αυτό με τα cremation jewelery, άλλο κι αυτό..Γενικά είμαι ανοιχτόμυαλος άνθρωπος και μάλιστα φαν των ταινιών τρόμου, αλλά ειλικρινά..Να έχω πάνω μου τώρα, νιφάδες από την καμμένη και πολτοποιημένη γιαγιά μου;; Δλδ ήμαρτον!
Γενικά εγω είμαι της άποψης πως όταν ένας αγαπημένος σου φεύγει απο τη ζωή, πρέπει σιγά σιγά να βρεις το κουράγιο να το αφήσεις πίσω και να συνεχίσεις. Όλο αυτό με τις ταριχεύεσεις και τα κοσμήματα τέφρας..αισθάνομαι ότι, εμένα τουλάχιστον, δεν θα με βοηθούσε να το ξεπεράσω εύκολα. Πέρα δηλαδή απο το φρικιαστικό της υπόθεσης, θα το έκανε και πάρα πολυ δύσκολο. Και γενικά είμαι πιο..ρομαντική (;;; ) -αν μπορείς να το θέσεις έτσι- και υποστηρίζω το ashes to ashes and dust to dust, χους ει και εις χουν απελεύσει, ελληνιστί.
Τι άλλο θα δω..βάλαμε λέει τη θεία Λένα στο μπάνιο και τον θείο Χαράλαμπο στο χωλ
