Σε προηγούμενο σκύλο μου με μεγάλο πρόβήμα κυριαρχικότητας σε άλλα σκυλιά, και όταν πια ήταν 4 ετών, απαυθύνθηκα σε εκπαιδευτή που πρότεινε χρήση ηλ. κολ. που πιθανόν να βοηθούσε λίγο την κατάσταση. Η εκπαίδευση δεν έγινε ποτέ γιατί ο σκύλος μου πέθανε 6 μήνες μετά. Δεδομένου ότι πιθανόν να έφταιγε η καρδιά του, εκ των υστέρων σκέφτομαι ότι η μέθοδος του ηλ. κολ. μάλλον δεν θα ήταν και ότι καλύτερο για την περίπτωσή του.
Οταν πήρα την Κάρλα, 7 μηνών, ήταν φοβική (δεν είχε δει ποτέ αυτοκίνητα, κόσμο μαζεμένο, δεν είχε φορέσει λουρί κλπ. γενικά ήταν "το παιδί από το χωριό"). Με το που την πήρα απευθύνθηκα σε εκπαιδευτές γιατί δεν ήθελα να κάνω τα λάθη του παρελθόντος. Ενας εκ των εκπαιδευτών εκπαίδευε αποκλειστικά και μόνο με ηλεκτρικό κολλάρο. Θεωρώ αδιανόητο, σε ένα κουτάβι 7 μηνών, μια "βολική ράτσα", φοβικό με "τον πολιτισμό μας", κατά τα άλλα πολύ ήπιου χαρακτήρα και άψογα κοινωνικοποιημένο με άλλα σκυλιά, να χρησιμοποιήσω ηλεκτρικό κολάρο - το θεωρώ αδιανόητο ακόμη και το να μου το προτείνουν.
Σίγουρα δεν υπάρχει άσπρο και μαύρο. Όμως έχω την αίσθηση ότι το ηλ. κολ. είναι για μερικούς εκπαιδευτές η λύση Goodys (να τελειώνουμε γρήγορα και εύκολα). Θα το συζητούσα ως "τελευταίο μέσο", σε ειδικές δηλαδή συνθήκες ή σε κάποια πολύ εξειδικευμένη εκπαίδευση.
Και βέβαια με προβληματίζει το γεγονός ότι απαγορεύεται σε άλλες χώρες - γιατί άραγε?
