση του σκύλου στο 100% προς εμένα.
Η ερώτηση είναι γιατί να έχεις λυτο τον σκύλο σου στο δρόμο (δημόσιο χώρο γενικά?)
Εάν λέει ότι απαγορεύεται να τον έχεις λυτο φταίς εσύ που τον είχες εξ ορισμού.
Στο δρόμο (πλατείες,δημοσιους χώρους κλπ) φταις πάλι εσύ που τον είχες λυτο.
Ο νομοθέτης δεν μπορεί να εξετάσει τη ψυχοσύνθεση κάθε σκύλου ούτε μπορεί να ξέρει αν ο σκύλος έδειχνε ολα τα δοντια (φόβος) ,η μέχρι τους κυνόδοντες (επιθετική διαθεση).
Για αυτό λέει όλοι οι σκύλοι δεμένοι ώστε να μπορείς να τους ελέγξεις.
Πριν πλησιασεις τον άλλον σκύλο ρωτάς τον ιδιοκτήτη αν είναι οκ και πράττεις ανάλογα.
Για να μιλήσω για το δικό μου σκύλο,δεν είναι επιθετικός αλλά είναι κυριαρχικός προς αλλά αρσενικα αυτό σημαίνει ότι αν τον πλησιάσει άγνωστος σκύλος θα προσπαθήσει να του επιβληθεί (καβαλημα,μουσούδα στη πλατη,πόδι στο κεφάλι κλπ).
Κάθε φορά θα τον αποθαρρύνω και θα τον αποτρέψω.
Πλέον απλά προσπάθω να αποφύγω τις επαφές με αγνωστα αρσενικά δεσποσποζομενα ή μη.
Αυτό σημαινει ότι θα αλλάξω πλευρά στο δρόμο δεν θα τον αφήσω λυτο σε σκυλοπαρκο κλπ.
Εάν εμφανιστεί αδέσποτο ή ημιδεσποζομενο ή δεσποζομενο λυτο αρσενικό θα βάλω τον Δία στο κάτσε (δε το σπάει) και θα προσπαθήσω να διώξω το άλλο σκυλι.
Εάν υπάρχει ιδιοκτήτης θα του εξηγήσω ότι την επόμενη φορά θα καλέσω την αστυνομία.
Δε θέλω ο σκύλος μ να δαγκώσει ούτε να δαγκωθεί έτσι απλά έχω τα μάτια μ 24 και προσπαθω να δουλέψω τη συγκέντρωση του σκύλου στο 100% προς εμένα.
Η ερώτηση είναι γιατί να έχεις λυτο τον σκύλο σου στο δρόμο (δημόσιο χώρο γενικά?)
Αυτο λεει ο νομος, οταν δεν υπαρχει ειδικο περιβαλλον aka σκυλοπαρκο.
Πρωτα πρεπει να προσδιοριστει ΠΟΥ γινεται το πιο πανω σκηνικο.
Αν μιλαμε για ΣΚΥΛΟΠΑΡΚΟ, σαφως φταει ο ιδιοκτητης του σκυλου σε λουρι, αφου πηγαινει το σκυλο του σε χωρο που γνωριζει εκ των προτέρων, οτι ο σκυλος του θα αντιμετωπισει, υπερδιέγερση με συνεπαγόμενο καυγα.
Αν μιλαμε για, παρκο, πλατεια, δρόμο ή οπουδηποτε εξαιρείται της παραπανω αναφερομενης κατάστασης, το φταει ο ιδιοκτητης του λυτου σκυλου. Ασχετως αν παει κουνωντας ουρα και θελει να γνωριστεί, να μυριστει να πει γεια βρε αδερφε, γιατι ο Μ@Λ@Κ@Σ ο ιδιοκτητης του ΔΕΝ ΡΩΤΗΣΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΩΤΕΡΩΝ αν το δεμενο σκυλι, ειναι ηρεμο, non dog aggressive, εχει περίοδο, επεσαν εξω τα καράβια του, ξεφουσκωσε η μπαλα του ή χαθηκε το αρκουδακι που κοιμάται αγκαλια. ΑΝ ειχε ρωτησει, θα καλουσε τον σκυλο πισω σε αυτον ωστε να μην υπαρξει επεισόδειο.
Μαλλον τα αδεσποτα που ξέρεις ειναι ειτε full επιθετικα, είτε ενετλώς μ@λ@κισμενα. Στην πλειονοτητα των περιπτώσεων, εαν αδεσποτο καταλαβει οτι ο σκυλος απεναντι ειναι επιθετικος/dog aggressive ειτε την κανουν με ελαφρα, ειτε προειδοποιουν. Ναι υπάρχει η εξαιρεση του εκατομμυριου, αλλα αν πεφτεις παντα στην εξαιρεση πανε παιξε joker να το πιασεις. Σε δε περιπτωση επιθεσης του αδεσποτου, ο ιδιοκτητης του δεσποζόμενου εχει επιλογη να μπει μπροστα αν το αδεσποτο ειναι διαχειρισιμο και το δικο του υστερει. Η αλλη ειναι να χαλαρώσει το λουρι ωστε ο σκυλος του να μπορέσει να υπερασπιστει τον εαυτο του.
O Μ@Λ@Κ@Σ ιδιοκτητης του σκυλου Β ΡΩΤΗΣΕ; Αν δεν ρωτησε φταει. Αν ρωτησε και πηρε απαντηση ολα καλα, φταει ο εταιρος λουροκράτης μ@λ@κ@ς
70% ο εχων τον επιθετικο σκυλο επειδη θα πρεπει να εχει τα ματια 14. 30% ο αλλος επειδη δεν ειχε τα ματια του 4
Αν ισχύουν αυτα:
Η μοναδικες περιπτώσεις που μπορει να προκληθει συραξη, ειναι αν ο ιδιοκτητης του δεμενου σκυλου πει ψέμματα ή τυχει να μην δει τον αλλο. Πράγματα, που αν μιλάμε για υπευθυνους ιδιοκτητες, ειναι περιπτώσεις που επιβεβαιωνουν τον κανονα.
Ειναι επισης ευθυνη του ιδιοκτητη καθε ισορροπημενου σκυλου, να ρωτάει πριν αφησει τον σκυλο του να πλησιάσει. Ειναι θεμα κοινης λογικης.
Σε ποιον απευθύνεται η ερώτηση; Ελπίζω όχι σε μένα... Δεν υποστήριξα ότι πρέπει να έχουμε τα σκυλιά μας λυμένα. Και ναι,γενικά, τα λυμένα σκυλιά μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι το δεμένο σκυλί είναι πάντα αθώο. Και στη συζήτηση σχετικά με το ποιο σκυλί/κηδεμόνας φταίει, η απάντηση δεν πρέπει να εξαντληθεί στο ποιο σκυλί ήταν δεμένο, γιατί όπως είπα σε κάποιο παράδειγμα, μπορεί κ τα 2 σκυλιά να είναι δεμένα.
Η ερώτηση ήταν γενική,no offense.
Αν είναι και τα δύο δεμένα φταίει αυτός με τον επιθετικό σκύλο που δεν πρόσεξε παραπάνω.
Μιλαμε παντα για τον ΔΡΟΜΟ (οχι σκυλοπαρκο).
Λοιπον, λες συναντιουνται, πως συναντιουνται;
Απο τη στιγμη που τον εχεις λυτο, και βλεπεις τον αλλο με το σκυλο του:
Α. Φωναζεις τον δικο σου κοντα σου! Αν σε ακουει
! BIG IF!!B.Ρωτας τον αλλο με το σκυλι αν θελει να μυριστουν, αν υπαρχει οποιοδηποτε προβλημα.
Αν δεν κανεις τα παραπανω και αφηνεις τον σκυλο σου χυμα να πλησιαζει οτι συναντα στο διαβα του, θα ερθει η στιγμη που θα πλησιασει τον "λαθος" σκυλο, εγγυημενα.
Υπευθυνος για οτι γινει θα εισαι μονο εσυ....
Εδω εννοεις με δεμενα τα σκυλια;
Αν ναι, τοτε ειναι ειναι ευκολο να τα απομακρυνουν αφου και οι δυο τα ελεγχουν με το λουρι.
Η δευτερη περιπτωση ειναι ατυχημα, αλλα αφου και οι δυο προνοησαν και τα ειχαν δεμενα, τα χειροτερα αποφευγονται...
Βλεπεις γιατι οταν ειμαστε στον δρομο τα εχουμε δεμενα, για να υπαρχει ελεγχος των καταστασεων.
Υ.Γ. Μην παιζεις τζογο με την ασφαλεια του σκυλου σου και σεβασου και τους αλλους που θελουν να βγουν μια ρημαδα βολτα με το δικο τους χωρις απροοπτα...
Υ.Γ.2 Αμαν πια με το "κινημα των λυτων σκυλων"!
