Eδώ είμαι βρε παιδιά, δεν εξαφανίστηκα. Το ξέρω ότι οφείλω μια εξήγηση σε όλους όσοι τον τελευταίο καιρό ασχολήθηκαν μαζί μου. Όλοι είπατε πολλά και δεν ξέρω και πόσοι από εσάς θα τα κατάφερναν με την Κίρα.
Η Κίρα είναι ένα σκυλί που όταν χρονίσει θα μιλάει ελληνικά. Είναι πανέξυπνη με νοημοσύνη υψηλότερη από το εξυπνότερο σκύλο που έχω γνωρίσει εγώ τουλάχιστον. Έχει δε μια ενέργεια απίστευτη και εξουθενωτική. Θέλει συνέχεια να της μιλάς, να την κατευθύνεις, να τη διορθώνεις, να τη βάζεις να κάνει πράγματα, να την παίζεις, να τη βγάζεις βόλτες μεγαλύτερες και περισσότερες από αυτές που βγαίνουν τα σκυλιά που βλέπω στη γειτονιά μου, και γενικά να της κρατάς το ενδιαφέρον συνεχώς και για πολλές ώρες. Θέλει πάρα, μα πάρα πολύ χρόνο. Δεν είναι ο μέσος όρος του σκύλου που εγώ έχω γνωρίσει. Αυτό για μένα ήταν εξουθενωτικό. Ένας τέτοιος σκύλος σε χέρια άπειρου ιδιοκτήτη, όπως εγώ, είναι αμαρτία και για τον ιδιοκτήτη που κουράζεται πάρα μα πάρα πολύ (ίσως και άδικα, γιατί μάλλον θέλει περισσότερο τρόπο παρά κόπο) και πολύ περισσότερο για τον σκύλο που έχει τόσες δυνατότητες. Στα δικά μου χέρια θα γινόταν καταστροφική και ταυτόχρονα θα καταστρεφόταν. Με λίγα λόγια, ξεπερνά τις δυνατότητες, την ενέργεια, την ικανότητα κυριαρχίας, το μυαλό, την υπομονή και τις απειροελάχιστες έως ανύπαρκτες γνώσεις μου. ΔΕΝ είναι ο μέσος σκύλος που πάει δυο-τρεις βόλτες και εκτονώνεται, το ξανατονίζω.
Πριν βιαστείτε να με σταυρώσετε να πω ότι η Βίκυ παρέλαβε πίσω ένα σκύλο χαϊδεμένο πολύ, ταϊσμένο και ποτισμένο, ξεκούραστο αλλά και σχετικά εκτονωμένο με περίπου μία-μιάμιση ώρα βόλτα ήδη ώς το μεσημέρι, που στα χέρια μου δεν αρρώστησε, δεν φοβήθηκε, δεν πείνασε, δεν χτυπήθηκε. Δεν την μάλωσα ποτέ αναίτια, δεν την έκλεισα στο crate χωρίς λόγο, δεν μου ξέφυγε να χαθεί και φυσικά δεν την "έχασα". Αυτά δεν τα λέω για να μου πείτε μπράβο, ήταν όλα υποχρέωσή μου. Τα λέω μόνο για να δείξω πως δεν την παραμέλησα καθόλου αυτές τις 3 μέρες.
Συγγνώμη ζήτησα ήδη πολλές φορές από τη Βίκη που την ταλαιπώρησα, και θα το κάνω άλλη μια φορά δημόσια. Και φυσικά και από την Κίρα που την καθηστέρησα από την οικογένεια που χρειάζεται αυτό το πλασματάκι, που προφανώς πρέπει να είναι μια αρκετά ενεργητική οικογένεια με παιδάκια που θα κουράσουν επιτέλους αυτό το duracell σκυλί και έναν αρχηγό με τις κατάλληλες γνώσεις που θα την εξασκήσει πνευματικά και θα τη φτάσει στο ανώτατο σημείο της εκπληκτικής νοημοσύνης της. Αν, δε, έβρισκα σύντομα δουλειά και αναγκαζόμουν να κλείσω αυτό τον σκύλο για άλλες 8 ώρες στο crate πέραν του 8ωρου βραδυνού ύπνου θα με σιχαινόταν και ο Θεός.