Αγαπητέ
@Μάκης Σέργιος
Η ανωνυμία στο διαδίκτυο είναι ένα κεκτημένο αγαθό, ένα δικαίωμα και πολλές φορές και μια υποχρέωση.
Στο διαδίκτυο αυτός που θα πει "Ποιος είσαι εσύ που θα μου πεις..." θα προκαλέσει γέλιο, όπως και αυτός που θα πει "Δώσε μου τώρα τα στοιχεία σου!" ή "Πες μου γρήγορα το όνομα σου!" επειδή θίχτηκε από την άποψη σου ή από ένα σχόλιο σου.
Η θέση ισχύος ή εξουσίας, οι μύες, οι γνωριμίες, η δημοτικότητα, τα χρήματα ή το... "όνομα" δεν παίζουν (ή δε θα έπρεπε να παίζουν) ρόλο στο διαδίκτυο, μα ούτε και στην ζωή γενικότερα.
Ο εκφοβισμός (bullying) δεν συμβαίνει από ανώνυμους που μπορεί να πουν το οτιδήποτε, αλλά από επώνυμους που ζητούν επιτακτικά το όνομα σου.
Στο παρόν φόρουμ μεγαλύτερο ρόλο παίζει η άποψη σου και τα επιχειρήματα με τα οποία μπορείς (ή όχι) να την υποστηρίξεις. Θα πρέπει η δύναμη της άποψης και των επιχειρημάτων σου να μένει "γυμνή" από το όνομα σου, την ιδιότητα σου, την δημοφιλία σου, την οικονομική σου επιφάνεια, κ.ο.κ.
Πίσω από κάθε username, πίσω από κάθε email, πίσω από κάθε ip υπάρχει ένας κανονικός άνθρωπος, ένας "επώνυμος" άνθρωπος που αν υπάρχει όντως σοβαρός λόγος πολύ εύκολα μπορεί να βρεθεί. Έχει όμως το δικαίωμα και την δυνατότητα να προφυλαχθεί από κάθε λογής "τραμπουκισμό", εκφοβισμό ή "τσαμπουκά" και να διατηρήσει την ιδιωτικότητα του.
Μερικά από τα κυρίαρχα στοιχεία της ιδιωτικότητας είναι η ανωνυμία και η μυστικότητα και η ιδιωτικότητα θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Είτε, λοιπόν, με κάποιο username, είτε με το ονοματεπώνυμο της αστυνομικής μας ταυτότητας το ζητούμενο είναι να σεβόμαστε τους συνομιλητές μας και τους κανόνες διαλόγου. Αυτό προϋποθέτει πως δεν μειώνεις κάποιον με πλάγιους τρόπους διότι διαφωνείς με αυτά που λέει, προϋποθέτει πως απαντάς, όσο το δυνατόν, στις ερωτήσεις και δεν απαξιώνεις τους συνομιλητές σου, αντιπαραθέτεις και ανταλλάσσεις απόψεις και δεν επιλέγεις σε ποιους απαντάς και σε ποιους όχι (εκτός και αν σε έχουν προσβάλει με ύβρεις), αναγνωρίζεις την ελευθερία της άποψης, σέβεσαι την γνώμη του άλλου (ιδιαίτερα αν δεν έχεις γνώσεις στο αντικείμενο), κλπ.
Ο διάλογος, επίσης, θα πρέπει να είναι απαλλαγμένος από την αυθεντία, ώστε να διατηρεί ο συνομιλητής πάντα ανοιχτό το ενδεχόμενο να παραδεχθεί λάθη, νέες ιδέες, κ.α.. Στον διάλογο δεν έχουν θέση η μισαλλοδοξία, η εμπάθεια, η ισχυρογνωμοσύνη, οι λοιδορίες, η λεκτική βία, οι προπηλακισμοί, οι προκαταλήψεις... και τα ονόματα.
Δεν εκτιθέμεθα, λοιπόν, λόγο του ονόματος μας (ή όχι) μα με τον τρόπο που συμμετέχουμε στον δημόσιο διάλογο.
Καλή συνέχεια!
Όσο για την "καθαροαιμία" με κάλυψαν οι υπόλοιποι. Το να ξέρουμε αυτό που λέμε "απο πού κρατάει η σκούφια" του σκύλου χρειάζεται για πολλούς λόγους. Καλώς ήρθατε και να σας ζήσει κι από μένα. Και ανεβάστε και καμιά φωτόοοο!
