Κίρα, μαύρη καλλονή... βρέθηκε και χαρίζεται!!

[mareco]

Αυτό ήθελα κι εγώ να τονίσω. Οτι η υπερπροσπάθεια εκ μέρους μας, στηρίχτηκε σε έναν άνθρωπο, που θεωρητικά ήταν από καιρό αποφασισμένος να αποκτήσει σκύλο και θεωρητικά κινούσε γη και ουρανό. Δεν θεωρώ κακό, να προσπαθείς να "δείξεις" ότι η υπόθεση κουτάβι και εν γένει σκύλος, δεν είναι δα και κάτι ακατόρθωτο. Για να μην πω, για τις ποικίλλες προσφορές υλικές και μη, προκειμένου να πετύχει η υιοθεσία. Αλλά τελικά έχει δίκιο η Πηγή. Είναι τραγικό -για τα σκυλιά- να παραμυθιάζουμε τον εαυτό μας και όποιον προσπαθεί να μας βοηθήσει. Και ξέρετε τώρα ποιός θα την πληρώσει την...Ράνια; Ο επόμενος που θα ζητήσει την γλύκα...

 

[kopritis]

Eγώ πάντως είμαι της άποψης οτι η υιοθεσία δεν πρεπει να θέλει σπρώξιμο, ούτε προσφορές. Αυτός που το θέλει πραγματικά το κουτάβι, θα σπρώξει και θα προσφέρει ο ίδιος. Αμα είναι να τον "πείσεις" να το πάρει, έχασες..... (δεν τα λέω για τη Μαρία και τη Βίκυ που έχουν απείρως μεγαλύτερη εμπειρία από μενα στο θέμα προώθηση σκύλου.... γενικά μιλάω).

ή είσαι συνεπής άνθρωπος κι αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου, ή δεν είσαι. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με το σκύλο μόνο, είναι τρόπος ζωής. Και ΔΥΣΤΗΧΩΣ δε σκρινάρεται σε 2-3 συναντήσεις (εκτός αν γίνει κάτι και "φανεί" η ασυνέπεια κατα τις "διαπραγματεύσεις").

 

[mareco]

Δίκιο έχεις.

 

[Ranja]

Eδώ είμαι βρε παιδιά, δεν εξαφανίστηκα. Το ξέρω ότι οφείλω μια εξήγηση σε όλους όσοι τον τελευταίο καιρό ασχολήθηκαν μαζί μου. Όλοι είπατε πολλά και δεν ξέρω και πόσοι από εσάς θα τα κατάφερναν με την Κίρα.

Η Κίρα είναι ένα σκυλί που όταν χρονίσει θα μιλάει ελληνικά. Είναι πανέξυπνη με νοημοσύνη υψηλότερη από το εξυπνότερο σκύλο που έχω γνωρίσει εγώ τουλάχιστον. Έχει δε μια ενέργεια απίστευτη και εξουθενωτική. Θέλει συνέχεια να της μιλάς, να την κατευθύνεις, να τη διορθώνεις, να τη βάζεις να κάνει πράγματα, να την παίζεις, να τη βγάζεις βόλτες μεγαλύτερες και περισσότερες από αυτές που βγαίνουν τα σκυλιά που βλέπω στη γειτονιά μου, και γενικά να της κρατάς το ενδιαφέρον συνεχώς και για πολλές ώρες. Θέλει πάρα, μα πάρα πολύ χρόνο. Δεν είναι ο μέσος όρος του σκύλου που εγώ έχω γνωρίσει. Αυτό για μένα ήταν εξουθενωτικό. Ένας τέτοιος σκύλος σε χέρια άπειρου ιδιοκτήτη, όπως εγώ, είναι αμαρτία και για τον ιδιοκτήτη που κουράζεται πάρα μα πάρα πολύ (ίσως και άδικα, γιατί μάλλον θέλει περισσότερο τρόπο παρά κόπο) και πολύ περισσότερο για τον σκύλο που έχει τόσες δυνατότητες. Στα δικά μου χέρια θα γινόταν καταστροφική και ταυτόχρονα θα καταστρεφόταν. Με λίγα λόγια, ξεπερνά τις δυνατότητες, την ενέργεια, την ικανότητα κυριαρχίας, το μυαλό, την υπομονή και τις απειροελάχιστες έως ανύπαρκτες γνώσεις μου. ΔΕΝ είναι ο μέσος σκύλος που πάει δυο-τρεις βόλτες και εκτονώνεται, το ξανατονίζω.

Πριν βιαστείτε να με σταυρώσετε να πω ότι η Βίκυ παρέλαβε πίσω ένα σκύλο χαϊδεμένο πολύ, ταϊσμένο και ποτισμένο, ξεκούραστο αλλά και σχετικά εκτονωμένο με περίπου μία-μιάμιση ώρα βόλτα ήδη ώς το μεσημέρι, που στα χέρια μου δεν αρρώστησε, δεν φοβήθηκε, δεν πείνασε, δεν χτυπήθηκε. Δεν την μάλωσα ποτέ αναίτια, δεν την έκλεισα στο crate χωρίς λόγο, δεν μου ξέφυγε να χαθεί και φυσικά δεν την "έχασα". Αυτά δεν τα λέω για να μου πείτε μπράβο, ήταν όλα υποχρέωσή μου. Τα λέω μόνο για να δείξω πως δεν την παραμέλησα καθόλου αυτές τις 3 μέρες.

Συγγνώμη ζήτησα ήδη πολλές φορές από τη Βίκη που την ταλαιπώρησα, και θα το κάνω άλλη μια φορά δημόσια. Και φυσικά και από την Κίρα που την καθηστέρησα από την οικογένεια που χρειάζεται αυτό το πλασματάκι, που προφανώς πρέπει να είναι μια αρκετά ενεργητική οικογένεια με παιδάκια που θα κουράσουν επιτέλους αυτό το duracell σκυλί και έναν αρχηγό με τις κατάλληλες γνώσεις που θα την εξασκήσει πνευματικά και θα τη φτάσει στο ανώτατο σημείο της εκπληκτικής νοημοσύνης της. Αν, δε, έβρισκα σύντομα δουλειά και αναγκαζόμουν να κλείσω αυτό τον σκύλο για άλλες 8 ώρες στο crate πέραν του 8ωρου βραδυνού ύπνου θα με σιχαινόταν και ο Θεός.

 

[Amaliaz]

Καλη Χρονια
Η αληθεια ειναι οτι και γω απογοητευτηκα με την εξελιξη του θεματος και νιωθω και περιεργα γιατι ημουν απο αυτους που "εσπρωξαν".. Απο την αλλη βεβαια πιστευω οτι ειναι η περιπτωση αυτη δεν ειναι κανονας. Οπως επισης οτι η Ρανια φερθηκε υπευθυνα με το να επιστρεψει την μικρη 3 μερες μετα και οχι 6 μηνες.. γιατι εχει γινει και αυτο επειδη το κουταβι μεγαλωσε περισσοτερο απο το αναμενομενο...
Καθε εμποδιο για καλο! Ειμαι σιγουρη οτι η κουκλιτσα θα βρει συντομα το ιδανικο σπιτι

 

[mareco]

Ράνια, να μου επιτρέψεις να διαφωνήσω. Αυτό που μόλις περιέγραψες, είναι ο μέσος όρος.
Και...βρε παιδί μου...πάρα πολλά συμπεράσματα για μόλις 2-3 μέρες συγκατοίκηση!
Τέλος πάντων...τουλάχιστον τώρα πλέον, ξέρεις ότι δεν μπορείς να έχεις κουτάβι.
Οπότε οι τυχόν αναζητήσεις σου, ίσως θα πρέπει να προσανατολίζονται καλύτερα σε κάποιο ενήλικο.

 

[Nizinny]

... Εκείνοι δηλ. που θα συνειδητοποιήσουν τι χρειάζονται από έναν σκύλο, ανάλογα με τις ανάγκες της καθημερινότητάς τους κ το χαρακτήρα τους....

Συμφωνω με τη Νατασσα και μετα το επεξηγηματικο ποστ της Ρανιας νομιζω πως στην παραπανω φραση βρισκεται η απαντηση γιατι δεν "εκατσε" η υιοθεσια. Ενας σκυλος στον οποιο διακρινουμε τα σημαδια μιας φυλης οπως το Βελγικο ποιμενικο στην προκειμενη, επρεπε να παει σε χερια τα οποια ξερουν με τι θα εχουν να κανουν κι ισως ψαχνουν κατι τετοιο. Η Ρανια αν θυμαμαι καλα κοιτουσε ενα γκριφονοειδες (συνεσταλμενο φαινοταν αν θυμαμαι καλα τη φωτο του) τα οποια γκριφονοειδη - κακα τα ψεμματα και τουλαχιστον οσα εχω δει εγω - δεν εχουν καμια σχεση απο αποψη εκτονωσης με αυτα του τυπου βελγικα κτλ.

Ολοι χαρηκαμε με την υιοθεσια και πιστεψαμε οτι το να παει σε καποιον απο το φορουμ και να παρακαλουθουμε ολοι μαζι την πορεια του θα ηταν το ιδανικο. Ισως ομως δεν προετοιμασαμε σωστα τη Ρανια για το τι εστι βελγικο ποιμενικο ακομη και ημιαιμο με τη λογικη οτι θα κουβαλαει εστω κατι λιγο απο το θερμο ταμπεραμεντο που εχουν αυτα τα σκυλια.

Ας μην φαμε κανεναν ζωντανο κι ας μην χαρακτηριζουμε ανευθυνους καποιους που υπαρχει εστω το παραμικρο ενδεχομενο να τους αδικουμε. Αποψη μου...

 

[Ranja]

Σαφώς και το κατάλαβα, Mareco. Πλέον οι αναζητήσεις μου μάλλον θα περιοριστούν σε σκυλιά μεγάλης ηλικίας που χρειάζονται προσωρινή φιλοξενία μέχρι να βρουν σπίτι, έτσι ώστε και εγώ να μάθω πιο ήπια τη γλώσσα τους, αλλά και να έχω μια ευκαιρία να συνεισφέρω στο κομμάτι που λέγεται Αδέσποτα. Για να μη νομίζετε ότι είμαι κάνα γαϊδούρι, έψαξα και βρήκα ένα άρθρο στα Αγγλικά που μιλάει για τα κριτήρια επιλογής σκύλου ανάμεσα στα αδέσποτα. Ήδη ξεκίνησα να το μεταφράζω. Αν θεωρείτε ότι έχει νόημα να αναρτηθεί κάτι τέτοιο στο site, να το στείλω μόλις το τελειώσω.

 

[stamatia]

Ράνια πιστεύω οτι καταλαβαίνεις την απογοήτευση όλων...γιατί το γεγονός οτι την πήρες πριν απο 3 μέρες ...σήμαινε για όλους και ειδικότερα για την Βίκυ και τα παιδιά που ασχολούνται με τα αδέσποτα...οτι ενας σκύλος βρήκε σπίτι (που ξέρουν πόσο δύσκολο είναι).
Νομίζω οτι βιάστηκες και στον ενθουσιασμό σου πάνω αποφάσισες να την πάρεις. Κουταβίνα είναι ...χρειάζεται χρόνο και ενασχόληση !!!
Ελπίζω η μαυρούλα κούκλα να βρει το σπίτι της.

 

[Chloe]

ΚΟΥΤΑΒΙ είναι Ράνια.
"Κουτάβι" σημαίνει ότι τον πρώτο καιρό ασχολείσαι συνέχεια. Όλη την ώρα. Σου βγαίνει η πίστη ανάποδα.
Πρέπει να το εκτονώνεις αποτελεσματικά, ώστε να κοιμάται τις ΣΩΣΤΕΣ ώρες, να το αγνοείς αποτελεσματικά ώστε να μη σου σηκώνει το σπίτι ΚΑΙ τη γειτονιά στο πόδι ΚΑΠΟΙΑ στιγμή, να το εκπαιδεύεις στην τουαλέτα σιγά-σιγά, να το έχεις στα πόδια σου όλη μα όλη την ώρα, να προσπαθείς να του μάθεις να ΜΗΝ σου τρώει τα χέρια και τα ρούχα δαγκώνωντας συνέχεια, να μην προσπαθεί να αυτοκτονήσει με τα καλώδια, να μην προσπαθεί να σου διαλύσει το σπίτι.

Ένα κουτάβι ΔΕΝ είναι ο μέσος σκύλος που ξέρεις, αυτός που θα βγει 3 φορές τη μέρα και θα είναι οκ. Και δουλειά να είχες θα έπρεπε να πάρεις άδεια για το κουτάβι - για οποιοδήποτε κουτάβι.

Δεν μπόρεσες να ανταποκριθείς στη φυλή? Ποια φυλή???
Τα παράτησες γρήγορα, μόνο αυτό μπορώ να πω και συνήθως δεν μου αρέσει να βγάζω τέτοια συμπεράσματα.
Αυτό έλειπε δα να την έδινες μετά από έξι μήνες ή να την έχανες!!! Αυτό έλειπε!!! Τι το λες?

 

[mareco]

Παιδιά εγώ sorry, αλλά δεν συμφωνώ καθόλου με το ενδεικτικό της...ράτσας.
Τουλάχιστον όχι με αυτό.
Για μένα, δεν υπάρχει τέτοιος κανόνας στα ημίαιμα. Πόσο μάλλον στα αδέσποτα. Είναι 1000% θέμα τύχης.
Αν είχε ζήσει κάποιος την Εμμυ που είχα πριν πχ, δεν θα ήξερε που να κρυφτεί. Και αντίθετα, οι δύο μικρές που έχω τώρα, που εμφανισιακά μοιάζουν με την Εμμυ, η μία τουλάχιστον πολύ, δεν έχουν καμμία σχέση. Πολύ πιο ήπιοι χαρακτήρες.
Δεν θεωρώ λοιπόν, ότι μπορούμε να αποφασίζουμε για το πως θα είναι ένα κουτάβι, από το...με τι μοιάζει.
Πιστεύω όμως, ότι έχει πολύ να κάνει, με την διάθεση κάποιου να ασχοληθεί, ή με την εμπειρία του.

 

[Nizinny]

...
Πιστεύω όμως, ότι έχει πολύ να κάνει, με την διάθεση κάποιου να ασχοληθεί, ή με την εμπειρία του.

Συμφωνοι, και συμφωνω οτι ισως οποιο κουταβι και να επαιρνε παλι θα ειχε την ιδια καταληξη διοτι τα κουταβια εχουν ολα τη δυσκολια τους, αλλα οταν ενα σκυλι μοιαζει με καποια φυλη, μαλιστα σε κοινη αποδοχη ολων ετσι ειναι και ο τιτλος του θεματος, δεν θα πρεπει να λαμβανουμε υποψιν οτι ισως δεν μοιαζει μονο εμφανισιακα αλλα και σε χαρακτηρα?

Οτι αυτο εξαρταται απο την εμπειρια του καθενος που ειπες κι εσυ. Δεν θα μπορουσε ποτε ισως η καθε Ρανια να ξερει πως ειναι να μεγαλωσεις ενα κουταβι οτι κι αν διαβαζε εδω. Εβλεπε ολη τη γειτονια να βγαζει βολτα ησυχα κι οχι πολυ δραστηρια ισως σκυλακια. Τωρα εμαθε...

Η Βικυ απο την αλλη ειναι γνωστη για τον δυναμικο χαρακτηρα της. 3+ σκυλια τα φερνει βολτα μονη της μια χαρα. Ξερει πως να φερθει σε ενα κουταβι αφου εχει μαζεψει κατα καιρους ενα σωρο, δεν το λυπαται οταν κλαιει κι οταν ερθει η ωρα για το κρειτ θα κλεισει την πορτα του κρειτ χωρις να κανει τις δευτερες σκεψεις που εκανε η Ρανια και τα βρηκε ισως δυσκολα και σε αυτο το θεμα.

 

[Chloe]

Συμφωνοι, και συμφωνω οτι ισως οποιο κουταβι και να επαιρνε παλι θα ειχε την ιδια καταληξη διοτι τα κουταβια εχουν ολα τη δυσκολια τους, αλλα οταν ενα σκυλι μοιαζει με καποια φυλη, μαλιστα σε κοινη αποδοχη ολων ετσι ειναι και ο τιτλος του θεματος, δεν θα πρεπει να λαμβανουμε υποψιν οτι ισως δεν μοιαζει μονο εμφανισιακα αλλα και σε χαρακτηρα?

Ο γερμανικός ποιμενικός στο πάνω διαμέρισμα και το κανίς μου έχουν σχεδόν την ίδια ηλικία. Που σημαίνει ότι όταν τα πήραμε ήταν και τα δύο κουτάβια. Στην αρχή δεν είχαν καν διαφορά στο μέγεθος (ο δικός μου ήταν λίγο μεγαλύτερος σε ηλικία). Αντιμετωπίσαμε τα ίδια προβλήματα. Ήταν τα ίδια. ΚΟΥΤΑΒΙΑ.
ΜΕΤΑ από κάποια ηλικία και κάποιο διάστημα (και πάντως μεγαλύτερο των τριών ημερών) αρχίζουμε να μιλάμε για φυλές και ιδιαίτερες απαιτήσεις.

 

[Ranja]

Chloe, ήδη παραδέχτηκα το λάθος μου και την ανεπάρκειά μου όσον αφορά τα κουτάβια (δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να πω). Επίσης, όσον αφορά το crate, να ρωτήσω αν τα δικά σας το ανοίγουν μόνα τους (η Κίρα το άνοιξε).

 

[Nizinny]

Ο γερμανικός ποιμενικός στο πάνω διαμέρισμα και το κανίς μου έχουν σχεδόν την ίδια ηλικία. Που σημαίνει ότι όταν τα πήραμε ήταν και τα δύο κουτάβια. Στην αρχή δεν είχαν καν διαφορά στο μέγεθος (ο δικός μου ήταν λίγο μεγαλύτερος σε ηλικία). Αντιμετωπίσαμε τα ίδια προβλήματα. Ήταν τα ίδια. ΚΟΥΤΑΒΙΑ.
ΜΕΤΑ από κάποια ηλικία και κάποιο διάστημα (και πάντως μεγαλύτερο των τριών ημερών) αρχίζουμε να μιλάμε για φυλές και ιδιαίτερες απαιτήσεις.

Δηλαδη αν εβλεπε μετα απο εναν-δυο μηνες οτι δεν τα βγαζει περα θα την δικαιολογουσαμε επειδη θα ηταν ο χρονος ικανος για να δει καποιος αν αντεχει τελικα τα κουταβια, διοτι εκει επικεντρωνουμε ολοι το ζουμι της ιστοριας. Τι θα αλλαζε? Το αποτελεσμα δεν θα ηταν το ιδιο, οτι το σκυλακι θα εψαχνε παλι σπιτι? Αφου ηταν να γινει καλυτερα που εγινε το συντομοτερο δυνατο κατα τη δικη μου γνωμη.

 

[mareco]

Συμφωνοι, και συμφωνω οτι ισως οποιο κουταβι και να επαιρνε παλι θα ειχε την ιδια καταληξη διοτι τα κουταβια εχουν ολα τη δυσκολια τους, αλλα οταν ενα σκυλι μοιαζει με καποια φυλη, μαλιστα σε κοινη αποδοχη ολων ετσι ειναι και ο τιτλος του θεματος, δεν θα πρεπει να λαμβανουμε υποψιν οτι ισως δεν μοιαζει μονο εμφανισιακα αλλα και σε χαρακτηρα?

Δεν έχω να αλλάξω ούτε λέξη απ' ότι είπα παραπάνω. Προσωπικά ενθουσιάστηκα με την όψη της [ως γνωστόν ] χωρίς να σκέφτομαι με τι ράτσα μοιάζει. Αρκεί που είναι μαύρο και πολύ μαλλιαρό

Οτι αυτο εξαρταται απο την εμπειρια του καθενος που ειπες κι εσυ. Δεν θα μπορουσε ποτε ισως η καθε ******* να ξερει πως ειναι να μεγαλωσεις ενα κουταβι οτι κι αν διαβαζε εδω. Εβλεπε ολη τη γειτονια να βγαζει βολτα ησυχα κι οχι πολυ δραστηρια ισως σκυλακια. Τωρα εμαθε...

Η ******** απο την αλλη ειναι γνωστη για τον δυναμικο χαρακτηρα της. 3+ σκυλια τα φερνει βολτα μονη της μια χαρα. Ξερει πως να φερθει σε ενα κουταβι αφου εχει μαζεψει κατα καιρους ενα σωρο, δεν το λυπαται οταν κλαιει κι οταν ερθει η ωρα για το κρειτ θα κλεισει την πορτα του κρειτ χωρις να κανει τις δευτερες σκεψεις που εκανε η Ρανια και τα βρηκε ισως δυσκολα και σε αυτο το θεμα.

Εχω αφαιρέσει επίτηδες τα ονόματα, όχι χάριν προσωπικών δεδομένων, αλλά νομίζω ότι ίσως είναι μια καλή συζήτηση να γίνει [ίσως και σε άλλο θέμα; ] σε γενικότερη βάση...

Κανένας λοιπόν, δεν μπορεί να ξέρει εκ των προτέρων, πως είναι να μεγαλώνεις ένα κουτάβι. Ούτε καν, πως είναι η συγκατοίκηση με ένα σκύλο ενήλικο. Αλλίμονο. Θα πάθεις και θα μάθεις. Οπως σε όλα τα πράγματα σ'αυτή την ζωή. Κανένας όμως, δεν πρέπει και να στηρίζεται στο πως τα καταφέρνει ή πως τα κάνει μαντάρα, ο διπλανός του. Οταν έχεις αποφασίσει ότι θέλεις κάτι τόσο πολύ, πρέπει τουλάχιστον, να προσπαθείς γι'αυτό. Οπως μου 'χει πει ένας καλός φίλος...δεν πρέπει μου λέει, να δίνεις στον άλλον την επιλογή να στο γυρίσει πίσω. Απαξ και το πήρε, η ευθύνη δική του. Μα...λέω είσαι με τα καλά σου; Εχει ματώσει η τσέπη μου, η καρδιά μου κι έχω φτύσει τόσο καιρό αίμα, για να το παρατήσει ο άλλος, αν δει και δεν τα καταφέρνει; Κι όμως μου είπε...δεν πρέπει να ξέρει ότι έχει την δική σου κάλυψη και εξασφάλιση. Να κόψει τον λαιμό του, να επιβιώσει με το σκυλί ή να ψάξει να του βρει άλλο σπίτι, να δει την γλύκα...

Δεν έχω αποφασίσει ακόμη, αν έχει δίκιο ή όχι. Η καρδιά μου λέει βροντερά "όχι" αλλά η λογική μου αμφιταλαντεύεται

Το σίγουρο είναι, ότι στην προκειμένη περίπτωση, κι εγώ παρασύρθηκα από την επανειλημμένη προσπάθεια της Ράνιας, να αποκτήσει επιτέλους σκύλο. Σιγά το πράγμα ρε παιδί μου. Τι χρειάζεται; Απόφαση, που η κοπέλλα την έχει πάρει. Λείπει η ευκαιρία, που...νάτην. Κι εδώ είμαστε κι εμείς. Λάθος μου λοιπόν :???:

 

[Chloe]

Chloe, ήδη παραδέχτηκα το λάθος μου και την ανεπάρκειά μου όσον αφορά τα κουτάβια (δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να πω). Επίσης, όσον αφορά το crate, να ρωτήσω αν τα δικά σας το ανοίγουν μόνα τους (η Κίρα το άνοιξε).

Ράνια, για μένα αυτό που έγινε δεν σημαίνει ανεπάρκεια για κουτάβι. Σημαίνει ανευθυνότητα, ανωριμότητα και ανικανότητα κατοχής σκύλου γενικά. Δεν παίρνουμε ένα μωρό και το δίνουμε πίσω επειδή είναι άτακτο, κλαίει και χρειάζεται την προσοχή μας!
Ναι, ο δικός μου άνοιξε την πόρτα του πάρκου του πολύ σύντομα. Του πήρα ένα λουκετάκι απ' τα πράκτικερ.

Δηλαδη αν εβλεπε μετα απο εναν-δυο μηνες οτι δεν τα βγαζει περα θα την δικαιολογουσαμε επειδη θα ηταν ο χρονος ικανος για να δει καποιος αν αντεχει τελικα τα κουταβια, διοτι εκει επικεντρωνουμε ολοι το ζουμι της ιστοριας. Τι θα αλλαζε? Το αποτελεσμα δεν θα ηταν το ιδιο, οτι το σκυλακι θα εψαχνε παλι σπιτι? Αφου ηταν να γινει καλυτερα που εγινε το συντομοτερο δυνατο κατα τη δικη μου γνωμη.

Ακόμα χειρότερα. Δεν αλλάζει κάτι για μένα. Δεν κάνουν όλοι οι άνθρωποι για σκύλο, δεν έγινε και κάτι.
Γνώμη μου, αυστηρή βέβαια, αλλά αν δεν μπορεί κάποιος να ανταποκριθεί στις πολλές απαιτήσεις ενός κουταβιού πώς θα ανταποκριθεί στις πολλές απαιτήσεις που θα έχει μια ενδεχόμενη ασθένεια, μια πιθανή φοβία, μια προβληματική συμπεριφορά κ.ο.κ?
Τα σκυλιά δεν είναι εύκολα!

 

[mareco]

Επίσης, όσον αφορά το crate, να ρωτήσω αν τα δικά σας το ανοίγουν μόνα τους (η Κίρα το άνοιξε).

Είχα κουτάβι που το προσπάθησε. Δεν τα κατάφερε. Αν το είχε καταφέρει, θα είχα βρει τρόπο να μην το ξανακάνει. Απλά πράγματα.
Η ρε παιδί μου, είναι τελικά τόσο απλά, στον δικό μου εγκέφαλο;

 

[stamatia]

Νομίζω οτι δεν έχει νόημα να συζητάμε πια ..γιατί η Ράνια δεν κράτησε τον σκύλο....αλλά να επικεντρωθούμε στην ίδια την Κίρα και να βοηθήσουμε την Βίκυ να της βρει ενα σπίτι !!
Ελπίζω Ράνια την επόμενη φορά να είσαι σίγουρη για την επιλογή σου.

 

[Nizinny]

...δεν πρέπει μου λέει, να δίνεις στον άλλον την επιλογή να στο γυρίσει πίσω. Απαξ και το πήρε, η ευθύνη δική του. Μα...λέω είσαι με τα καλά σου; Εχει ματώσει η τσέπη μου, η καρδιά μου κι έχω φτύσει τόσο καιρό αίμα, για να το παρατήσει ο άλλος, αν δει και δεν τα καταφέρνει; Κι όμως μου είπε...δεν πρέπει να ξέρει ότι έχει την δική σου κάλυψη και εξασφάλιση. Να κόψει τον λαιμό του, να επιβιώσει με το σκυλί ή να ψάξει να του βρει άλλο σπίτι, να δει την γλύκα...

Δεν έχω αποφασίσει ακόμη, αν έχει δίκιο ή όχι. Η καρδιά μου λέει βροντερά "όχι" αλλά η λογική μου αμφιταλαντεύεται

Ετσι ειναι. Ουτε εγω το εχω αποφασισει αλλα οσες φορες εδωσα εγω σκυλι παντα το συνοδευα με τη φραση οτι αν οτιδηποτε παει στραβα εδω ειμαστε. Ηθελα να διασφαλισω οτι δεν υπαρχει ουτε μια στο εκατομμυριο περιπτωση να βρεθει παλι στο δρομο ή καπου που να κακοπερναει ή να γεννοβολαει.